Pagina's

maandag 21 september 2015

The revenge of the black crows

dit nare bericht is door de anders altijd vrolijke "Mooigeelisnietlelijk" Paul gepubliceerd. Ik denk dat zijn rijgedrag niet onopgemerkt is gebleven. Op mijn terugweg vandaag reed ik onder een rij flinke eikenbomen. Kra kra kra hoorde ik, door het windgeruis heen, van boven komen. Ineens kwam er een regen van eikels naar beneden. Denderend op mijn mooie gele Q, lieten ze me behoorlijk schrikken. Ze vlogen nog een tijdlang dreigend boven mij, af en toe in duikvlucht vlak langs scherend. Gelukkig zonder eikels te droppen.
Waarschijnlijk hebben ze een verbond gesloten met zwarte katten en grote zwarte honden. Normaal kom ik deze dieren niet tegen. Vandaag liet een vijftal katten mij schrikken door vlak voor mij ineens de weg over te steken, dreigend sissend.
een drietal grote zwarte honden rukte flink aan de lijn, waarbij zij hun bazen verrasten en ineens voor mij opdoken. Ik kon gelukkig terugvallen op het in mijn ATB tijd aangeleerde stuurmanskunst en ook deze dreigingen ontwijken.

Wat is er loos, bedacht ik mij? Ik kon niets anders bedenken dan dat deze dieren solidair zijn met de rustig rijdende weggebruikers die door Paul "Yoda" afgelopen vrijdag op heftige manier benaderd zijn. Maar waarom dan? Rust is ook wat deze dieren willen, denk ik. De herfst is onderweg en dat geeft al de nodige meteorologische onrust.

Wellicht dat we het goed kunnen maken, door zoveel mogelijk deelnemers zover te krijgen om deze tocht mee te gaan rijden. Zoals onlangs in een ingelaste "ledenvergadering" is vastgesteld, rijden we een rustig tempo, waarmee we medeweggebruikers en andere dieren niet tot schrik zijn.

woensdag 16 september 2015

De vraag van vandaag.

Nee, dit is geen spelletje, maar een serieuze vraag.

Ik rijd nu met een kap, als het echt slecht weer is. Blijf ik lekker droog. Behalve bij harde regen, dan spettert het via het deksel onder het vizier door.
Nu heb ik een tijd geleden ergens op een blog gelezen dat iemand materiaal op het deksel heeft geplakt, wat dat opspatten tegen gaat.
Ik kan het nergens vinden en het is natuurlijk zoeken naar een speld in een hooiberg, op al die velomobielblogs.

Wie weet wat ik bedoel?

maandag 14 september 2015

kappie of kappie nie

Kappie, dus, want het was vandaag bij tijd en wijle hondenweer. Mooie zonnige, maar wel kortstondige perioden wisselden af met forse buien, waarbij veel water in korte tijd viel.
In mijn nopjes was ik daarom, dat ik vorige week een niet nader te noemen LOLler zijn kap heb kunnen ontfutselen. Want, was ik anders ook gaan fietsen? Er is niet veel materiaal te vinden, zo is ondertussen mijn ervaring, dat ik op mijn hoofd kan dragen om droog te blijven. Zoals ik al eerder schreef, is de zit/lighouding in de Q zodanig dat uiteindelijk altijd water bij mijn oren komt. Zeker bij buien als vandaag zijn gevallen; forse hoeveelheden in korte tijd.
Telkens weer die angst voor natte hoorapparaten ( die dan naar de vuilnisman kunnen) zou mij vandaag in de trein hebben doen belanden, ware het niet dat ik nu kan kiezen voor een rit met kap. Ook deze houdt niet alles droog, want tussen deflector en vizier spettert er wel iets binnen. Niet veel gelukkig en uiteindelijk ook wel lekker, want wat is het warm onder da Hood!

Overigens stond er bij thuiskomst wel een plasje water op de bodem, zou het via de welbekende, nog niet geheel dicht gelamineerde wielkasten zijn gekomen? of loopt het ergens door die deelbare kap, tussen dek en kap zelf? Dat moet ik maar eens zien uit te vinden.

dinsdag 8 september 2015

testrit met kap

Wat ik er maar niet bij mijn vorige bericht aan heb toegevoegd, is dat de RIJStafette eigenlijk ook een testrit was met een geleende kap. Een van mij  medeLOLlers heeft onlangs een Q gekocht, waar een deelbare Wim S kap bij zat. Die mocht ik zaterdag lenen om te testen of het wat voor me is. Hij heeft namelijk al een kap, vandaar.

