Pagina's

maandag 10 december 2012

Laatste rit 2012? en een terugblik.

Een pittige koude rit vandaag, door de harde wind en relatieve luchtvochtigheid leek het kouder dan het was. Zijwind is een van de dingen wat rijden in de Quest lastig maakt. Tegenwind, geen probleem. Wind mee uiteraard ook niet. Zijwind echter, lijkt me enorm te vertragen, anderzijds heb ik geen last van slingeren door die zijwind, te danken aan de stormstrip. Gemiddeld 27 per uur, daar kan je als velomobieler eigenlijk niet mee thuiskomen.

Maar nu het eigenlijke onderwerp. De laatste rit dit jaar. Het zit erin, mijn agenda laat meer niet toe deze week en vrijdag is de overdracht van onze nieuwe woning. dat wordt inpakken, verhuizen, uitpakken, installeren, schilderen, opknappen en meer van die zaken. een klein lichtpuntje is dat we 28 december ons oude huis uit moeten zijn, waardoor wellicht de OBT in beeld komt. Veel kans geef ik het niet, want er valt altijd van alles tegen en dan een hele zaterdag weg is wel veel.

Terugkijkend kan ik niet anders dan tevreden zijn over het eerste volle kalenderjaar dat ik in Q 147 rijd. Voor mij gaat dan de 80/20 regel op, ook wel Pareto analyse genoemd. 80 % van de ritten was prima to zelfs geweldig, 20 % mag minder zijn. Dat kan ook bijna niet anders, het is niet altijd leuk. Soms is mijn conditie minder, dan weer valt het weer tegen, zoals vandaag. Een andere keer meer pech dan gewoonlijk En meer van die dingen.
De LOL ritten zijn de mooiste ritten. Veel plezier, mooie tochten, goed gezelschap. De langere tochten als de Dubeneltour en RIJS2012 staan ook hoog in de lijst.
Benieuwd wat 2013 gaat brengen. Geen Eurotour wegens de verhuizing en daarom aandacht die huis en tuin vragen. Wellicht wel een lang weekend, ergens in het voorjaar. Langere dagtochten met LOL lijkt me ook mooi, maar dan los van de vaste eerste zondag van de maand.

2012 betekende 8520 woonwerkkilometers, 4214 recreatieve kilometers, samen 12734.
Hiermee heb ik 2125 kilo CO2 uitgespaard en mijn eco footprint met 12.735 m2 verminderd. Alle statistiek volgens www.fietsenscoort.nl waarop ik mijn kilometers bijhoud.

dinsdag 4 december 2012

Allways expect the unexpected

Dat bleek het thema van vandaag te zijn. Vanochtend vroeg uit de veren, want om 9 uur vergadering en dan moet ik omgekleed klaar zitten. Dat betekent de wekker op 6 uur, rustig ontbijten, lunch klaarmaken, krant lezen, toiletbezoek, vertrekken en 53 kilometer trappen. Redelijke start, maar steeds meer energie nodig om op snelheid te blijven. Lage temperatuur en wegdek dat bedekt is met modder en bladeren, denk ik dan.
Na een dag werken, Sinterklaas vieren en omkleden, denk ik om kwart over 5 weg te kunnen rijden. Dat viel tegen, achterband staat plat. Toch de F-lite die het laat afweten? Een check geeft geen uitsluitsel, want het oppervlak is nog mooi egaal, zelfs na 4000 kilometer. er zit ook niets in wat de boosdoener zou kunnen zijn. Dan dus maar een nieuwe binnenband erin, speciaal gekocht om in de ruime ballon van de F-lite te passen. pompen en alles weer inpakken. Een collega die met de auto is biedt nog aan bij te schijnen met de koplampen, maar ik ben al klaar. Een ander  vertrekkende collega vraagt ook nog of alles lukt, want Q ligt nog op zijn kant. Ja, alles in orde zeg ik, terwijl ik in de net op 4,5 bar gepomte F-lite knijp. Oei, die staat al weer zacht! Weer op zijn kant, band eruit, maar wat nu? Ik heb niet meer zo'n ruime biba. Wel een die in een Kojak past, dus eindelijk mag de reserve Kojak, die ik al een jaar achterin heb liggen, er om. Ik heb er pas een nieuwe biba voor gekocht, DV 7. Biba erin en pompen maar. wat een rare bobbel? Blijkt de biba niet de juiste maat. kwestie van verkeerde band in de doos, want daarop stond duidelijk dat ie 35-406 compatible is. Dus de laatste mogelijkheid, mijn thuiskombiba. Dat lukt gelukkig.
Maar, zonder reserveband rijdt niemand 53 kilometer naar huis. Daarom maar de lekke nieuwe band maar geplakt. Hopelijk geen lekke voorband, want dan moet ik de achterband op de voorband leggen en de F-lite met geplakte band erin weer achter om leggen.
Gelukkig gaat het goed. Bovendien rijdt het verrassend lekker met een Kojak er achter op. Geen toptijd, want de hele rit in het donker, met af en toe wat miezer en slecht zicht. Maar nu, 22.55 uur, zit ik nog redelijk fit te tikken. Overigens blijkt er in de eerste lekke biba een heeeeeeel klein gaatje te zitten.......

Wat was nu unexpected? Een lekke band, die ik onderweg op de heenweg al wel leeg voelde lopen, want rijden ging steeds zwaarder, is niet unexpected. Wel een nieuwe biba erom, zo uit de doos, die ook lek is. En dan een nieuwe biba, die niet de juiste maat heeft, i.t.t. wat er op de doos staat.
Daarom heb ik dus een extra buba en 3 biba's bij me.
Unexpected is ook dat ik door al dat gedonder bijna een uur later weg kan rijden. Daarom heb ik doorgaans extra voer in mijn tas, want wie eenmaal hongerklop heeft gehad, die wil dat nooit meer!

Maar nu de vraag van vandaag. Van wie is de uitspraak "allways expect the unexpected"?

zondag 2 december 2012

LOL zonder Wim?

Ja, dat is er van gekomen, een LOL rit zonder onze vaste roets in de branding, Wim H. A.k.a. @wim_i-row. Voor het eerst sinds het bestaan van LOL was hij er vanochtend niet bij. Aangekondigd, dat wel. Jammer Wim, dat je er niet was en beterschap! Toch minder LOLlig.

Niettemin een mooie rit vandaag. Iets later dan gepland vertrokken vanuit Zutphen, omdat Arjen onderweg naar onze ontmoetingsplaats een lekke band had. In Zutphen direct de IJssel opgezocht, richting Dieren, met 8 velomobielen. We hadden namelijk een afspraak met Bocycle, in de Carolinahoeve, gelegen in het mooie natuurgebied Veluwezoom. Die afspraak was overigens ook met Wim in gedachten gemaakt, omdat we met open liggers erbij altijd tegen de wind in vertrekken. Nu dus ook. Mooi winters weer was het, fris maar met een lekker zonnetje.
Van Zutphen via Baak naar Steenderen, langs de altijd stinkende Aviko fabriek. Buiten Steenderen de IJssel weer opgezocht via camping Het Zwarte Water. Over de dijk naar Doesburg, IJssel weer over en een lang fietspad glooiend naar boven, met af en toe een lichte afdaling om bij te komen. Bijna bij de Carolinahoeve en weer staan we stil, nu wegens een lek van Lorenz. Snel gefikst, onder meer door de mooie nieuwe pomp van Nico. Wel het ventiel goed dichtdraaien, Nico!
Net na 11 uur komen we aan, Gerrit zit al binnen op ons te wachten. Hij werft in de koffiepauze nog kandidaten voor zijn wetenschappelijk experiment op wat voor rijwiel levert en mens meer vermogen, bukracer of ligracer. Hij weet enkelen te overtuigen mee te doen.
Overigens blijken er ook plannen om een 11 provinciëntocht te gaan rijden. Dit als `protest-alternatief` voor het niet mee mogen doen als velomobilist aan de 11 stedentocht. Wordt vervolgd, hopen we.

Na de koffie met redelijk appelgebak, een zeventje, onze weg vervolgd, verder naar boven naar de Posbank. Vandaar via de Lange Juffer afgedaald naar Laag Soeren. Langs het Apeldoorns kanaal, waar Lorenz rechts gaat en de rest links, naar Hall, waar we Rudy voor diens deur afleveren.
Vandaar door naar Voostonden, waar weer een afsplitsing is, Gerrit gaat links, terug naar Heteren en even verder gaan Arjen, Pieter Jan en Hen3 links via Voorst naar respectievelijk Twello en Deventer. Nico, Marc en ik rijden over de IJsselbrug Zutphen weer binnen, waar Marc rechts gaat om via Vorden naar Neede te gaan.
Zo is LOL een regionale club geworden, Achterhoek en Overijssel goed vertegenwoordigd.

En, voor de bandenfreaks, 2 x een lekke Kojak en eenmaal een HPV.
Overigens was Rudy in zijn Alleweder, een primeur voor LOL.

woensdag 28 november 2012

Lekker fietsweer, nog wel......

Dat was het gisteren en vandaag ook. Maar vandaag mocht ik weer eens met de NS naar het werk. Gisteren heerlijk weer, tussen 5 en 9 graden en een ietsiepietsie miezerig af en toe. Temperatuur is prima. Ik kan er steeds beter aan wennen, bijvoorbeeld met de kledingkeuze. Ik weet nog van vorige herfst en winter dat ik steeds teveel aan had en daarom snel bezweet was. Dan krijg je het vervolgens snel koud en dat rijd niet lekker.
De laatste tijd piepte er steeds achterin iets, vooral bij hobbels. Dus afgelopen zaterdag maar eens de veerpoot eruit gehaald en verdomd, die was erg droog van binnen. Goed in de olie gezet en weer gemonteerd. Bovendien de Big Apple weer ingewisseld voor de F-lite. Deze op slechts 4 bar gezet, volgens "voorschrift" van de fabrikant en advies van andere rijders. Dit samen zorgt voor comfortabel veren onderweg. Klinkerweggetje in Diepenheim gaat weer wat sneller. De rest van de rit overigens ook. Meteen maar weer even de ketting schoongemaakt en gesmeerd. Alles loopt weer stiller.

Nu zie ik net het journaal met weerbericht en dat betekent dat ik de Big Apple maar weer terug moet doen en op de voorwielen de Kojaks inwisselen voor de MP. Het wordt namelijk meteorologisch en in werkelijkheid ook. Temperaturen onder nul en winterse neerslag, daar moet ik de Kojaks niet aan willen blootstellen.

Benieuwd naar de opkomst bij de laatste LOL rit van dit jaar, aanstaande zondag.

vrijdag 23 november 2012

Witte wieven en minideflector.

en ander herfstig ongemak.....

Vanochtend een mooie heenrit. Veel wind en wat onstuimig weer. Toch ook een mooie ochtendlucht, want de zon kwam in ons oostelijke landsdeel mooi op.
Genieten toch?

Ik heb een wat andere route genomen dan ik normaal rijd, want ik ben (weer eens) op zoek naar de ideale winterroute. Ik ervaar veel last van tegenlicht van auto's. Zeker als het donkerder wordt, zie ik dan niet goed meer waar ik rijd. Dus zoek ik autoluwe wegen. Die zijn er wel, maar doemt weer een ander probleem op: slecht wegdek, veel blad en modder op de weg, zodat de snelheid er niet goed in komt. Lastige keuze: over het algemeen goed wegdek op fietspaden langs doorgaande wegen en dan veel tegenliggende auto's of mooie route, weinig verkeer maar minder wegdek.....

Nou ja, een luxeprobleem, zullen we maar zeggen.

En dan die witte wieven. Voor wie het niet kent, dat is laaghangende mist boven weilanden en heide. Op mijn autoluwe route kwam ik er een paar keer midden in. Dan zie je niet veel en bovendien beslaat dan het minivizier snel. Mijn mooie minideflector was er niet tegen op gewassen.
Die naam witte wieven werd er vroeger aan gegeven. men dacht dat het geesten van vrouwen waren die op bepaalde momenten terugkeerden. Kan je simpele zielen lekker mee bang maken.

Op onderstaande foto mijn minideflector achter een zelfgemaakt, wat groter vizier. of dat laatste nou ergens iets voor uitmaakt weet ik eigenlijk niet zo goed.
Ik heb het zo bevestigd, dat er voldoende lucht langs gaat. De deflector zit op dezelfde plek vast als het vizier, waardoor die laatste iets wordt opgetild. Overigens is het grijze stukje klittenband voor mijn A-solar minioplader. Op zonnige zomerse dagen laad ik die op, om mobiel of garmin te kunnen bijladen. Je ziet overigens goed dat het vizier groter is. Nadeel ervan is dat bij beslaan ervan je echt niets meer ziet. Ik heb namelijk een relatief kort bovenlichaam, zodat ik wat dieper in de quest zit. Toch maar weer het kleine vizier erop?

Overigens doen mijn kojaks op de voorwielen het nog erg goed, nog geen lek!

vrijdag 16 november 2012

Wennen

Het is weer even wennen. Koudere start 's morgens. Donker bij vertrek, donker bij thuiskomt. dat eerste, bij vertrek, vind ik niet erg, het wordt vanzelf licht. Maar dat terugrijden terwijl het steeds donkerder wordt, daar heb ik weinig mee. Ik zal nooit een nightrider worden.

