Pagina's

vrijdag 28 februari 2014

En toen trad de stilte in.......

Voorlopig althans, maar ik heb er goede hoop op dat het nu definitief is. Wat ik er voor heb moeten doen is eigenlijk teveel, voor een net afgeleverde fiets van deze prijsklasse. Eerste keer dat ik dit met een vraag om hulp de wereld in bracht, was het advies de O ringen te vervangen. Er werden er mij diverse aangeboden, dank aan de LOLlers! Dit was het euvel niet. O ringe die erin zitten zijn nog prima. Tweede advies: de kettingbuis die tussen kettingrol en crankstel zit op de goede plek schuiven. Dit heeft even geholpen, waardoor het leek alsof dit het was. Later bleek dat ik dichtbij de waarheid zat...... Toen dacht ik op aangeven van iemand, dat het verholpen kon zijn door de kap onder de stoel in te korten. Deze raakte inderdaad de kettingrol, gezien de slijtage aan de binnenkant. Nog was het niet verholpen, hoewel soms een paar ritten stiller werden afgelegd. Dat maakte het mysterie eigenlijk alleen maar groter. Nu woon ik in een gebied waar steenmarters rondhupsen, maar er zit geen voor hen smakelijke kabel in een velomobiel, dus dat kan het ook niet zijn. Gisteren de kettingbuis verwijderd, die ene die tussen kettingrol en crankstel zit. Proefritje: nog steeds gedoe. Geen geratel maar een soort van schaven, alsof de ketting ergens langs gaat, waar het niet hoort. Alles nogmaals nagelopen. Met een goede lamp en een stok om via de pedalen de boel te laten draaien. Nergens zichtbaar dat de ketting iets raakt. Laatste kans zou de onderste kettingbuis zijn, maar die verwijder je niet, want dan loopt ie los over de bodem. Dan maar schoongemaakt, met een touwtje van 2 mm dik om de ketting geknoopt. Vervolgens de ketting door de buis getrokken. Nou ja, wat daar uitkwam! Haren, smeer en de boosdoener, waarschijnlijk: een stukje kabel. Je weet wel, als je een remkabel afknipt, valt het afgeknipte uiteen in die dunne stukjes. Daarvan zat er minstens 1 tussen de rommel. Vanochtend een heerlijk stille heenrit gemaakt. Enkel wat licht kettingeruis, wat heel normaal is. Dat had ik eerder kunnen bedenken. Maar bij een net gekochte, geheel gerenoveerde quest verwacht ik niet dat de kettingbuis zoveel vuil vasthoudt. Dat is vast over het hoofd gezien, daar in Roemenie!

woensdag 26 februari 2014

Dat was het dus niet.......

In mijn vorige bericht gaf ik aan dat ik de boosdoener te pakken had. Die boosdoener die het geratel veroorzaakte. Een stuk van de kap onder de stoel afgehaald, zodat de kettingrol vrij loopt. Er was wel degelijk slijtage te zien, daar waar de kettingrol er tegen aan kwam. De ritten van zondag en gisteren gingen dan ook met veel minder herrie. Tot mijn niet geringe verbazing ratelde het vanochtend weer volop. heb ik dan niet genoeg van de kap afgehaald? onderweg gestopt en het hele ding eraf, achterin gemikt. Nog steeds herrie. En nergens in zo op het eerste oog zicht baar dat de ketting, of tandwielen aanlopen. De achterband is het niet. Bij indrukken van de Q achter en in beweging brengen is er niets vreemds aan de hand. Morgen dan maar de achterste kan eruit. dat lukt nu niet zo maar even om dat de veerpoot er doorheen loopt en er geen mogelijkheid is de kap er uit te halen, zonmder te snijden of te knippen. Wordt weer eens vervolgd, hopelijk niet lang.........

zondag 23 februari 2014

Boosdoener te pakken

Ja, hoor, eindelijk ben ik er achter wat nu dat geratel in de bak is, zoals ik het een aantal posts geleden noemde.
Hoe ben ik uiteindelijk als een dr. Watson achter dit euvel gekomen? Deductie, zoals Hercule Poirot het zou noemen.
Kettingloop helemaal nagekeken. Ook met druk op het achterwiel, door de veer in te drukken. Op geen enkele manier raakte de ketting achter iets. Alles wat los in de Q ligt eruit. Rondje maken. Toch geratel. Kettingsbuis precies tussen kettingrol en tandwielen voor geplaatst, zodat deze nergens tegenaan kan komen. Nog steeds geratel. Kap die onder de stoel over de ketting zit eraf. He, nu is het stiller, eigenlijk zoals het hoort. Hoe kan dat nu? Die kap heb ik al eerder geïnspecteerd en er was geen schade door de ketting aan te zien. Nu wel dus. Waar? Precies onder de stoel, waar de kettingrol zit. Die laatste raakt dus de kap. Dus de kap maar maar iets naar achter gedaan. Dat helpt, maar het moet nog wel definitief opgelost worden, want door de stoel naar voren te doen wordt de kap steeds een beetje naar voren gedrukt.