Wel comfortabel zijn de met lycra dichtgemaakte voetgaten. Nog geen echt koude voeten gehad. Mijn hogere scherm houdt meer wind tegen en met een zelfgemaakte deflector beslaat ie niet.

Wennen is ook de Big Apple achterop. Deze heeft een wat grotere omvang, waardoor mijn cadans anders wordt. Normaal als ik achter de 5 heb staan, rijd ik zo'n 30 km/u. Nu met dezelfde cadans is dat 33. En, na jaren fietsen weet ik dat die cadans niet snel zal wijzigen. Iedereen heeft een voor hem/haar prettigste trapritme. Dus in de 6 is het een hogere snelheid dan ik gewend ben om langer vol te houden. En dat bij lagere temperaturen zorgt voor een lager gemiddelde. Nu is dat niet heel schrikbarend veel lager, maar mijn benen merken het wel.

Ach, een paarritten verder en ik zal er wel aan gewend zijn.

Wat niet snel went is scholieren die spookfietsen. In daglicht is dat wel te doen, maar in het donker, met sommigen zonder licht, is dat flink schrikken soms. Ik heb 1 stukje op mijn route, waar het voor hen heel voordelig is om de rotonde 1 kwart te nemen, maar dan tegen het verkeer in. Daar kom ik met 30 aan en dan weet je het wel.
Een rotonde verder kwamen er ineens 4 tegen de richting in, waar ik dat normaal nooit meemaak. Ze waren kennelijk nog niet wakker, want de voorste twee gingen een beetje aan de kant, zodat ik de achterste twee kon rammen.....? net op tijd geremd, dus.
Ach, puberluiheid.

maandag 12 november 2012

winteraanpassingen

Leuk om te lezen op diverse blogs dat er allerlei aanpassingen worden gedaan om de velomobiel (wellicht ook andere ligfietsen?) winterklaar te maken. De tuin moet er ook altijd aan geloven en als je de reclames ziet ook de auto. Maar laten wij ons maar beperken tot het duurzame vervoermiddel, de ligfiets.

Zo ben ik ook bezig de laatste dagen om de 147 van mij aan te passen. In plaats van de F-lite, die er inmiddels 4000 kilometer op heeft zitten, ligt er de vertrouwde en comfortabele Big Apple achter op. Lekbestendiger dan een half versleten F-lite. En bovendien zoemt ie heerlijk tijdens het rijden. Dat doet me denken aan de tijd dat ik nog aan mountainbiken deed en dan met die noppenbanden over asfalt. Die hadden ook van die mooie namen Wonderdawg.

Het tweede is de trapgaten, daar heb ik lycra over gespannen. Een flink uur doorwerken en klaar. Lycra op ducktape genaaid en die ducktape met ducktape, hoe verrassend, op de body geplakt.
Lekker warme voeten had ik vanochtend!

Het minivizier was flink bekrast, dus daar heb ik een nieuwe voor gemaakt. 3 centimeter breder, zodat ik minder wind in mijn gezicht krijg. Het beslaat nog wel, dus een minideflector moet daar uitkomst voor gaan bieden. Ideeën daarvoor zijn voldoende op andere blogs te lezen.

Mijn Ekoi helm voldoet op zich prima, maar het vizier daarvan blijft niet goed in de helm zitten. Dus de blog van Paul van Roekel eens doorgespit op zoek naar zijn post over een zelfgemaakt vizier. Dat heb ik nagemaakt en op een oude MTB helm gemaakt. Iets te groot, bleek vanochtend, want er was qua zicht wat overlapping tussen vizier van helm en minivizier op de body. 3 centimeter afgeknipt en nu past ie.

Het blijft overigens lastig rijden in het donker. Ik heb een gele bril om verblinding te voorkomen en een goede Philips extra koplamp om zelf de berm nog te kunnen zien. Toch voelt het onprettiger dan ik zou willen en mijn snelheid heeft eronder te lijden. Misschien went het na een paar ritten.....

Dan moet ik als laatste de Kojaks vervangen op de voorwielen. Ik dacht eerst, dat doe ik voorlopig niet, want lek rijden doen ze nauwelijks. Kennelijk was die gedachte de goden ongunstig gezind, want vandaag twee lekken bij de rechterband. Vervelend, maar die Kojaks zijn wel snel verwisseld!
Toch deze week de Marathon plus erop, want in een regenbui de boel verwisselen is geen pretje.

Voor de bandenkeuzefanatici: de Big Apple is een heerlijk comfortabele band, die qua rolweerstand weinig onder doet voor F-lite of Kojak. Gaat erg lang mee. De Kojaks hebben mijn voorkeur nog steeds op de voorwielen. Lekker snel en tot vandaag erg lekbestendig. Bovendien duurzaam, +/_  10.000 kilometer mee te rijden en dat voor 20 euro!

Naschrift na het plakken van de lekke band: Beide binnenbanden bleken aan de binnenzijde lek. Dus niet doordat de Kojak is doorgeprikt, maar waarschijnlijk is het velglint niet meer goed. Volgende klus, dus. Je blijft bezig met een velomobiel..........

woensdag 7 november 2012

istalwinterrit van LOL

ja, daar was ie weer, de maandelijkse rit van LOL. Met 7 man gereden, nadat we met 6 vertrokken waren uit Zutphen.

Hoe dat komt? Hen3 had zich aangemeld, nadat hij enige tijd niet mee heeft kunnen rijden wegens een crash. Maar, 09.30 uur en geen witte Quest. 09.40 uur en nog steeds niet. Dan maar vertrekken, vonden we.

Met een slinger door Zutphen en Warnsveld (even langs mijn toekomstige woning met 70m2 grote velomobielgarage) richting Vorden en omstreken. Het voornemen was een mooie route naar uiteindelijk Doesburg. De Waag is toch wel erg aantrekkelijk in onze omgeving: winnaar appeltaarttest tot nu toe. ja, Theo, Boshuis 3 is een erg goede tweede!

Even voor kasteel Hackfort schiet er een witte schicht voorbij, op een paar honderd meter voor ons bij een T-splitsing. Gas erop en er achter aan. Blijkt Hen3 te zijn, die lek had gereden en mij keurig had gebeld. Ware het niet dat ik mijn nummer niet geactualiseerd heb en hij dus een verkeerd nummer belde. Sorry, nogmaals.

Maar goed, met 7 verder dus, gelukkig.

Overigens, het was prachtig weer in de ochtend. Een enkeling zat al wat te mopperen op de komende regenbuien, buienradar werd veelvuldig geraadpleegd. Maar wij hebben er geen last van gehad. In tegendeel.

na Hackfort via Baak richting Doesburg, enkele kleine dorpen schampend. Mooie binnenwegen door het glooiende Achterhoekse landschap.
En uiteraard, de koffiestop was weer geweldig. Met 6 velomobielen en een roeifiets is ere onderweg weinig te praten met elkaar, tijdens de koffie met onverminderd heerlijke taart des te meer. Hen3 moest uiteraard in detail over zij crash vertellen. Quest was in barrels en erger nog hij had zelf kneuzingen en blauwe plekken. Niets meer van te merken gelukkig bij deze rit. Schade heeft ie vergoed gekregen, dus keurig opgelost.

Na de pauze rastamango thuis afgeleverd en via de Veluwezoom weer naar Zutphen.

Thuisgekomen de houtkachel aan en binnen gebleven, want regenen deed het.

Maar, winter is het nog niet.

vrijdag 2 november 2012

relatie tussen Ekoi, minivizier, stormstrip, philips, sinner en cape?

Ja, wat zou die relatie zijn? Ze helpen me het herfstweer door. Slecht weer bestaat niet volgens noordkaapfujin, dat is een kwestie van beleving.

Waar ik de Sinnerkap voor had bestemd kwam vandaag langs. Pittig herfstweer, met regen en wind. In de kap voelde ik me niet thuis, binnenkort gaat Marcus er wel van genieten. Veel gebruikers genieten er gelukkig van, ik helaas niet.

Dus de andere spullen maar weer gebruiksklaar gemaakt. Hoewel, het minivizier is een kwestie van weer op de goede plek "plakken" en de stormstrip zit er gewoon standaard op. Ongelofelijk wat dat uitmaakt, zo'n klein stripje. Met zijwind voel ik vrijwel niets. Goede actie van WS!
Vervolgens de Ekoi helm weer uit de kast gehaald. Makkelijk ding, dat lekker zit en een vizier heeft waardoor kou en regen weinig tot geen vat meer op je ogen heeft.
Cape? Voor kleine buien een afgeknipte oude maar wel soepele regenjas. Vandaag was dat voldoende. Voor hele slechte omstandigheden heb ik een Agu poncho, mooi oranje, dat past bij mijn Q.
En dan nog de Philips koplamp. Goed ding, ik moet alleen de beugel waar ie aan zit nog afstellen, zodat ie precies goed gericht is.
Sluitstuk is een Sinner bril met oranje glazen, om verblinding door tegenliggende auto's te verminderen.

Kom maar op met dat ruige weer!

dinsdag 30 oktober 2012

Sinner kap in de verkoop

Ja beste lezers, je leest het goed. Na amper twee maanden gaat de kap weer in de verkoop. Ik voel me er niet in thuis. Het is een mooi ding, maar het beperkt mijn vrijheid teveel. Ik rijd liever open. Dan maar wat natter als het regent en kouder als het vriest.
Het zal wel aan mijn licht claustrofobische neiging liggen.

De prijs is 425 euro, niet onderhandelbaar.

vrijdag 26 oktober 2012

langzame leegloper......

Vanochtend vol goede moed van start gegaan op weg naar Almelo, om te gaan werken. Vanaf de start ging het wel lekker. Wegens de kou en eventueel verwachte regen met de Sinner kap gereden. Omdat die aan de zijkanten snel beslaat heb ik er een mini deflector in gemaakt. Marc heeft me een stuk lexan cadeau gedaan, waarmee ik kon knutselen. De mini deflector moet wel verder geperfectioneerd worden. Het maakt de voorkant goed wasemvrij, maar de zijkanten mogen nog beter.

Koud was het, in vergelijking met eerder deze week. In Lochem kom ik altijd langs een thermometer en die gaf vanochtend 4 graden aan. Vanmiddag om 13 uur nog maar 6 graden. En toch was het behoorlijk zweten, met slechts 1 zweethemd aan.
Regen bleef uit.

Ergens na Diepenheim ging de snelheid eruit. Ik was even bang dat ik mijn herstel wat overschat had en dat ik toch minder conditie heb. na een paar kilometer trok de Quest steeds verder naar rechts. Even stoppen dus en voelen aan de rechter band: leeg! Waarschijnlijk een miniem lekje dat steeds groter is geworden, want al eerder vond ik dat de rechter band wat minder druk had dan links.
Goed, band verwisseld en verder op weg. Uiteindelijk "slechts" 28,9 gemiddeld gereden.

Op de terugweg met banden goed op druk werd het 32 gemiddeld. Dat begint er weer op te lijken! Doktersbezoek, ter controle, wees vanmiddag uit dat er eigenlijk niet veel meer loos is. Af en toe een hoestbui, maar verder geen rare dingen meer.

dinsdag 23 oktober 2012

Milestones

Oftewel mijlpalen. Af en toe leuk om die te bereiken. Vanochtend rond 8 uur heb ik ergens in de buurt van Diepenheim mijn 15.000e kilometer met mijn Quest afgelegd. Dat is in 13,5 maand gegaan. Nu is het dus zaak om naar Velomobiel te gaan, want ik kreeg bij aanschaf het advies om na ongeveer 15.000 kilometer de ketting en de tandwielen te laten nakijken i.v.m. slijtage. Zo vlak voor de winter neem ik dat advies serieus. Je zal maar bij -10 ergens in the middle of nowhere met een gebroken ketting staan! Ik heb wel standaard een kettingpons bij me, maar dat is geen prettig klusje, lijkt me, met zo'n lange ketting.

Andere "mijlpaal" is dat mijn gezondheid weer zo goed als in orde is. Nog een hoestje of wat per dag, maar dat mag geen naam hebben. Vooral na het fietsen, maar ook dat is normaal.

Nu ik toch bezig ben. We hebben een huis gekocht, na het onze verkocht te hebben. Op de kop af negen jaar in ons huidige doorzonwoninkje doorgebracht. Nu gaan we vrij wonen. Groot stuk grond en een mooie 70 m2 grote schuur erbij. En ja, je raadt het al, daarvan is zeker een deel voor de fietsen gereserveerd. Zowel binnen stallen als binnen repareren. Misschien wel een oostelijke doehetzelfligfietsgarage...........
Medio december zal het zover zijn.