Poe, eindelijk.

Het zal wel het psychologische effect zijn, maar ik reed vanmiddag een stuk sneller. Heb de 55 gehaald.

zaterdag 22 februari 2014

buitelingetje

Dat was ik nog vergeten te vermelden bij de post van woensdag. Dat kwam waarschijnlijk door de wonderbaarlijke werking van Joe's no flat substantie, waar ik zwaar van onder de indruk was.

Maar goed, woensdag stond ik aan de kant van de weg, Q op haar kant, om de achterband op te pompen. Die was namelijk langzaam leeggelopen. Band opgepompt, Q weer op haar wielen en instappen maar.
Daar gebeurde het. Het zit namelijk zo, ik stap altijd van links in, met mijn rechterbeen eerst. Nu stond de Q met het linkerwiel op het asfalt en het rechterwiel in de berm. Door de instap drukte ik het wiel de bodem in en kwam de Q scheef. Nu had ik dat niet direct in de gaten dus ik stapte verder in. In plaats van mijn voeten in de pedalen te kunnen vastklikken, ging ik langzaam, maar erg zeker, rechtsom op mijn kant. Nog net niet met mijn hoofd tegen de houten omheining van het weiland.
Behalve een spiegeltje dat "uit de kom" was, verder geen schade, gelukkig.

Ik durf te wedden dat ik de eerste ben die vanuit stilstand met een driewieler om is gevallen.

vrijdag 21 februari 2014

zo kan het ook

Mooi weer, dus niet de kortste weg naar huis, dacht ik vanmiddag. Vanuit hartje Arnhem ben ik over de Veluwezoom naar Zutphen gereden. Nou, dat heb ik geweten. Zonder warming up is het direct klimmen geblazen. Onder het spoor door en dan de Sonsbeekweg naar de Apeldoornseweg. Die een flink eind volgen en dan weet ik de straatnamen niet meer, maar het loopt langs de A 50 tot afslag Loenen. Veel klimwerk. Dalen ook lekker uiteraard, maar dat is zo snel voorbij met een velomobiel :)
Een mooie route is het wel, op het stuk naast de snelweg na, dat autolawaai mag van mij afgeschaft worden.

Overigens een contrast met vanochtend, een van de zeer weinige regenritten die ik heb gemaakt. Ook dat viel overigens wel mee, maar ja na een droge maand valt alles op. Ik heb voor die keren dat het spettert altijd een sneldrogende outdoor handdoek in de Quest liggen. Die kan ik al rijdend om mijn nek doen en dan zit ik alweer comfortabel. Ik zie dan aan die handdoek dat het maar zeer beperkt inregent in een rijdende Quest, met een schermpje erop uiteraard. Van net onder mijn schouders naar boven wordt ik wat nat. Nou ja, prima toch?

De eerste 10 kilometer gingen in een half uur. Ik had zelfs 10 minuten nodig voor de eerste 3. Dat ik na 40 kilometer toch met een gemiddelde van net boven de 28 thuis kom vind ik wel goed, al zeg ik het zelf.

De achterband is vol gebleven, dus die wonderlijke Joe substantie is miraculeus! En de lekkage is ook dicht met de kit die Lorenz heeft aanbevolen. Nu het geratel nog. Dit weekend de bovenste kettingbuis maar stukje bij beetje weghalen en kijken of dat helpt.

donderdag 20 februari 2014

een Kramertje en de werking van Joe

Nou ja, niet dat ik me vergelijk met onze nationale Friese sportheld. Maar gisteren had ik wel een vergelijkbare ervaring als hij op zijn 10 k race. Op de heenweg merkte ik al dat het lekker ging, maar ik heb rustig aan gedaan, want er lag een werkdag in het verschiet. Beetje tegenwind, dus mijn gedachten gingen al naar de terugweg: 10* boven nul en een beetje wind mee......dat wordt een record. Niet Olympisch, maar voor mij een gouden plak. Foute wissels kan ik niet maken dus wat houdt me tegen, dacht ik.
Nou ja, het ging lekker. Strava terugkijkend klopt mijn gevoel. Alleen was het niet vol te houden en liepen de rondetijden op, tot ik net voorbij Brummen zwabberend tot stilstand kwam. Geen fysiek ongemak, wel een lekke achterband. Joe sijpelde er doorheen, maar dat had ik eerder meegemaakt. Dus even pompen en doorrijden. Er moet een PR komen op de Cortenoeverseweg, had ik me voorgenomen.
Nu ja, dat ging dus mis. Wel een PR op de Cortenoeversebrug. Langzaam aan kwam het zwabbergevoel weer en met enige moeite haalde ik nog net de thuishaven, zonder op de blanke velg te rijden.
Weg gouden plak, weg illusie van de ochtend.