Wordt vervolgd, dus.

zondag 21 oktober 2012

Verrassend ritje Posbank

Gisteren kreeg ik het idee om de Posbank maar weer eens aan te doen. Het beloofde mooi weer te worden. Via Twitter (@casperjansen) een oproep gedaan of er meer zin hadden. Tevens op de agenda van Ligfiets.net gezet.
Door replies wist ik dat Marc, Wim en Arjen mee zouden gaan. Vanochtend werd ik verrast door Mark-Jan, een ligfietser uit de omgeving van Amsterdam. Hij had de aankondiging op Ligfiets.net gezien en hij had ook zin om naar het Kroller-Muller museum te gaan. Dat heeft ie dus gecombineerd vandaag.

Het weer was inderdaad goed en met ons vijven hebben we er een mooie rit van gemaakt. Via Hall en Laag Soeren de Lange Juffer op en boven linksaf naar het paviljoen.

Eerst nog even bij de "bank" gekeken, helaas weinig uitzicht door heiig weer. Bij het paviljoen genoten van koffie met prima appelgebak. Natuurlijk weer veel bekijks voor de verzameling van 1 roeifiets, 1 challenge en 3 questen. Blijft leuk, hoewel men de handen wel in de zak mag houden.

Na de pauze afgedaald naar Rheden en richting Velp afgeslagen. Kort voor Velp de Snippendaalseweg omhoog. Een pittige klim voor een "zware" fiets als de quest. Uiteraard toch bovengekomen en daar weer richting de lange Juffer, om deze af te dalen. Heerlijk is is dat na wat klimwerk. Ik heb, dacht ik in de gauwigheid te zien, 75 km/u gereden. Voor menigeen niets bijzonders, voor mij wel.

Beneden aangekomen zijn we nog een stuk langs het kanaal naar Hall gegaan.


Een prachtig fietspad met bomen in mooie herfstkleuren. De gevallen eikels knallen door het opspringen door de wielen goed tegen de wielkasten, wat een behoorlijk knal is elke keer.
Na Hall richting Empe, alwaar Arjen besluit naar Deventer terug te gaan, Mark-Jan de auto in Zutphen ophaalt en Marc en ik door Wim worden uitgenodigd voor koffie. Effe lekker bijkletsen met een heerlijk bakkie!
Na enige tijd kriebelt het natuurlijk en ook de lunchtijd is nabij, dus Marc en ik gaan met gezwinde spoed richting nieuwe IJsselbrug bij Zutphen. Daarover heen gereden nemen we afscheid.

Maar niet voor lang, want over 2 weken is de volgende LOL rit alweer.

vrijdag 19 oktober 2012

Doping

Sinds mijn verkoudheid wat meer naar de achtergrond vertrekt, rij ik weer beter. Ik heb er van de dokter een middeltje voor gekregen. Ik moet even checken of het op de dopinglijst van de WADA en de USADA staat.
Sinds deze week is elke fietser die harder rijdt dan de buitenwacht verwacht een verdachte en een dopinggebruiker. En ligfietsers gaan hard! Wat te denken van de plotselinge ommezwaai van ene Y.S uit D? Op cyclevision moest hij het nog afleggen tegen ene D.F uit Dld. Tijdens de LEL verslaat ie hem! Rara.
En dan die snelheden van M.v.W. uit N. Is dat normaal? Kan dat op een boterham met kaas?
We hebben ook nog P. de R. Ook zo'n rijder met verdacht hoge snelheden. Wat te denken van W.S uit S?

Zo kan ik nog wel even doorgaan! Ik ben mijn banden met de Rabobank gaan uitzoeken, want dat is ook verdacht. Ik heb er geen bankrekening, maar wel een pensioenspaarplan. Je zou bijna denken dat dit met mijn hoge snelheden te maken heeft.

Via Google latitude zijn mijn whereabouts voor iedereen zichtbaar op dit blog. Moet ik nu bang zijn als de voordeurbel 's avonds gaat? Of er iemand aan de deur staat die wil weten waarom ik zolang stilstond bij bakker Bril?

Maar even alle gekheid op een stokje. Ik heb jaren genoten van wielrennen, zelf ook menige toertocht gedaan en menige alpencol bedwongen. Rooks en Teunisse waren vroeger mijn helden. Ik heb ook respect gehad voor Armstrong. Altijd wel vermoed dat het niet pluis was. Maar wat er nu weer gaande is!?

Nu weet ik wel dat er geen enkele sport helemaal zuiver is, want financiële belangen gaan boven het belang van de individuele sporter. Maar dit is te groot om je ogen voor te sluiten.
Terugtrekken van Rabobank uit de wielersport is begrijpelijk, maar ook hypocriet. Eerst alles toestaan, want reken maar dat de hoge bazen alles weten. En dan gaan piepen als het naar buiten komt.

Nee, geef mij maar het idealistische amateurisme van de ligfietsrijders. Daar voel ik me toch het meest thuis. En als doping pakken we wel een stuk appeltaart.

maandag 15 oktober 2012

onverwacht meer kilometers wwv

Viel even behoorlijk tegen vanochtend. Na 5 kilometer afgelegd te hebben ben ik omgedraaid. Waarom? De Philips led bike light die ik op aanraden van brandweerquest (of eigenlijk, QS009) heb aangeschaft, was weg! Ik reed met de Sinnerkap en was vergeten het minivizier eraf te halen. Dat gaat niet goed samen, slechte koeling en veel wasem. Dus die er onderweg afgehaald. Waarschijnlijk een tikje tegen de lamp gegeven, die er onderweg is af getrild. Ik had deze niet aan, zo donker was het niet meer. Eerst dus dezelfde weg terug gereden, maar helaas, niets gevonden. Shit, 95 euri weg.

Uiteindelijk na een tijdje balen en inwendig vloeken, weer verder op weg en het verlies een plekje geven.

Het was ruim een week geleden dat ik heb gereden. De antibioticakuur was klaar, dus opbouw van conditie kan beginnen. Ik heb nog wel een pufje van de dokter gekregen, Salbutamol. De rest van de rommel moet uit de luchtwegen. Hartslag en bloeddruk is prima, zuurstofgehalte van het bloed ook. Er is geen ruis meer te horen, zegt de dokter, maar hoesten deed ik vrijdag nog wel. Een preastmapufje, om het te voorkomen, kennelijk.
Afijn, het werkt, hoesten wordt minder en questen gaat beter.
Nu weer even drie dagen rust en vrijdag maar eens kijken of er weer ruim 30 per uur in zit.

zondag 7 oktober 2012

Hetistochnoggeenherfstrit met LOL

Meteorologisch en kalendarisch is de herfst al enige tijd geleden ingetreden. Vandaag leek het net een wat frisse nazomerdag. Heerlijk weer om rustig een ligfietstocht te maken. Daar dachten 8 anderen in onze omgeving ook zo over, dus een tocht met 9 rijders. 5 Questen en 4 open liggers, hurricane, fujin, roeifiets en greenmachine.

Na enig overleg mocht ik de route bepalen. Ik had gisteravond al even wat op de kaart zitten bekijken. Een keer aan andere kant op leek me wel leuk. Zo gezegd, zo gedaan. ViaWarnsveld, over het terrein van GGnet, zijn we het buitengebied ingereden. Wichmond schampend bogen we af richting Linde, buurtschap Delden op kleine afstand liggend.
Verder via 't Zelle naar Zelhem, na Veldhoek te hebben doorkruist. In Zelhem een mooie, beschutte pauzeplek in de zon. De Zelhemse meisjes op leeftijd vonden onze fietsen maar wat mooi!
Lekker appelgebak, maar we moeten toch weer verder. Zelhem uit richting Hummelo, vlak ervoor afgeslagen naar Keijenborg en via Baak terug naar Zutphen.

Genoten van de tocht, het weer en het gezelschap.

vrijdag 28 september 2012

onderhoud van lijf,leden en Q

Belangrijk, onderhoud. Van jezelf, qua gezondheid dus. Eigenlijk zou ik een week rust moeten nemen om de hele snotter en hoesttoestand naar de eeuwige jachtvelden te verwijzen. maar ja, dat fietsen is zo lekker hè? Dan maar wat langer doorrochelen. Gaat wel weer over, al duurt het wat langer.
dan de Q. Het ging al wat zwaar en langzaam deze week. Eerst dinsdag en nu vandaag. Vreemd, want zo slecht voelde ik me nu ook niet. Tot ik vanmiddag na 10 kilometer bedacht om de bandenspanning na te kijken.  Q op de kant en ......alle banden op te lage spanning. Achter de F-lite op 3,5 in plaats van 5 en de Kojaks voor op 4,5 in plaats van 7. De hogedrukpomp biedt dan uitkomst en gauw alle drie de banden op de juiste spanning. Thuisgekomen na veel lekkerder rijden blijk ik weer 30 per uur gemiddeld te hebben gereden. He hè.

dinsdag 25 september 2012

Here i go again

Abba zong even door mijn hoofd, niet mijn favoriete muziek. Maar het kwam omdat ik sinds een week weer rijd. Eervorige week 2 ritten op donderdag en vrijdag, wat mijn verkoudheid slechts verergerde, ook al reed ik rustig. Dan maar een paar dagen rust. Afgelopen vrijdag ook gereden, weer rustig aan. Geen verergering van klachten. Snotteren was weg, hoesten bleef. Weekend rustig gedaan, gisteren niet gereden, dus vandaag moest het maar weer eens. Met kap, wat ik beter niet had kunnen doen, veel te warm en maar 1 bui, toen ik binnen aan het werk was.
Hoesten blijft een beetje, morgen rust en dan donderdag maar weer eens gaan.
Snelheid maak ik nog niet, mindere conditie is daar debet aan. Ach, dat komt wel weer.

zondag 16 september 2012

Gezondheid

Schreef ik in mijn Algemene Beschouwingen nog dat ik geen dag ziek was geweest in een jaar Questen, sindsdien is het wat kwakkelen.
Na RIJS 2012 heb ik 2 dagen niet gereden om bij te komen. Ik liep wat te snotteren, maar alla, dat mocht geen naam hebben. Die week 2 x gereden, woonwerk. Ging redelijk, maar geen toptijden, dat hoeft ook niet. Bovendien zou dat vreemd zij  na een rit van 345 kilometer het weekend ervoor.
Op vrijdag een afspraak bij de tandarts. Wortel van een al eerder gefixte kies moest eruit. Te weinig ondergrond voor een kroon, dus een implantaat in de kaak, waar later een kroon op kan. Laat die wortel nu heel dicht bij de kaakholte zitten, waar ik altijd last van heb bij verkoudheid! Dat werd dus pijnstillers slikken.
Afgelopen donderdag leek het weer in orde. Een week niet gereden, rust gehad. Dus maar weer met Q naar het werk. En vrijdag natuurlijk ook, want ik houd vast aan 2 x per week wwv met. Lekker eigenwijs, soms.

Dat viel dus tegen gisteren bij het opstaan. Normaal merk ik de avond zelf niet dat ik teveel van  mijn lichaam heb gevraagd. De volgende dag vaak wel. Naar de markt op de bukker voelde ik het al: kloppen van mijn hartslag in mijn kaak, drukkende kaakholte op het implantaat. Ontstoken, dus. Hup, aan de diclofenac. Vandaag voelt het gelukkig, na een lange nachtrust, al wat beter.

Komende week maar rustig aan doen en de NS een keer extra sponsoren.

donderdag 6 september 2012

Algemene beschouwingen

Ja, normaal gesproken doet de politiek dat, na prinsjesdag enzo. Ik dacht vanmiddag, terugrijdend uit Almelo, dat dit wel een mooie titel voor een post is.

Ik beschouw het afgelopen jaar, het eerste volle jaar dat ik velomobielrijder ben, in Q 147.
3 september vorig jaar ben ik hem gaan halen. Hem, want het is een mannetje. De rit van Dronten naar huis was spannend, voor het eerst in een Q. 85 kilometer gereden. Het rammelde hier en daar wat, maar dat kwam door de tussenas, zo wist de monteur van Velomobiel te vertellen. Schakelen was wennen, soms stond ik voor een stoplicht met een veel te zwaar verzet en dan is een Q moeilijk op gang te krijgen. Maar... alles went, ook deze vent.

Waarom een Q? Ik fietste al graag en veel, op racefietsen, mountainbikes, ligfietsen (zephyr). Van het rijden op de racefiets kreeg ik steeds meer fysieke klachten. Bovendien wilde ik ook in de winter doorrijden en niet alleen in het weekend op de mountainbike, of 's avonds op de racefiets opgesteld in de Tackx. Tot vorig jaar reed ik eenmaal per week op de racefiets op en neer naar Almelo en voor de rest bij fietsclub ETP.

Vanaf september 2011 dus tweemaal per week in de Q. Tot nu toe is dat goed gelukt, sommige weken met mooi weer zelfs 3 keer. Het was wel even afwachten hoe het me zou bevallen in de winter, uiteraard. Het viel me alles mee. Zelfs bij -10 van huis gaan voelde niet onprettig. Goed mijn hoofd ingepakt en rijden maar.
Het was wel een zoektocht naar de juiste kleding. Niet dat ik die moest kopen, maar ik zou aan doen. Vaak toch teveel, ondanks de kou. Je rijdt je goed warm in een Q. Met het dekje heb ik vrijwel nooit gereden, dat voelde vervelend, opgesloten.

In de loop van het jaar een en ander gewijzigd aan de Q. Een minivizier, andere buitenbanden, extra lamp in de winter, helm met vizier voor slecht weer, afgeknipte regenjas voor regenachtig weer etc. Laatste grote aankoop is een Sinnerkap.

In het begin een aantal verschillende routes geprobeerd. De route die ik per racefiets reed was niet geschikt voor de Q. Teveel bochten, bebouwde kommen etc. Voor de Q is een doorrijroute nodig. Uiteindelijk na een aantal maanden heb ik de ideale route gevonden. Die is 53 km enkele reis. Over het algemeen goed te doen, zelfs in de winter. Daarvoor heb ik wel voetverwarmers aangeschaft. Telkens na een half uur begonnen mijn voeten koud te worden. Als je dan nog ruim een uur moet, demotiveert het wel met ijsklompjes onder aan je benen.

Een mooi jaargetijde om te fietsen is het voorjaar. Alles wordt langzamerhand groen, dat zie je elke rit verder gaan. De zomer is ook heerlijk wegens de lange avonden, dan hoef je niet op de klok te kijken om op tijd weg te gaan om zo kort mogelijk in het donker te rijden. Dat vind ik onprettig wegens je lage lighouding en de autolampen die dan recht in je gezicht schijnen. Daar heb ik weliswaar een gele bril voor die dat behoorlijk verminderd, maar toch.

Een aanschaf die ik nog ga doen is een goede voorlamp, die de weg voor mij goed verlicht. Samen met verblind worden door auto's en slecht eigen licht, is een rit in het donker gevaarlijk. Ik denk aan de sigma karma evo pro. 320 lumen opbrenst en 80 meter zicht.

Leuke ervaringen zijn schoolkinderen die je tegenkomt. De meesten groeten je wel en moeten lachen. Af en toe zijn automobilisten vervelend, maar meestal valt het mee. Ik krijg vaak voorrang, terwijl ik het niet heb.
Tijdens de DuNeBeltour met Marc zijn we zeer regelmatig in Belgie op de foto gezet. Daar kent men het fenomeen velomobiel kennelijk minder goed.

Op mijn werk moesten sommige collega's in het begin lachen om mijn aankomst op het parkeerdek in mijn oranje Q. Ik neem geen parkeerplaats van een auto in en ik kan onder de slagboom door. Kosteloos parkeren, terwijl de baas voor een auto 500 euro per jaar neertelt!

Een paar maanden voor ik de Q had, ik reed nog op de Zephyr, heb ik het initiatief tot LOL genomen. Ik was gewend met ETP te rijden en in gezamenlijkheid heb je vaak meer plezier. Naast wwv ritten heb ik altijd wel zin in leuke relaxte ritten.
De eerste keer 3 rijders, tweede keer 2. Langzamerhand groeide het aantal meerijders. Tot uiteindelijk ruim 10 man. We hebben al gereden met Liggenad Arnhem, Plat Zwols en Verenigde Liggers Amersfoort. De grootste opkomst was eens 15 personen, meen ik.
In april een Taifun gekocht, erbij, om zomerse ritten met LOL te kunnen rijden.
De filosofie van LOL sloeg aan: ongebonden liggen. Geen kapsones, geen regels geen leiders. Alleen op de eerste zondag van de maand op tijd komen en lol maken, dat is de vaste regel.

Dan de statistieken.

13.835 kilometer gereden. Q 147 totaal 50.000.
Ongeveer 15.000 pageviews op dit blog.
Bijna 100 berichten geschreven.
2 lekke banden tijdens het rijden en wonderwel 3 na het verwisselen van de buitenbanden. Toch kunststof lichters gebruikt....
2 Kojaks opgereden.
3 maanden met Marathon plus gereden, die hangen aan de muur voor komende winter.
Big Apple achter gehad (nog lang niet versleten), afgewisseld met F-lite.
Gemiddelde in het begin onder de 30, hoogste was 36.4
Langste rit de RIJS 2012, 345 kilometer op 1 dag.
Absoluut veel euro's uitgegeven, relatief weinig.

Onbeschrijfelijk veel plezier gehad en soms bijna het bijltje erbij neergegooid.

Maar...geen moment spijt gehad van de aankoop van een ligfiets en zeker niet van de Q. Ik geniet nog elke rit.

zondag 2 september 2012

RIJS 2012, een avontuur

RIJS staat voor rondje IJsselmeer. Zeg maar gerust RONDE, wat het is geen kleintje!

Al eerder was geopperd dit eens te doen. Arjen, Marc en Pieter-Jan hebben het vorig jaar al eens gedaan. datis prettig, want zij fungeren dan als gids en vraagbaak.
De afspraak was gemaakt en de plannen gedeeld. Vertrektijd uit Zutphen om 05.15, bij de oude IJsselbrug, what's in a name! Ik was voor een keer de eerste, vlak voor Lorenz en even later voegen Marc en Richard zich bij ons. Bij een temperatuur van ongeveer 8 graden vertrekken we, opeens erg koud na een aantal warme weken.
Je ziet dat het nog donker is, wat wel wennen is bij het rijden. We gaan snel weg, want bij het volgende punt staan Arjen en Pieter-Jan op ons te wachten. Marc heeft de route voorbereid en rijd voorop, hij brengt ons zonder twijfel naar waar we zijn moeten in Apeldoorn.
Zoals je ziet is het al lichter aan het worden als we iets over zessen op het afgesproken punt aankomen. Even kennis maken en de route bespreken en dan verder richting Lelystad. Onderweg, vlak voor de Knardijk, pikken we de zevende en laatste deelnemer op.
Peter, de vorige eigenaar van mijn oranje Q, staat met zijn inmiddels ruim eenjarige carbon Q, ook oranje, op ons te wachten. De zon is al op, maar echt warm moet het nog worden. Bij een lange afdaling door het bos heb ik maar een jas over me heen gelegd, zo koud had ik het.
Op de Knardijk is het leuk fietsen, tussen de loslopende schapen, die zich gedragen alsof het hun eigen terrein is.
Het lijkt wel of ze de gele Q van Marc voor iets eetbaars aanzien.
Lekker rijden, zo hoog op de dijk, af en toe technische stukjes bij sluizen. Langs de Oostvaardersplassen rijden we naar Lelystad.
Lelystad is de volgende plaats waar we langskomen en dan vooral Bataviastad mag je niet missen op een toeristische rit als wij doen.

Na dit prachtige schip te hebben bewonderd, gaan we richting Enkhuizen over de Houtribdijk. Leuk om te doen, maar na een tijdje wordt het wat saai. Volgens de drie die vorig jaar al hebben gereden, is het traditie (ahum) om in Enkhuizen koffie met appeltaart te doen. Welnu, niemand sprak tegen! Midden in Enkhuizen een mooie plek op een zonnig terras gevonden. De tent was weliswaar nog niet open, maar de vriendelijke jongedame die nog aan het poetsen was wilde ons wel koffie met appeltaart serveren. Heerlijk, na 4.45 uur reizen. We werden getrakteerd door Pieter-Jan, die de dag erop jarig is. Bedankt, het ging erin als koek!
Na de pauze zetten we de tocht voort richting Medemblik en andere mooie Noord-Hollandse plekken. Nog niet echt op gang en er is iets met de Q van Pieter-Jan. Het blijkt dat de kabel van zijn achterderailleur is geknapt. Hij moet het welhaast vooraf vermoed hebben, want warempel, hij heeft een reservekabel bij zich! Met vereende krachten wordt de klus geklaard en we kunnen weer verder. Op naar de afsluitdijk. Onderweg over wisselende wegen gereden. Mooie dijkwegen en wat saaiere rechte wegen, waaraan je kunt zien hoe dit stuk land ooit is ingepolderd en de wegen zijn aangelegd. Langzamerhand komt de afsluitdijk in zicht. Vlakbij komt een racefietser die ik inhaal naast me rijden. Wat hij kwijt wil is dat hij het geluid van een rijdende Q zo mooi vindt. Kijk, dat is nu mooi om te horen!
Het is een mooie ervaring om over de Afsluitdijk te rijden, maar ook deze dijk wordt voor mij na een paar kilometers wat saai. Ook het langs razende autoverkeer doet hierin uiteraard mee. Halverwege zien we sluizen.
Onderweg is het zoals al genoemd, al vaker over traditie gegaan. Daarbij vroeg ik me af hoe het zit met de lunch traditie. Dat blijkt te zijn bij het benzinestation, midden op de afsluitdijk. Een wat vreemde ervaring om daar te zijn. Ze hebben er van alles en een vriendelijke dame maakt ter plekke verse broodjes. Ik bestel een stokbrood gezond, dat is een half stokbrood, ruim belegd. Daar doe ik lang mee, hij gaat er in drie etappes aan.
Inmiddels is het mooi weer geworden. De zon schijnt flink en door het lichte briesje voel je dat niet echt, met als gevolg dat ik dit nu met een rood hoofd aan het typen ben. we rijden voor de wind de dijk af en Friesland binnen. Hier komen we op smalle wegen, die kleine dorpen en steden aan elkaar rijgen. Opeens veel drukker met fietsers en helaas ook auto's die er langs willen, wat af en toe vervelend is. In het Friese zuiden komen we door stukken bos met mooie smalle paden, met veel scherpe bochten, dus enige bochtentechniek is wel op zijn plaats. Veel remmen en optrekken.
We rijden door Lemmer, waar de volgende traditie is: ijs bij de BP pomp. Ik kies een uit de kluiten gewassen toeter, die er goed in gaat. Hierna rijden we door langs Emmeloord en Ems, richting Kampen. Onderweg hier ergens het tweede pechgeval, een lekke achterband van Arjen. In Kampen komt er een nieuwe traditie bij: de mannen willen vet, dus op zoek naar de friettent. Pieter-Jan blijkt de stad te kennen en in een zijstraatje vinden we een cafetaria annex lunchroom. Tijdens de maaltijd worden deze 7 kanjers belaagd door een blonde dame die wel trek heeft in een man. Ze krijgt het aanbod voor een proefrit, maar maakt er (nog) geen gebruik van. Vooral Lorenz lijkt in de smaak te vallen. Ik heb het telefoonnummer voor je, Lorenz!
Na Kampen gaat Peter in zijn eentje richting Bunschoten. Wij trekken door naar Deventer, het begint al te schemeren en kouder te worden. Ik vind het lastig rijden in het donker. Volgens mij ligt dat aan mijn voorlamp, die zichtbaar minder licht geeft dan die van de anderen. Dat wordt zoeken naar een goede extra lamp, met een krachtige bundel, vooral om de bermen te kunnen onderscheiden van de rijbaan. Afgelopen winter heb ik daar wel last van gehad met af en toe vervelende situaties. Bij Deventer aangekomen laten we Arjen en Pieter-Jan achter. Met ons vieren rijden we door bekend gebied naar Zutphen, waar Lorenz afslaat naar Dieren, Richard en Marc verder richting Borculo en Neede. Ik ben er bijna, nog 2,5 kilometer. Blij dat ik thuis ben, met een voldaan gevoel dat ik dit heb volbracht. Weer een mooie ervaring rijker!

Mannen, bedankt!

woensdag 29 augustus 2012

Sinner kap, revisited

Gisteren mijn eerste ww rit met de Sinner kap gemaakt. 106 kilometer v.v. 's Ochtends bij vertrek regende het en buienradar gaf een natte ochtend aan. Dan is het wel lekker om de kap erop te hebben, dacht ik. Klopte, tot het warmer en warmer werd, ondanks het natte weer. Poeh, wat een zweet. Zoveel heb ik nog nooit gehad in de Q sinds ik erin rijd. Het leek wel een rijdende sauna. Het luie zweet was er snel uit!
Wel lekker om droog te blijven op mijn hoofd. Dat zit zo, ik heb aan beide oren hoorapparaten en die moeten droog blijven. Tot nu toe was het telkens een gedoe om de juiste spullen bij me te hebben. Ik dacht, de kap biedt uitkomst. Klopt, maar niet bij temperaturen boven 15*.

De middagrit was nog warmer, want de zon scheen en het was ruim 20*. Sjongejonge wat een hitte, het stroomde overal vanaf.

Dus, de zomerse regenritten zal ik wel blijven doen met verknipte regenjas en Ekoi helm. Outdoor lichtgewicht sneldrogende handdoek bij de hand en comfort is geboden.

Het stemt me wel hoopvol voor herfst, winter en vroege voorjaar. Ik denk veel minder kleding aan te hoeven doen dan afgelopen, voor mij eerste, winter in de Q.

Door die hitte gisteren kwam mijn snelheid niet echt hoog uit, net geen 32 km/u gemiddeld, met wel een flinke hartslag. Dat laatste zal zeker door de warmte komen. Ik verwacht wel hoger uit te komen als de temperaturen gaan dalen.