Vanmiddag tijd om de band te verwisselen. De Continental Speedking ziet en na 1200 km nog prima uit. Wel zichtbaar is het gaatje, dat moet glas geweest zijn. Er zit verder geen enkel kiezeltje in, in tegenstelling tot de Kojak, die een echte steentjeszuiger is.
Ik wilde een nieuwe binnenband monteren, maar er eerst weer wat van Joe's vocht in doen. Nu ja, dat gaat dus niet bij een Schwalbe no. 7 met Frans ventiel. Dat is niet te openen. Ik ken Franse ventielen, waarbij je het bovenste stukje kan uitdraaien, net als bij een Hollands ventiel. Niet bij Schwalbe dus.
Dan maar de oude band eerst plakken. Nou ja, dat was al gedaan! Joe heeft vannacht kennelijk zijn werk gedaan, want op geen enkele manier is er een lek te bekennen. Hard oppompen, waterbak, geen gat te bekennen. Wel plekjes die een gat kunnen zijn geweest. Nu ie er af ligt is het makkelijker wat extra van Joe erin te doen, dus dat maar gelijk gedaan. Band op 3,5 gezet, 1 bar minder dan eerst. Want, het rijden met een iets minder harde Speedking is veel comfortabeler en de snelheid heeft er niet onder te lijden.

Nu maar hopen dat de band op spanning blijft.

Morgen een herkansing?

zondag 16 februari 2014

ff testen

Gisteravond het linkervoorwiel er uit gehaald. De rem was niet goed, bleef af en toe hangen. Heb ik in de 147 ook gehad, is ouderdom en slecht onderhoud. De boel schoongemaakt, veer wat meer lengte gegeven, zodat ie verder terug moet. Dan is het risico op vastlopen ook minder. Volgens mij wel verbeterd, maar nog niet optimaal. De rem zal uit elkaar moeten en ik ga er van uit dat dit een garantie gevalletje voor velomobiel.nl is.

Edwin heeft gisteren de armsteunen die ik had besteld gebracht. Hij had deze vorige week meegenomen uit Dronten. Zal je zien dat ie net komt als ik er niet ben. Heeft ie wel zijn bakkie koffie gemist!

De armsteunen heb ik er in gedaan, moest ik ook even testen natuurlijk. Altijd leuk om een goeie smoes te hebben om een rondje te rijden. Nou, die steunen zijn fijn, kan ik zeggen.

Uiteraard was het geen straf om vandaag een rondje te rijden, lekker zonnetje en niet koud. Wel veel wind en af en toe werd ik wat opzij gedrukt. Maar eens een stormstrip bestellen, want dat beviel goed op de 147.

vrijdag 14 februari 2014

De essentie van ligfietsen

Tijdens fietstochten kan je van alles doen. De een luistert muziek, de ander radio, de volgende neemt alle omgeving in zich op.
Ik kijk rond, let op waar nodig, want op mijn huidige route kom ik veel meer scholieren tegen en meer lastige oversteken. Ik denk ook wel eens ergens over na ;) De laatste tijd gingen mijn gedachten (te) vaak de negatieve kant op. Dat komt, ik heb sinds eind november een nieuwe Q, weliswaar een tweedehandse, maar helemaal in Roemenië ge-update. Daarom baalde ik van geluiden die ik niet wilde, lekkages die niet prettig zijn en nu ook een wiel dat af en toe vast loopt, omdat de rem kennelijk niet snel genoeg los schiet. Dat laatste heb ik in mijn oude Q ook gehad. Vervelend, moet het wiel eruit, alles schoonmaken en afstellen en wiel er weer in. Nou ja, dat wil je eigenlijk niet. Was het een auto uit een garage in de buurt, dan was ik allang terug gegaan. Maar ja, Dronten is niet echt dicht in de buurt.