Overigens ook wel wennen met het zicht. Ik merk dat mijn spiegels iets te laag zitten, zodat ik steeds een beetje omhoog moet komen om goed zicht te hebben. Voor en zijkant gaan erg goed. Het vizier omhoog om te koelen werkt uiteraard voor je hoofd, maar niet voor je lichaam.

to be continued.......

zondag 26 augustus 2012

eerste rit met Sinner kap

Zo, dat zag er mooi uit vanochtend. Ik reed van Zutphen richting Ruurlo, waar ik met Marc had afgesproken. Hij had gisteren bij Sinner mijn kap opgehaald, en de zijne en die van Lorenz. Marc reed vanochtend met mijn kap in mijn richting om deze af te leveren en halverwege zag ik hem aankomen. Wat een service van Marc! Mooi gezicht, mooie kap!
Even koffie gedronken in Ruurlo, wat bijgepraat en vooruit gekeken naar aanstaande zaterdag, ons rondje IJsselmeer.
Daarna de kap bij mij erop en rijden maar. Uiteraard met een omweg naar huis, om de kap eens goed te testen. Het weer deed goed mee, met flinke buien. Goede testrit. Een beetje gespetter onder het vizier door, bij een flinke bui. Heel warm, dat weer wel, ondanks de luchtgaten. Bij hobbels en drempels goed opletten, want anders dender je met je hoofd steeds tegen de kap en met mijn beide hooraparaten is dat niet fijn. Nou ja, dat went wel, iets andere rijstijl aanleren.
Het wordt een fijne herfst en winter dit jaar!

Foto's volgen uiteraard.

zondag 19 augustus 2012

Een hete, wilde rit

Vanochtend vroeg vertrokken, wegens de te verwachten hoge temperaturen. Via blog en twitter oproepen gedaan en deze wilde rit rijden we met 6 man. Wild, omdat we afwijken van de gebruikelijke eerste zondag van de maand. Maar goed, dat is het principe van LOL.
Om 8 uur staan Constantijn, Nico en Jan al klaar als ik aankom. Wim komt even later en iets na 8 uur sluit Raymond aan. Die was eerst nog langs Wim gereden, maar Wim was al onderweg. Kilometervreter, die Raymond.
Het is nog koel genoeg als we vertrekken en we rijden een deel van de rit onder bomen. Richting Lochem, net daarvoor afgeslagen naar Laren, alwaar we bij Witkamp pauzeren. Mooie door Jan gekozen route, slingerend door de weilanden.
Van Laren richting Holten, halverwege richting Bathmen, weer halverwege naar Okkenbroek. Omdat Raymond daar de weg kent, neemt hij een mooie route naar Deventer, waar we met gemak doorheen geloodsd worden, weinig stoplichten. Daar de brug over de IJssel genomen en via de uiterwaarden naar Voorst, waarna we nog even de Voorsterklei pakken. Onderweg wat clubleden van ETP ontmoet, die Jan en ik nog kennen van de tijd dat we daarbij reden.
Het was inmiddels aardig warm! Nu ik dit schrijf is het 35 graden. Ik heb al een heerlijk uurtje op de bank liggen snurken. In de hitte rijden gaat me goed af, maar het is wel vermoeiend.

Gisteren de mail maar weer eens gelezen en er blijkt een datum voor het rondje IJsselmeer te zijn geprikt door Lorenz, 1 september. Akelig dichtbij! Deze week maar eens een lange tocht maken na het werk om nog enigszins te trainen. 340 kilometer op 1 dag, gekkenwerk. Maar ja, je bent velomobieler en die zijn allemaal licht gestoord.

vrijdag 17 augustus 2012

verschil moet er zijn

Dat merkte ik vandaag. Nu het nog vakantietijd is, heb ik het rustig op het werk, zodat ik in plaats van 2, wel 3 keer in de week per Q wwv doe. Gisteren een snelle rit heen en een zeer snelle terug. Niet mijn hoogste gemiddelde, maar met 35,6 er niet ver vandaan. Ach, het scheelde op een uur rijden maar 800 meter in afgelegde afstand, zoveel is dat nu ook weer niet.
Daarom vandaag besloten om rustig aan te doen, zowel op de heenweg, als op de terugweg. Warm was het toch wel, ook met weinig inspanning. Ik had me voorgenomen om max 120 bpm hartslag te rijden. Dat is me gelukt, op een enkele viaductbeklimming na. De gemiddelde hartslag is dan 113 op de terugweg, afstand 65,2. Snelheid 29,7. Op de heenweg was dat 115, 52,7 en 30,09.
Ik vind het zelf verbazingwekkend hoe snel ik me nog kan verbeteren. Ongeveer een jaar geleden begon ik in de Q en haalde met moeite 30 gemiddeld. Nu rijd ik dat tijdens een rustige "hersteltraining" En dat op mijn 54e!

woensdag 15 augustus 2012

wie gaat er zondag mee?

Aanstaande zondag heeft Liggend Arnhem weer een rit gepland. Een vorige keer dat ik wel zin had om mee te rijden is het helaas voor mij niet mogelijk geweest. Het ziet er nu naar uit dat het wel gaat lukken. Wat voor rit ze gaan doen is nog niet duidelijk. Ze verzamelen om 11 uur bij de mooie, helaas in de steigers staande, Eusebiuskerk. Dat betekent dat we vanuit Zutphen rond 09.30 uur kunnen vertrekken. Wie er mee wil komt naar onze vaste LOL verzamelplaats op de Houtmarkt in Zutphen. Ik zal het op de agenda van ligfiets.net vermelden.
Afhanelijk van hun route rijden we een kleiner of groter deel mee en keren we tijdig terug naar Zutphen.

vrijdag 10 augustus 2012

Tjonge jonge jonge

Dat was een behoorlijk sprong. Bleef mijn maximum gemiddelde snelheid telkens rond 34 km/u hangen, gisteren ineens naar 36,4!!

Hoe kan dat nou?

Fiets in goede conditie? Ja, dat zeker. Bandjes op 7 bar voor, de Kojaks en 5 bar achter, de F-lite.
Rijder in goede conditie? Dat ook, want mijn gemiddelde hartslag was 138 bpm. Hoogtestage in Oostenrijk heeft zeker vruchten afgeworpen? En ja, goed bochtenwerk uiteindelijk, wat minder remmen tot gevolg heeft. Rustig op de weg, dus makkelijk doorrijden, ook hogere snelheden binnen de bebouwde kom.
En veel kilometers maken, deze week haal ik met gemak de 500. Dat zit zo, ik ben weer aan het werk maar het is rustig en goed fietsweer. Dat betekent dat ik mijn vakantiegevoel wat voortzet door veel in de Quest te kruipen voor woonwerkverkeer. En dat is geen straf, want het is mooi genoeg in het Oosten van het land.
Bovendien moet ik wat extra trainen want @rastamango heeft een rondje IJsselmeer op de agenda gezet!

maandag 6 augustus 2012

Back on track

Beste lezers,

Na een heerlijke vakantie in Oostenrijk, alwaar ik op de ligracer (Taifun) en ATB een niet echt respectabel maar wel natuurschoonvol aantal kilometers heb gemaakt, ben ik weer terug op de Nederlandse wegen, in de Quest.
Dat is gisteren begonnen met een flink aantal kilometers, 176. Dat zit zo. Het was de eerste zondag van de maand, dus een LOL rit. Aangezien ik met vakantie was, is de ritselectie door anderen gedaan. Dat leverde een mooie rit op naar Boshuis 3. Al veel vaker was ter sprake gekomen dat we daar de beroemde appeltaart maar eens moesten komen proven. Wij van LOL doen namelijk naast elke eerste zondag van de maand een mooie rit, ook een taartentest. @marloesdries en @theovangoor hebben ons eindelijk zo ver gekregen. En ver was het wel! Maar ook mooi!
Met 5 man vertrokken uit Zutphen, hebben we Wim opgehaald. Daar bleek ook Raymond te zijn. Daarop met 7 rijders vertrokken uit Empe, naar Hoog Soeren, waar we Marloes en Theo zouden ontmoeten. Zij stonden mooi op tijd te wachten. Verder gereden naar Drie, waar bij het Boshuis nog 3 man van VLA zaten. Na een flink stuk appeltaart, dat zeker kan concurreren met De Waag uit Doesburg, zijn we doorgegaan. Over mooie paden naar Radio Kootwijk.


Wel drukke paden, want met mooi weer fietsen er meer mensen. Na radio Kootwijk zijn we weer gesplitst, omdat het al vrij laat werd. at heb je nu eenmaal als je met meer man fietst, dan gaat het minder snel, moet je vaker even stoppen etc. Geen punt verder uiteraard, hoe meer zielen.......



Even later splitste Hen3 zich af, om op tijd in Twello terug te zijn. Rudy nam de kortste weg nar Dieren. Wij hebben Wim weer netjes thuis gebracht en zijn met 3 full speed naar Zutphen gereden. Na de oude brug ging Nico naar rechts en marc en ik verder richting Vorden. Huh? Ja, ik werd nog verwacht in Harreveld, bij mijn schoonouders. Bij Ruurlo afscheid genomen van Marc en verder diep de Achterhoek in. De weg van Ruurlo naar Zieuwent is mooi recht en goed van asfalt, dus dat ging de 40 per uur.
Aangekomen in Harreveld en schoonpa ging chinees halen. Heerlijk na zo"n rit. Goed gegeten en rond 19 uur weer naar Zutphen, waar uiteindelijk 176 op de teller stond.
Goede voorbereiding op het rondje afsluitdijk dat eraan zit te komen.

Vooraf op zaterdag de Q even gecheckt. Gelukkig, want 1 band stond leeg, plakker was losgekomen. Andere banden op te lage spanning. Risse proberen in te bouwen, maar die bleek niet in orde, dus de oude veerpoot terug erin en aan Wim S een vervanger gevraagd.

En morgen weer de eerste wwv rit. Heerlijk rustig zonder schoolkinderen, denk ik vooraf...


vrijdag 13 juli 2012

auf wienerschnitzel

Dat was in een vorig leven een gevleugelde groet, als je tijdelijk afscheid van elkaar nam. Ik ga dat ook doen, hoewel ik wellicht via de smartphone op een druilerige dag nog een en ander kan volgen. Ligt aan de mb kosten uiteraard.
we reizen over enkele dagen af naar Oetzi, in het Oetztal in Oostenrijk. Dan gaat taifun mee en daardoor krijgt Q een rustpauze.

Auf wienerschnitzel dus.

vrijdag 6 juli 2012

genieten

Ik kan niet nalaten dit bericht te schrijven met in mijn achterhoofd de blogpost van Theo, hardlopers zijn doodlopers, en dan vooral de reacties daarop. En die van Paul over gevaarlijke situaties.

Ik probeer te genieten van mijn ritten. Grotendeels lukt me dat, soms even wat minder. Maar ach, die momenten horen er ook bij.
Ik besef dat ik veel geluk heb mijn mijn woonwerkroute door een relatief rustig deel van Nederland. Op sommige stukken ontmoet ik scholieren, meestal als tegenliggers en die zwaaien altijd enthousiast. Dat heft de ergernis die het meisje dat ik wil inhalen en die met een koptelefoon op, armen op het stuur, op haar I pod nieuwe nummers opzoekt en mij daardoor niet hoort, weer grotendeels op.
Nu het zomer is kom ik wel vaker racefietsers tegen die zich onhebbelijk gedragen. Vandaag nog 1 die voorlangs gaat en mij geen voorrang geeft, een oudere dame in verwarring bijna van haar fiets rijdt. Of bejaarden op E-bikes breed rijdend over het fietspad, kennelijk hardhorend, of een groep solexrijders, duidelijk al beneveld, die denken dat de wereld er voor hen is. Of die moeder in haar veel te grote stadstractor, die meer oog heeft voor haar kapsel in de spiegel dan voor een feloranje Quest die haar tegemoet komt. Goede remmen heeft die Quest!
Het zijn doorgaans enkelingen, die wel veel ergernis kunnen opwekken.

Ook ik houd van een goede pr. Pas nog 35,1 gemiddeld gereden. De volgende rit was maar 31, omdat ik dat geen twee keer in de week kan, zo pieken. Beide ritten zijn om van te genieten, zowel hard racen, maar wel verantwoord, als rustig pedaleren en van de omgeving genieten.

Tja en dan die verzekering. Daar kom je bij een filosofische gedachtenwisseling over de solidaire samenleving waarin wij leven en waarin helaas uitwassen zijn. De roekeloze automobilist kost ook meer, maar krijgt vervolgens een hoger eigen risico. Kan dat ook bij de velomobielverzekering? Of bij de zorgverzekeraar, waar je als gezond levend mens even veel betaalt als een alcoholistische veelvraat, die een pakje zware shag per dag rookt.

Kortom het is een bepaald slag mens, met een wat asociale instelling, die zichzelf erg belangrijk vindt. Die rijdt auto, racefiets, scootmobiel en ja, soms ook ligfiets.