Goed, positief blijven, dacht ik vanochtend, toen ik langs een punt kwam waar ik onlangs een mooie zonsopgang op de gevoelige plaat heb vastgelegd. Nu staat op dezelfde tijd de zon al een stuk hoger. De lente komt eraan, hoewel het nog steeds niet echt winter is geweest. Nou ja, vanochtend zag ik wel wat mensen de autoruiten krabben. Kijk, daar heb ik nu geen last van!
Over die winter, vorig jaar, dat was wat. Kon je nog eens laten zien dat je een mannetje was, door in mijn geval bijna 50 kilometer naar het werk te fietsen met -5 of -10 op de thermometer. Stonden collega's met open mond en dik ingepakt naast hun auto, wat een indruk maakte ik! En nu? Lekker fietsweertje collega. Tja, heroïsch is het niet dit jaar.

Maar waar doe ik het dan eigenlijk voor, wat is de kern van het willen fietsen, de essentie van ligfietsen? Voor mij om onafhankelijk te zijn, lekker buiten zijn voor ik een dag het kantoor in ga, genieten van de buitenlucht en de wisselende seizoenen, van de reacties van vooral kinderen die nog spontaan van alles eruit flappen en vragen.
Ik doe het voor mezelf, omdat het inmiddels een way of life is. En dat ik dan leuke reacties krijg is mooi. Dat ik een LOL vriendenclub heb waarmee elke maand getourd wordt. En elk jaar een paar dagen in het voorjaar en route, heerlijk.

dinsdag 11 februari 2014

tevreden?

Nee, niet echt tevreden. Geratel zit nog steeds in de bak, zie eerdere posts hierover. Ik kan niet goed ontdekken waar nu de ketting iets raakt, vooral tijdens flink aanzetten is het irritant geluid. Het lijkt alsof de ketting wat aan de lange kant is en achter op het frame komt. Maar dat is weel vreemd, omdat juist bij aanzetten de ketting bovenop strak komt te staan. De kettingbuis? Dat zou zomaar kunnen, maar waarom dan juist weer bij aanzetten en niet bij rustig trappen? Kettingrol? Die zit zo te zien goed, O ringen op z'n plek. Wat dan? Het begon eigenlijk al een tijdje terug. Bij wegrijden heel even wat geratel, wat snel over was. Gaandeweg steeds vaker en langer.

Natte voeten krijg ik niet meer, maar helemaal waterdicht is het nog niet. Toch eens het wiel eruit voor verdere afdichting. Ik baal er wel van want een bijna nieuwe, want in Roemenië als studieobject gebruikte Q moet goed zijn.
Ik kan ermee naar Dronten, de service is dan uiteraard prima, maar ja, dat doe je ook niet ff tussendoor. Ik kan daar natuurlijk wel de brug op, op de rol en trappen maar. De techneuten kunnen dan gaan speuren naar het onheil.
Als het maar niet iets is wat ergens doorslijt, zodat op termijn de schade nog groter is.

Misschien als Edwin zijn Strada over een paar weken ophaalt. Kunnen we samen terugrijden. En dan fluisterstil en kurkdroog?

Morgenavond eerst maar weer eens zelf op speurtocht.

zondag 9 februari 2014

Tips tegen lekkage

Mijn vorige post over natte voeten heeft een aantal bruikbare tips opgeleverd. Sikaflez en Bison poly max. Sikaflex is volgens Google alleen te koop bij speciale vakhandel en die heb ik niet in de buurt. Bison haal je bij de bouwmarkt. Dat heb ik maar gedaan, dus. Vanmiddag de wielkasten goed schoon gemaakt en gedroogd met de föhn van de dames. Is die ook nog ergens goed voor!
Daarna het spul goed aangebracht, Nu maar laten drogen. Ik kan pas dinsdag weer rijden, dus droogtijd is voldoende.

Wat een vuil zat er in de wielkasten zeg! Ik heb beide kanten maar eens goed leeggemaakt. Nu span ik waarom ik minder snel ging.:)

Ik zag overigens dat de linkerkant wel goed afgewerkt was. Met een mooi matje erop en goed rond afgewerkt. Dat ga ik dus in het voorjaar, als de temperatuur hoog genoeg is, maar eens doen. Moet wel het wel eruit, want het was wel een gepiel met die kitspuit. Nou ja, het moet een maand of 2 blijven zitten, dat zal toch wel?

Wordt vervolgd.

vrijdag 7 februari 2014

Natte voeten

Vandaag dreigde het een natte dag te worden. Vanochtend was het echter prima fietsweer, geen vuiltje aan de lucht, tot in in Arnhem kwam. een paar spetters, mag geen naam hebben

Vanmiddag was het een ander verhaal. Eigenlijk de hele dag la erg nat, maar binnen in het warme kantoor merk ik er niets van. Weinig uitzicht.