Erger je minder, geniet meer, verbaas je over van alles, maar laat niet alles binnen komen.

zondag 1 juli 2012

Midden Oosten rit

Vandaag 1 juli een mooie rit gemaakt met een zeer divers gezelschap. Aangekondigd als zomertour, het weer deed het goed! PZ uit Zwolle had aangegeven eens samen te willen rijden, zodat we na verzameld te hebben in Zutphen op onze vaste plek, naar Deventer zijn gereden voor de meeting met PZ. Ik zag op de agenda van ligfiets.net dat ook @brandweerquest en @xs009 mee zouden gaan. @edberg was ook al aangemeld, evenals Quesjer. Wij reden met 6 man naar Deventer, waar er al 4 klaar zaten. We zaten net aan het gebak bij Hans en Grietje op de Brink, toen PZ nog met 3 man de hoek om kwam, Bert en Gerald en de al eerder genoemde Quesjer.
Na een kleine discussie over het cijfer van het appelgebak, zijn we met 13 man (inclusief 1 vrouw deze keer) gaan rijden. Slechts een klein aantal velomobielen deze keer, want in de aankondiging was aangegeven zoveel mogelijk met open liggers te komen.
Deventer uitgeslingerd, kwamen we op de doorgaande weg richting Raalte. Dat duurde te lang, ik bleek een afslag gemist te hebben. Even een omweggetje gemaakt om weer op de route te komen. Wat was het geval, Ik had een routekleur op mijn garmin gezet, die niet goed zichtbaar was. Dat euvel snel verholpen, waarna het verder prima ging.
De route had ik via de fietsrouteplanner van de fietsersbond gemaakt. Van Zutphen via Eefde en Gorssel naar Deventer. Niet langs de doorgaande weg, maar over landwegen. Vanaf Deventer richting Raalte en Holten. Nergens meer echt een dorpskern tot Holten. Dat doet die planner wel mooi! Een paar kleine stukjes zandpad, maar dat mag de pret niet drukken.
In Holten weer een koffiepauze, met ijscoupes en gebak. Veel bekijks voor onze vervoermiddelen. men ziet niet vaak velomobielen, open liggers in soorten en maten en een roeifiets tegelijkertijd.

De snelheid was niet hoog, maar daar gaat het niet om. Het is ook lastig om een goede toursnelheid te bepalen, met zoveel verschillende mensen. De contacten, uitwisselen van ervaringen, mensen die elkaar wel kennen, maar niet vaak zien, daar gaat het om.

We hebben het al vaker over het gebak van Boshuis 3 gehad. Het zit er dik in dat de rit van augustus daar heen zal gaan.Omdat ik niet weet of iedereen naamsvermelding apprecieert, zal ik deze hier verder niet noemen. Ik heb er van genoten dat we weer met zoveel verschillende mensen hebben kunnen rijden. Hieronder een paar foto´s van de koffiepauze in Holten.





woensdag 27 juni 2012

Niets te melden?

Op cycle vision had onze Wim de fijne opmerking dat hij alleen blogt als hij iets te melden heeft, als geintje richting mij. Heb ik altijd iets te melden als ik blog? Nee, niet altijd voor de buitenwereld, maar wel voor mezelf om later nog eens terug te kunnen halen.

Zaterdag op CV een mooie dag beleefd. Heen met Marc gereden en bijna bij Lelystad Wim en Ed ingehaald. Zij waren vanuit Apeldoorn vertrokken. Terug zijn we met ons 4en van start gegaan, tot Apeldoorn samen gereden.
Veel gezien, nieuwe mensen ontmoet, genoten van het weer en de heen- en terugreis. Het was mijn eerste keer, maar zeker niet de laatste. #Rastmango liet zien dat het le !uk kan zijn aan de 3 uursrace mee te doen, ook al ben je geen topper. Maar voor mij is hij al een topper door zijn deelname!
Volgend jaar ook maar meedoen?

Op de terugweg mijn eerste lekke band onderweg gehad met de Kojak. Met het risico dat er weer een bandenkeuzediscussie ontstaat, stel ik hierbij dat de Kojak voor mij een perfecte voorband is. Al ruim 8000 kilometer houdt ie me op de weg. Het lek ontstond doordat er een flink gat op een donkere plek in het fietspad zat, kon ik niet meer ontwijken. Zo ontstaat de snakebite als lek: twee gaatjes, omdat je met flinke kracht de band indrukt. Het ligt dus niet aan Kojak himself! Waarschijnlijk had ik de druk niet hoog genoeg, hoewel je ook met hoge druk een snakebite kan krijgen.
Thuis maar eens gecontroleerd en inderdaad, de andere band had een te lage druk, dus naar opgepompt. Ook de achterband, waar sinds enkele honderden kilometers een F lite om ligt, extra druk gegeven, een halve bar meer dan het maximum wat aangegeven wordt.
Dat had effect ! Gisteren mijn wwv rit naar Almelo gemaakt en op de heenweg ging het al erg lekker. Op de terugweg mijn persoonlijk record verbeterd naar 35.1 gemiddeld op een rit van 53 kilometer. Binnen een jaar zit ik zo op een van de door mij bepaalde doelen.

donderdag 21 juni 2012

Effect

Vandaag de eerste woonwerkrit na de reparatie van de kogelkoppen. Theo van Goor voorspelde afgelopen zaterdag in Dronten dat mijn ritten sneller zouden worden, als effect van de vernieuwde kunststofkoppen. Het ging lekker, maar echt sneller nog niet, hoewel ik wel  minder energie heb verbruikt. Ik voel me namelijk nog lekker fit. Het effect was wel dat ik veel minder herrie in de kuip hoorde. Bovendien had het wegdek minder effect op mijn snelheid en de bestuurbaarheid van Q.

Peter de Bont meldde op zijn blog dat hij een hogere gemiddelde snelheid haalt sinds hij vaker kortere wwv ritten maakt. Dat is een effect van betere trainingsarbeid. Mijn ritten blijven voorlopig lang en door mijn agenda kan ik er geen goede regelmaat in krijgen, waardoor het effect op mijn gemiddelde niet van mijn wwv ritten kan komen. Wat ik wel kan doen is afwisseling in tempo. Een rustige rit, een snelle rit en dan nog een intervalrit per week. Dat moet wel positief effect hebben.

Woensdagmiddag ben ik vrij en heb ik tijd voor andere dingen, zoals onderhoud van Q. Ik hoopte het bij Wim S bestelde kettingwiel in te kunnen bouwen, maar helaas is dat te groot, of de ruimte onder stoel te klein. Het effect zou een betere en stillere kettingloop moeten worden. Helaas, dat zit er niet in.
Wel heb ik de stormstrip, die ik al langer in huis had op de achterkant geplakt. Mooi oranje op mijn oranje Q. Het effect ervan ondervond ik vanmiddag, omdat als voorbode van aangekondigd slecht weer, het al flink waaide. Zijwind had minder effect op de Q dan ik gewend was. Hij bleef lekker recht rijden en dwarrelde niet over het fietspad.
Nu nog hopen dat Wim het koppelstuk van 8 naar 6 mm draad tijdig in huis heeft om de Risse in te bouwen. Onderin waar deze vastgemaakt moet worden zit namelijk een 6 mm aansluiting. En dan eens kijken wat dat voor effect op het rijgedrag heeft.

Het effect van de gisteren vastgemaakte stormstrip, de nieuwe kogelkoppen en de schoongemaakte ketting is dat ik weer eens lekker gereden heb. Hele stukken vrijwel geruisloos, op de ketting na, rond de 40 km/u.
Zondag de racekap van #Sinner maar eens testen. Kijken wat voor effect dat heeft.

zaterdag 16 juni 2012

kogelkoppen vervangen

Vandaag met Marc naar Velomobiel gereden. Ik had weer eens iets, waar ik zelf geen goede oplossing voor kon vinden. Bij snelheden boven 30 begon de Q te trillen bij de voorwielen. Dat staat bekend als Sjimmie. Heb ik tijdens de Dubeneltour ook gehad. Daarna de wielen gecheckt, 3 spaken gebroken en vervangen en het leek over. Vorige week begon het weer, bleek er weer een spaak gebroken. Deze week weer last, nu net als eerder bij zwaardere bepakking.
Ymte gemaild of ik kon komen, dat kon, maar het kon weleens druk worden. Geen punt, tijd genoeg op zaterdag. Een tweet geplaatst en Marc wilde wel mee. Jammer genoeg was Nico ziek. Bij velomobiel was het inderdaad druk. Even na ons kwam Wim Rutten ook voor een reparatie.
Bij mijn wielen bleken de kogelkoppen teveel ruimte te hebben, waardoor de sjimmie ontstond. Alles maar gelijk laten vervangen. Nu heb ik exemplaren die 60.000 kilometer mee kunnen. Nou, tegen die tijd hoop ik wel weer een neiuwe Qte hebben, want dan heeft deze er 100.000 op zitten. En sjonge, wat rijdt het ineens lekker. Stuurt veel strakker, dus bij "t Harde lekker snel de helling af geraced. En veel minder herrie.

Marc heeft nog 2 verschillende racekappen getest, die van Wim Schermer en die van Sinner. Nog geen keuze gemaakt! Op cyclevision maar eens kijken wat de markt verder heeft.

Samen met Wim en Marc terug naar Zutphen gereden in een flink tempo, met tegenwind. Leuke dag gehad!

zondag 10 juni 2012

wederom Cruijffiaanse ervaring

Je gaat het pas zien als je het door hebt. Die ervaring had ik vanochtend. Ik wilde twee dingen doen: testen of ik met de Taifun kon klimmen met het grote blad voor ( er zit geen voorderailleur op) en een route die ik dinsdag nodig heb en op de Garmin heb gezet deels fietsen.

Welnu, dat klimmen ging prima, de Posbank op van de kant van Rozendaal; dat gedeelte bevat twee keer een klim. Ging goed, zelfs racefietsers voor kunnen blijven. Geen investering nodig voor een nieuwe neuspijp, derailleur heb ik nog liggen.

De tweede test, een route die ik via de routeplanner van de fietsersbond gemaakt heb en op de Garmin gezet. Ik ga namelijk dinsdagavond naar Zeist, een tweedaagse voor het werk. Mooie tocht erheen door de bossen en velden.
Tot nu toe was het me nog niet gelukt een route goed erop te krijgen. Nu wel. Wat heb ik anders gedaan? Bij het aanzetten van de Garmin selecteer ik de route en klik ik op navigeer. Dat zou moeten werken. Niet dus. even wat zitten rommelen, midden op de Cortenoeversebrug. Navigeer alleen is onvoldoende, ik kies nu voor 'kopieer naar kaart' Dat blijkt het ei van Columbus. Nu ik het door heb, zie ik het; zelfs letterlijk op de kaart. Tsjonge jonge, dat ik dat niet eerder zag........

vrijdag 8 juni 2012

ieder nadeel hep ze voordeel

Mooie gevleugelde uitspraak van J.C. Vandaag ondervond ik de logica van dit soort uitspraken van de goeroe.

Ik reed eens voor de afwisseling een andere route naar mijn werk. Vandaag had ik maar een paar uur op kantoor door te brengen, omdat ik wat uren opgespaard had, oftewel extra gewerkt eerder deze week.
Voorbij Markelo reed ik over het viaduct over de A1, waarna ik afboog naar Enter, een route die ik af en toe rijd. Mooie omgeving, glooiend en afwisselend landschap. Net voorbij een bocht, ik reed gelukkig niet snel vanwege die bocht, gebeurde er iets onverwachts. Er knalde iets en ik maakte een ongewilde noodstop, lag daarbij ook lager dan normaal. Een klapband, dacht ik. Maar dan lig je niet zo laag. Moest iets anders zijn. Bij het uitstappen zag ik al dat er iets heel vreemd was, ik zag namelijk een veer liggen, een metalen veer wel te verstaan.
Wat blijkt? De veerpoot ligt uit elkaar. De bevestiging bovenin, bij de kleerhanger is los. Poeh, he, wat nu? Diagnose stellen, waar is alles? wat is er gebeurd? Ik heb de veer en ik zie een klein schroefje liggen. De stang, waar de veer normaal gesproken in zit, hangt los en zit alleen nog onderaan vast. Bovenin zit het normaal gesproken bevestigd met een kunsstof pijpje, die in de buis zit en dat zit weer vast met een schroefje, dat schroefje dat ik vond.
op deze foto is te zien dat de veerpoot er niet meer aan zit. Deze zou zo moeten zitten dat je de ketting bijna niet kan zien.

Met enige moeite maak ik de hele buis los, om eens te kijken wat er moet gebeuren om het weer vast te maken. Een beetje duwen en wrikken en het lukt me de veer erin te krijgen. Nu alles weer vast maken. Vreemd dat het met zo'n minuscuul schroefje vast wordt gehouden. Met zweet in de bilnaad, wat gaat er nog meer mis vandaag, rijd ik rustig naar Almelo. Ik neem me voor ducktape te kopen om dat schroefje goed op zijn plaat te houden.
Vervolgens Wim Schermer gemaild, om dan toch maar die Risse Genesis te bestellen. Ook maar gelijk die deelbare ashouder en kettingrol. Als de kans zich voordoet, maak ik er graag gebruik van.
Wat later mailt Wim terug dat ie vanmiddag de boel nog opstuurt, zodat ik morgen de boel kan inbouwen. Goeie service!
Voordeel? Die Risse die er straks in ligt. Maar het was wel schrikken, die noodstop! Gelukkig, op het eerste gezicht althans, geen verdere schade, hoewel het wiel direct in de wielkast terecht kwam, waardoor die noodstop veroorzaakt werd.
Nog een voordeel? Ik zie er niet meer tegenop iets aan te pakken in de Quest, wat ik nog niet gedaan heb. De techniek is even simpel als effectief. Goeie kar, die 3 x 20 van me.

donderdag 7 juni 2012

Statistics

Als opgeleid black belt leansixsima wordt ik uiteraard heel blij van statistieken. Het is weliswaar geen exacte wetenschap, maar toch wel erg leuk.

Daar komt ie dan, het rijtje statistische gegevens, die ik vast nog wel eens via minitab in mooie plaatjes kan omtoveren.

Vanochtend rond 8 uur heb ik mijn 10.000ste kilometer in de Q afgelegd, in iets meer dan 9 maanden. Oftewel gemiddeld 1111 per maand.
Vanmiddag stond ik stil voor een koeienoversteekplaats, waarvan er volgens Wim maar 1 in Nederland is. Dusnie, bij Diepenheim is de 2e, weliswaar een flexibele, maar toch.
In die 9 maanden hebben 11388 bezoekers mijn blog bezocht. Met aftrek van mijn eigen bezoeken ongeveer 11111, wat neerkomt op 1234 per maand. Leuke getallen, toch? Gezien aankoopsom, uitgaven, afschrijving, restwaarde van Q en materiaal, is de kilometerprijs tot nu toe ongeveer 11,11 eurocent. Veelvuldig het getal 11, je moet wel gek zijn om een Q te rijden, lijkt dat te zeggen. Ik ben er ook echt gek op. Vandaag voor mijn doen redelijk rustig op en neer naar het werk gereden, omdat ik morgen weer wil. Ik wil tenslotte zo vaak mogelijk 2 x per week die wwv rit maken. Rij ik 's morgens 31,5 gemiddeld en 's middags 32,5. De echte statisticus gaat dan alles in mooie tabelletjes zetten en weet wat de gemiddelde snelheid over het hele jaar is en wat de trendlijn is. Ik weet dat ik het steeds prettiger vind rijden en dat ik nog steeds vooruit ga in snelheid. Bovendien blijft het genieten, doorgaans.
Sinds vorige week ligt er een F lite achterop, om dat eens te testen. Ik kan hele grafieken gaan maken van de snelheden met verschillende achterbanden: Kojak, Marathon Plus, Big Apple en F lite. Allemaal bevielen ze op een bepaalde manier. Ze liggen ook te wachten op hergebruik. Duurzaamheid, jawel.

zondag 3 juni 2012

ZAZ was herfstrit in juni!

Vandaag was de LOL rit van Wim, ZAZ. Zutphen-Apeldoorn-Zutphen. Het werd Zutphen-Assel-Zutphen. De eerste die ik per pas aangeschafte Taifun heb gereden.

Mooie rit, door zeer afwisselend landschap. Vlak, was er door mij beloofd. Het werd hier en daar wat licht klimmen. Of het echt licht was, of dat het aan de Taifun lag, weet ik niet.

Het was in ieder geval een natte start. Buienradar gaf aan dat het rond 11 uur droog zou worden. Dat werd 12 uur. Mijn regenjas kort voor de start nog even geïmpregneerd. Te kort voor de start, want na enige tijd kwam het water er toch doorheen. En dat werd koud! Ik lees net dat het net zo koud, of warm, is als eerste kerstdag 2011. Dat wil wat zeggen.

Toch plezier gehad, er moet veel gebeuren om het echt onplezierig te maken. Weer een nieuwe rijder, door Wim geronseld. Dit keer een Strada, bereden door Thomas. We waren totaal met 7 personen, niet slecht gezien het weer.

Vanuit Zutphen met 5 man naar Voorst gereden om Wim op te pikken. Daar bleek Thomas ook erbij te zijn. Met 7 de tocht verder voortgezet, via Klarenbeek over Beekbergen, langs Apeldoorn naar Assel. Daar de zeer welkome koffiepauze, waar we enigszins op temperatuur konden komen. Verder door de bossen langs Hoog Buurlo naar Hoenderloo. Daar het oranjehotel in de bossen gepasseerd, waar geen glimp van onze nationale trots op te vangen was.
Na enige discussie welke vervolgroute te nemen, zijn we via Loenen, Eerbeek, Hall en Voorstonden Zutphen weer genaderd. Onderweg kneep Rudy in Hall in de remmen, omdat ie daar woont en even verder bij Voorstonden gingen Wim en Thomas links af. Met zijn vieren staken we via de nieuwe IJsselbrug de rivier weer over, vanwaar Marc nog zijn kilometrage opschroefde op zijn rit naar Neede.

Eerste pechgeval hebben we ook gehad. Na 11 ritten niets aan de hand, kreeg Wim een klapband voor. Een scheur in de buitenband is provisorisch gerepareerd, want op een tweewieler is het lastig extra buitenbanden mee te nemen. Of de volgende keer toch, Wim? De maat is anders dan die van een velomobiel, dus lenen van een band had geen zin.

Hopelijk is het 1 juli wel echt zomer. Wellicht gaat een deel van ons naar Cycle Vision, daar wordt via social media nog over gecommuniceerd.

zondag 27 mei 2012

Fun met Taifun

Ja ja, ik heb sinds gisteren een Taifun, van Challenge, zie foto op de voorpagina, onderaan. Volgens mij de voorloper van de Fujin, maar dat terzijde. Waarom? Ik wilde een open ligger voor de mooie zomerdagen. De Quest is voor woonwerkverkeer en voor slechtweer ritten. Nu heb ik al een open ligger, maar dat is een oudje dat niet meer bij mijn ambities past. Staat dus op marktplaats.

Waarom taifun? Een eenvoudige, snelle open ligger. Hardtail, geen fratsen. Directe sturing en goed contact met de weg. Testrit vandaag geeft hoop op mooie ritten. Lekker snel en makkelijk naar snelheden boven 30 te krijgen. wel wennen aan tweewielen, als je een driewieler gewend bent. Maar dat gaat snel. Voordeel is ook dat ie 20 inch wielen heeft, zit ik niet met al die verschillende bandenmaten.
Die hardtail voel je wel goed overigens, dus als ik de F lite binnen heb voor de Q, zal ik de Big Apple eens op de Taifun proberen.

Postte mijn vrouw op facebook dat ik mijn 7e fiets heb. Dat wordt dus opruimen. Er staan er 3 op marktplaats, de rest heb ik nodig, c.q. wil ik niet kwijt. Ach, 't is altijd goedkoper 4 fietsen te hebben naast een simpele twingo als auto, dan dat je met je auto up to date wil blijven. En ik ben nu eenmaal een fietsfanaat.
Nog een voordeel: nu hoeft Wim_i-row zich niet altijd eenzaam te voelen op zijn open ligger. Eerstvolgende LOL rit 3 juni wordt de maidenrace van taifun!

Overigens ben ik er wel even mee bezig geweest om hem goed rijdend te krijgen. Goed onderhouden, stond er bij de advertentie. Dat viel wel tegen. De ketting was wel vaak gesmeerd, maar nooit schoongemaakt. Dat resulteert in plakken van de ketting aan de tandwielen en de derailleur. Er kwam heel veel vuil af. Bovendien liep de ketting niet lekker, hij was te lang en er bleek een zestal schakels van een ander merk tussen te zitten, die niet goed liepen, met overslaan als gevolg. Nou ja, na een paar uur klussen, wat ik overigens heel niet erg vind, loopt ie lekker licht en als een trein.
Er zitten wel goede bandjes op en vrijwel nieuw, dat valt weer mee. Bovendien spoort ie goed, dus het frame is nog superstrak.
Het enige wat ik nog moet doen is de schijfremmen nakijken, die piepen af en toe. Dat is iets nieuws voor me, dus goed voorbereiden. Ach, zo blijf je bezig.

vrijdag 25 mei 2012

ride like the wind

Zo voelde het op de terugweg vandaag. Het leek alsof ineens alles klopte. Het voelde lekker, gleed als vanzelf over de Twentse wegen, zelfs tot aan de Achtehoekse dreven bleef het lekker doorgaan. Met een gemiddelde van 34.2 heb ik de 53 kilometer afgelegd, net iets meer dan anderhalf uur. Die grens komt in zicht. Alle geleuter in voorgaande posts over carbon Quest, nieuwe 26 inch, is alles wel in orde, is vergeten na zo'n lekkere rit. Een groot deel ligt natuurlijk aan de omstandigheden en die waren ideaal. Lekker weer, rustige ochtendrit om in te rijden, wind mee, goed gevoel, weekend in zicht.

Eindelijk.......

dinsdag 22 mei 2012

woonwerkrit in Garmin Connect

Untitled door fietser1958 op Garmin Connect - Details

Via deze link kan de lezer die het leuk vindt mijn woonwerkroute zien, met alle details van dien. het is de terugrit, die ik vandaag heb gereden. Je ziet redelijk wat rechte stukken, waar ik kan doorrijden, maar ook een aantal stukken bebouwde kom met alle vertragende factoren die dat met zich mee brengt.

zondag 20 mei 2012

Need for speed

Snelheid, daar gaat het toch om in een velomobiel? Sinds ik vorig jaar september een Quest heb, ben ik bezig met verbeteren van de kruissnelheid en gemiddelde snelheid. Mijn doel met de Q was om binnen 1,5 uur de 53 kilometer enkele reis naar mijn werk in Almelo te doen. Voorheen op de racefiets kon ik een wat kortere route, meer door de bebouwde kom, met een afstand van 49 kilometer rijden. Dat ging in 1.45 uur en dan kwam ik redelijk uitgewoond aan, door een veel hogere hartslag.
Alle verhalen over de velomobiel lezende, dacht ik die 1,5 uur wel snel te kunnen pakken, na enkele weken. Je zou een gemiddelde op een racefiets van 30 km/u kunnen vertalen naar 37,5 in een vm. Dat valt vooralsnog tegen. Ik heb 1 keer 33.8 gehaald. Zoals ik al eens eerder schreef, gaat dat niet met dezelfde hoge hartslagen als op de racefiets, gemiddeld rond 130 is normaal, waar het bij de racefiets op 150 bpm zat.
Kennelijk duurt het toch langer om echte Q benen te kweken en daar heb ik vrede mee. Wellicht valt er hier en daar nog wat technisch te verbeteren aan de Q. Sommigen proberen met over te halen tot de aanschaf van een splinternieuwe carbon Q. Dat zal best sneller gaan, maar met een hogere kilometerprijs!

Vooralsnog blijft het de vintage 3x20 Q 147. Ik geniet nog ruim voldoende om de wat lagere snelheden te compenseren.

dinsdag 15 mei 2012

Stoempen

Vandaag was het stoempen. Ik voelde het al bij de eerste trappen vanochtend bij het wegrijden, dit wordt het niet vandaag. En dat bleek ook zo te zijn. Ook nog eens mijn Garmin niet opgeladen, dus snelheid was al niet gte zien, maar gelukkig ook denk ik. Wel een ladertje eraan gehangen, maar die bleek ik op in, in plaats van out te hebben staan. One of those days, dus.
Zowel de heenrit als terugrit tegen de 2 uur. Wel een opsteker. Het rubber wat ik tussen de beide delen heb gedaan werkt, het rammelen bij klinkerwegen is weg. De Diepenheimtest is ook bij dit onderdeel geslaagd.

Stoempen, dat komt eigenlijk uit het wielrennen en ook nog een van onze zuiderburen, die veel meer wielergeschiedenis hebben. Het betekent een soort van doorstampen, meestal tegen de wind in, met slecht weer en bijna aan het einde van je latijn zijnde.
Zo voelde het soms wel. Op de terugweg deed de Garmin het weer, opgeladen op het stroomnet van de baas. Mijn gemiddelde lag ver onder niveau, niet waardig te vermelden.
Ook nog eens de voorbanden niet goed op druk, blijkt bij thuiskomst. Ach, mijn hoofd was vast bij mooie warme zomerdagen, die we nog in het verschiet hebben, toch?

donderdag 10 mei 2012

Quest open u!

Was het maar zo eenvoudig om een velomobiel te openen. Maar eerst de aanleiding. Overigens zal elke vm rijder vroeg of laat dit klusje (willen) doen.

Ik heb de laatste tijd steeds meer last van geklepper van de boven en onderkant, tegen elkaar aan. Vooral uiteraard op hobbelige wegen. Het weekje fietsen met marc, de Dubenel tour, ging met grote regelmaat over slecht wegdek. Daar moet maar eens een eind aan komen, dacht ik pas. Nu heb ik toch een week vakantie, waarin klussen aan huis en ......op de agenda staat.
Dus maar een rubberstrip laten komen, van velomobielonderdelen.nl. Tegelijk ook maar een stormstrip erbij.