Op de terugweg naar huis merkte ik al snel dat er iets niet goed was. Mijn enkels werden nat, wat eigenlijk in een velomobiel niet kan. ik kan tijdens het rijden niet goed zien wat er aan de hand is, dus thuis maar eens gekeken. Al eerder heb ik geconstateerd dat er lekkage zit aan de rechterkant, waar de wielkast aan de rest van de body vast zit. Dat zit niet goed. Ik heb er een setje reparatiemateriaal voor gehad van velomobiel.nl, maar dat kan pas gebruikt worden boven 15* en dat is net nog niet, ook niet in mijn riante schuur.

Nu zie ik dat het aan de voorkant ook mis is, veel vocht en zand, duidend op binnensluipende ellende.De andere lekkage heb ik met kit en tape gerepareerd, maar ik zag dat dit niet voldoende heeft geholpen, ook daar weer veel water.
Ik hoop dat Lorenz dit leest, kan hij laten weten welke kit hij gebruikt heeft. Het is niet heel erg goed te zien op onderstaande foto, maar kijk goed rechts onder. Daar zie je dat er ruimte zit tussen bodem en aansluiting body.

 
 
Overigens regent het bijna nooit, zoals op de bekende gelijknamige website wordt bijgehouden. Dit was zo'n beetje de eerste echte natte rit met de 332. De andere keren dat er vocht binnen kwam, was meer door nat asfalt.

zondag 2 februari 2014

Hoe snel ga ik eigenlijk?

Die vraag kwam bij me op oen ik net achter Lorenz afdaalde van de Peeskerbult. Hij zei dat ie 80 had gehaald. Ik had achter in de 60 zien staan op mijn Garmin Edge. Op de andere, standaard ingebouwde, snelheidsmeter heb ik niet gekeken.
Thuis gekomen de data van de Edge in Strava en Garmin Connect gezet. Opvallend is dat ik volgens Strava 68,8 maximaal heb gereden en volgens Garmin Connect 95,2. De bekende waarheid zal wel in het midden liggen, gezien de snelheid van Lorenz.

Dan nu de lezersvraag: wie heeft ervaring met nauwkeurige GPS apparaten, die ook nog eens goed kunnen navigeren en makkelijk te bedienen zijn?

Ook dat is LOL

Mijn vorige bericht ging over geratel in de bak, zoals ik het heb genoemd. Telkens bij flink aanzetten een irritant geratel. Via reacties tips van Wim Schermer gehad, waarvan een enkele direct bruikbaar, anderen wat ingrijpender.
Van de LOL vrienden zijn er een paar die O ringen hebben meegenomen vandaag. Een ander biedt aan tijdens de pauze even mee te kijken naar de aandrijving. Het blijkt dat de kettingbuis aan de bovenzijde iets te ver naar beneden zit en daardoor de ketting er teveel tegen aan loopt. Een stukje naar boven gedrukt en het is al veel minder. Het was al minder, doordat ik gisteren naar de achterderailleur heb gekeken. Die was aardig vuil, wat me verbaasde want zo lang rijd ik er nog niet mee. Ik kwam erachter dat ie vuil was, omdat ik de kettingloop eens goed heb bekeken. Verder was er niets bijzonders qua aanlopen o.i.d. ook de al eerder genoende O ringen van de kettingrol zitten nog gewoon op hun plaats.
Die kettingbuis die ik nu heb verplaatst kan er wat mij betreft ook wel uit. Ik heb nooit een zo wijde broek aan dat deze tegen de ketting komt. Nou ja, dat doen we wel als er ooit iets aan de ketting moet gebeuren, want het is niet echt iets dringends.

Na die kettingbuis verschoven te hebben, konden we weer verder. Het was een plaspauze, geen reparatiestop. Bij het wegrijden merk ik dat ik geen stroom meer heb. Wat nu weer? Alles zit nog op zijn plek. Marc denkt dat de blik van Lorenz in de bak al voldoende was om dit voor elkaar te krijgen :)

Bij de koffiestop de accu van Marc geprobeerd, die doet het niet bij mij, die van mij wel bij hem. Dan de zekering maar eens bekijken. Niets vreemds aan te zien, maar als ik een andere krijg van Pieter Jan, is alles ineens weer in orde.

Fijn, die mannen van LOL!

Nou, en dan ook nog eens een mooie zonovergoten tocht naar de Peeskerbult gemaakt.