Dan is het maar goed dat het slecht weer is, want dan heb ik tijd om onder de carport de boven en onderkant eens van elkaar te scheiden. Het losschroeven van de bouten valt op zich mee. Ze zitten weliswaar niet altijd op prettige plekken, maar met een half uurtje is alles los. Dan de beide delen voorzichtig van elkaar halen, want er zit kit tussen die hier en daar goed vastzit. Ook dat lukt. Dan is te zien dat er niet overal kit zit, wat waarschijnlijk het klepperen veroorzaakt. Alles goed reinigen en gladmaken en dan de rubber strip erop. Met af en toe wat secondenlijm lukt dat goed. Ik laat het op de geleverde breedte, want je weet maar nooit. Het gaat prima en het is snel klaar. Overigens makkelijk om de gaatjes niet te groot te maken, voor de boutjes, want die blijven er dan mooi in hangen. Makkelijk om straks de bovenkant erop te doen en de moertjes er weer aan te krijgen. Het sluiten gaat ook prima en vastdraaien van de moertjes is hetzelfde als losmaken: niet moeilijk, maar wel lastig overal bij te komen.
Als alles dichtzit, blijkt dat niet alles overal goed aansluit. Hier en daar kan ik er zo doorheen kijken. Misschien toch maar weer open maken en de rubberstrip er dubbel op doen, dan sluit het wel. Wellicht eerst een rijte over de hobbelwegen van Zutphen maken om te kijken of mijn doel is bereikt. Ik heb er witte tape bij om af te plakken. Transparant heb ik niet kunnen vinden. Dat wordt nog een lastige klus, die tape mooi strak erop plakken.

Ik heb uiteraard de kans waargenomen om alles eens na te lopen, schoon te maken en vast te draaien wat los zat. Dat was niet veel, gelukkig.

Zo langzamerhand begin ik toch alle technische geheimen van de Quest te leren kenne. Nu nog een keer de veerpoten schoonmaken en invetten, het achterwiel een keer eruit en dan heb ik alles wel gehad.


Op bovenstaande foto is te zien dat de overbuurjongen een brommer heeft. Hij klust eraan, heeft hem voor 200 euro gekocht. wat als je een vm voor dat bedrag kan kopen en eraan klussen. Als de jeugd dat gaat doen, wordt het allicht beter op de weg. Maar ja, dat zullen, met de huidige vm prijzen illusies blijven.

zondag 6 mei 2012

Holterbergrit LOL

Vanochtend verzamelden 9 ligfietsers zich bij het Volkshuis in Zutphen. Op het moment dat ik aankwam had men net de koffie op en moetsen we aan de kant, want het terras moest naar buiten. Er hadden zich 3 mensen aangemeld via de agenda van Ligfietsnet. Dat is gelijk het mooie van LOL, je hoeft je niet aan te melden om toch mee te doen. En zo blijft het verrassend wie er komen. Marc heeft een mooie aanrijroute voor de Holterberg uitgestippeld. Vanaf de start van de klim ontstaat er veel ruimte tussen de rijders, afhankelijk van klimcapaciteiten. We spreken af te stoppen bij het Natuurdiorama. Daar aangekomen is er een 10e man, die uit Oldenzaal is gekomen. Hij rijdt een aantal kilometers mee.
We nemen eerst een pauze, koffie met applgebak, hoe kan het ook anders, bij Woody´s. Na een wat onaangename verwelkoming, de fietsen stonden niet goed, zijn we toch naar binnen gegaan. Koffie, gebak en sfeer zijn goed.
Na de pauze een afwisseling van klimmen en dalen, zie de volgende filmische impressie.


Het gaat hard naar beneden, zoals je kan zien. Ik heb geprobeerd de snelheid die op de garmin wordt getoond te laten zien, maar het spiegelt te veel. Ik ben boven de 70 km-u gekomen. Zonder Sjimmie, het vervangen van de gebroken spaken heeft kennelijk goed geholpen.
Na de afdaling zijn we via Haarle, Nieuw Heeten, Bathmen, Kring van Dorth en Eefde weer terug gereden.
Uieindelijk had ik 85 kilometer op de teller.

Wat goed was. Het aantal rijders, weer 10 en uit alle delen van Achterhoek en zelfs Overijssel. Het gebak, de rit en de sfeer.
Minder, deze keer, toch wel aan de koude kant voor de tijd van het jaar.

vrijdag 4 mei 2012

verslag DuBeNel

En dan nu een uitgebreider verslag.

Zaterdag 28 april de laatste voorbereidingen getroffen. Wat kan er in een Q mee, wat wil ik meenemen, wat heb ik echt nodig? Dat soort zaken hield mij bezig. Eerst 's morgens de dames naar Schiphol gebracht voor een reisje naar Barcelona. Daarna mijn eigen ding doen. Voedsel en drank kopen. Spullen klaarleggen en nakijken. Inpakken in de Q. Waar leg ik alles? Hoe gaat het dan onderweg?
Zondag 06.30 opgestaan, ontbijten en de laatste spullen inpakken. Wat zit er in de Q?
Tent, slaapzak, matje, kleding (weinig) fietskleding (iets meer), regenkleding, eetspul, reservebanden, reparatiespul, gereedschap, opladers, fototoestel, Garmin Edge, A Solar zonnecel, voedsel voor de eerste dag en ochtend daarop. Behoorlijk zwaar, zo voelt het.
07.10 vertrokken om Marc te ontmoeten om 08.00 uur in Ruurlo. Marc stond al klaar en na een korte ritbespreking zijn we gaan rijden. De eerste kilometers gingen prima. We reden door Zelhem, Doetinchem en Zeddam over 's Heerenberg, via Emmerich naar Kleve. Daar de eerste pauze in een Conditorei. Succes verzekerd met de gebakskeuze!
Na deze pauze door naar Siebengewald. Via bergen naar de Maas en bij Blitterswijk overgestoken. Verder aan de westelijke oever van de Maas gereden. Na Thorn, het witte stadje, de grens over en België in om de Vlaanderenroute te volgen. De wegen zijn er duidelijk wat minder dan in Nederland en de fietspaden mogen eigenlijk die naam niet hebben. Na Lanaken zijn we een camping gaan zoeken, wat niet meeviel. Het werd al laat en de eerste camping had geen plek meer. De tweede gelukkig wel, na 215 kilometer wel prettig te ervaren dat je mag remmen en je tent opzetten. Het blijkt een doorsnee Belgische camping, met veel stacaravan en weinig plek voor een tent. Gegeten op het terras van de camping tussen de aangeschoten, c.q. dronken Belgen. Ook daar was het vakantie!

Na een nachtje lekker slapen de volgende dag etappe 2 gestart. Vooraf wat het idee om Geraardsbergen te halen, weer ongeveer 200 kilometer. Na een aantal kilometers bleek dat een illusie te worden. De reden hiervoor? Hellingen van de Vlaamse Ardennen. Met mijn Q, mijn wattage en een te groot verzet werd het bij elke helling lastiger. En het waren er veel. Het weer was overigens erg goed, boven 20 graden. Veel enthousiaste belgen die kennelijk nog nooit een velomobiel hebben gezien.We zijn erg veel op de foto, film gezet. Auto's die langs reden met een Iphone uit het raam waren geen uitzondering.

Uiteindelijk kwamen we in Halle terecht, na weer met veel moeite campings te hebben gezocht. Op 1 plek was de camping al 10 jaar weg, terwijl 5 minuten ervoor iemand ons de weg er naar toe wees. 162 kilometer gereden. Het was al weer laat en daarom in Halle een hotel genomen. Lekker luxe, de Q´s mochten binnen staan onder een afdak, naast de oude Porche van de eigenaar en tussen oude scooters. Het diner was deze keer bij een Egytische shoarmatent, de enige die na 21.30 nog eten verschafte. Overigens ging de route door een buitenwijk van Brussel, daar waar de very happy few kennelijk wonen, te zien aan de enorme percelen met moderne kastelen erop. Deze dag 187 km gedaan.

Na een heerlijke nacht een een uitstekend verzorgd ontbijt vertrokken richting kust. Nog steeds prima weer, iets koeler, maar dat is juist fijn in een Q. Weer veel hellingen in het begin, het hield maar niet op. Zelfs een onverharde route dwars over een berg, met veel plassen modder en kuilen tussen de stenen, die meer op rotsblokken leken. Dat was de Congoberg. Daarna werden de hellingen wat minder hoog, heel fijn voor de bovenbeenspieren.  Vlak na Ronse werd het vlak en reden we langs de Schelde en kanalen.

Over verder mooie vlakke wegen, die soms erg goed breidbaar waren bereikten we Middelkerke aan de Vlaamse kust. Campings genoeg, maar de eersten die we bezochten wearen lelijke caravanparken. De vierde blijkt gelukkig wel tenten te kunnen  hebben. een aangeschoten gast uit de kantine belt zijn vriendin, die de campingbaas is. Rare combi, die 2, maar goed, we kunnen douchen en slapen. Eerst nog gegeten in een veredelde friettent, waar we de enige gasten zijn. Dat was overigens bij de derde camping, dus de serveerster heeft ons in de Q gezien. dat heeft haar er waarschijnlijk toe gebracht op een enorm beeldscherm tegenover onze tafel Discovery aan te zetten. Dat zullen die mannen in de rare fietsen wel leuk, zal zij gedacht hebben.
De volgende ochtend weer vroeg op pad, zoals elke dag om 7 uur opgestaan en staand bij de tent ontbeten. Het gras is te nat om te zitten en stoelen neem je niet mee in een Q.
De bakker is gelukkig vroeg open, zie mijn vorige bericht. Hij is heel enthousiast, heeft lekkere broodjes en maakt een mooie foto van ons.
We volgen nu de kustroute, zoals deze in Vlaanderen heet. Het is de LF1, die van de Franse noordkust naar Scandinavië loopt. Een mooie route lansg de Noordzee, met af en toe wat obstakels, zoals opgewaaid zand op het fietspad, wat slingeren tot gevolg heeft. Via het Zwin, een mooi natuurgebied op de grens van Vlaanderen en Zeeuws Vlaanderen komen we Nederland weer binnen. Lastige obstakels om andere voertuigen dan bukfietsen tegen te houden zijn niet Q vriendelijk. We tillen ze er dan maar overheen.

In Breskens de boot naar Vlissingen genomen en daar verder via de Zeeuwse eilanden naar Goeree Overflakkee, waar we in Stellendam een boerencamping nemen. Het heeft dan al flink geregend onderweg en we hebben een lastig stuk door de duinen over een slingerend betonplaten fietspad moeten nemen. Dat is het lastige van LF routes, die zijn niet ontworpen voor velomobielen en snel rijden.  Na 170 kilometer is het weer voldoende voor vandaag.
We gaan, hoe kan het ook anders tijdens deze reis, weer in een veredelde friettent dineren. Overigens goed eten, daar niet van. Tijdens het eten wordt het almaar erger met het weer, tot uiteindelijk een flinke onweersbui. We menen in een rustig moment naar de camping terug te kunnen, maar we zijn nog niet buiten of het begint enorm te gieten. We worden flink nat.


Toch goed geslapen en weer vroeg op. Ontbijt in de blokhut vasn de camping, dat is het voordeel van boerencampings, goede voorzieningen voor weinig geld. Omdat werkelijk alles nat is, besluiten we niet nog een overnachting te doen, maar deze dag naar huis te rijden. Marc heeft nog een route van vorig jaar in zijn Nexus staan en zo rijden we naar het Oosten. Droog weer, niet warm, niet koud en relatief mooie wegen. Via randje Rotterdam door de Betuwe over Arnhem naar Drempt, waar onze wegen scheiden. na 195 kilometer kom ik weer thuis, waar de meisjes verbaasd zijn dat ik al terug ben. En nu die natte zooi maar droog zien te krijgen.
Marc heeft de stats al op Google geplaatst.
Een paar toevoegingen. Een fantastische ervaring door samen te rijden en elkaar beter te leren kennen. Door enorm enthousiasme van mensen die we tegen komen. Door lekker uit te waaien, letterlijk en figuurlijk.
En de techniek? Na 7000 kilometer zijn de Kojaks nog niet versleten. De Big Apple is een heerlijke achterband. Rijden met een volle Q is op hellingen geen pretje. Afdalen was voor mij vervelend, omdat mijn Q begon te sjimmiën bij snelheden hoger dan 28 km/u.
Dat laatste kan volgens Velomobiel van alles zijn, wat te maken heeft met spelling. Ik dacht dat het de vering was, die niet goed meer werkte. Bij het bekijken daarvan blijkt, doordat ik twee spaken vasthoud, dat er 1 gebroken is. Bij inspectie van de wielen zijn het er drie, 2 links, 1 rechts. Mag ik toch het door mij gevreesde wieluitnemen gaan doen. Veel werk, niet moeilijk, maar erg onlogisch. Dat moet beter kunnen. De neiging om als volgende vm maar een Mango of Strada te nemen komt bij me op tijden het werken.1 bout krijg ik moeilijk los en die blijkt in schroefdraad vast te zitten i.p.v. met een moer aan de andere kant.Die wilde ik eruit trekken, maar dat lukte maar niet. Bijna de plaat waar die in vastzit ontwricht.
Maar goed, de nieuwe spaken zitten erin, de wielen lijken redelijk te draaien, zonder slag erin. Zondag bij de Holtergerbrit van LOL maar eens testen.