En, hoe het beviel? Uitstekend, moet ik zeggen. Ik heb eerder een Sinner kap gehad en na twee ritten weer verkocht. Ik werd er claustrofobisch van, dat heb ik nu eenmaal.
Waarom het nu wel beviel? Nou ja, het verschil is groot. Bij deze kap is het vizier rondom, zonder grote spijlen, zoals bij Sinner. Veel meer zicht dus. En deze beslaat uiteraard ook, maar is erg snel weer helder, i.t.t. de Sinner. Althans, dat is mijn beleving.


Zaterdag was een natte dag, dus ik heb de test uitvoerig kunnen doen. Wel erg warm, als je gewend bent open te rijden, het jaarrond. Kleding maar aanpassen voortaan.
Maar verder goed droog, behalve als het vizier een tikje open moet, om goed zicht te kunnen hebben. Ik denk dat het vizier niet met anti rain is bewerkt, dat moet nog gebeuren.
Verder begint het een beetje te druppen bij een flinke buis. Dat is waarschijnlijk debet aan de deelbaarheid van de kap. Iets strakker zetten, die klittenband en de soft straps vastplakken, want die beginnen hier en daar los te laten.
Ga ik dat ding opknappen dan? Ja, want ik heb het kunnen overnemen.

Bij de keuze de vorige keer heb ik me laten leiden door wat anderen destijds allemaal over de verschillende kappen schreven, plus de prijs uiteraard. Maar, net zoals met banden, moet je toch zelf uitproberen, want het is toch wel erg persoonlijk.

zondag 6 september 2015

Wat doe je na een lange tocht?

In mijn geval wat opruimen, in de tuin rondlopen, uitslapen, blogs lezen etc. Sommigen rijden er gewoon de maandelijkse LOL rit  achteraan. Bikkel.
Anderen melden pas na 10 uur dat ze weer op deze wereld zijn.

Wat is er gebeurd dan, vraag je? Welnu, een kleine afvaardiging van LOL heeft de jaarlijkse tocht om het IJsselmeer gemaakt, dit keer in deze variant: RIJStafette . Waarom, vraag je? Nou ja, Arjen zat al een tijdje met de estafettekrans opgescheept, opgequest eigenlijk, want de krans lag in zijn Q.
Gisteren was de dag van overhandiging, in Nijeveen, bij Nazca.

Maar dat ging zomaar niet. Eerst moest er natuurlijk voorbereid worden. Een route maken (Arjen). Op de agenda zetten. Trainen. Nou ja, trainen, dat doe ik natuurlijk wekelijks door mijn wwv ritten.
Dan de laatste dagen voor de rit. Wat moet er ook al weer mee aan voedsel en drank? Spullen voor eventuele pech? Even de route goed bekijken, waar we langs gaan. Hoe kom ik op de verzamelplek? Doet mijn licht het nog ( tot nu toe nog niet in het donker gereden)? Waar is die nachtbril ook al weer? extra voeding voor de apparatuur.
Alles weer gevonden en in orde gemaakt. Q nagekeken. On y va!

Zaterdagochtend om 04.15 gaat de wekker. Eruit en snel ontbijten. 04.45 weg. Om 5 uur heb ik met Marc afgesproken bij de Oude IJsselbrug in Zutphen, samen rijden we naar Apeldoorn, Ugchelen eigenlijk. Als we daar aankomen staan Edwin en Arjen al klaar. Na een sanitaire bosstop rijden we naar de plek waar Peter ons opwacht. Ook die staat al klaar.
We zijn compleet en we rijden in een ruk naar Lelystad, waar we de traditionele stop bij de Batavia doen. Het miezert, dus een korte stop.
Het weer is sowieso niet super. Tegenwind op de heenweg, met regelmatig een korte of langere bui. Op de Houtribdijk is het een bui van begin tot eind. aankomend in Enkhuizen is het wat droger. We zijn er vroeger dan voorgaande jaren. Enkhuizen in fietsend halen we een jonge dame met capuchon op in, zij blijft hard fietsend rechts naast me rijden, waardoor ik met moeite de brug over ga, zonder haar omver te rijden. Het blijkt de juffrouw van het café waar we tot nu toe elke jaar getrakteerd werden door Pieter Jan. Helaas voor ons heeft hij bedacht dat het beter is om op zondag te trakteren :)
Zij moet nog e.e.a. doen, dus het café mist een gigantische omzet. Wij vinden om de hoek een pizzeria die ook 's ochtends vroeg open is en prima appelgebak serveert.

Verder gaat de rit, door een traditioneel saai stuk Noord Holland. Mochten we dit ooit nog een keer doen, dan moeten we hier wellicht een paar kilometer extra draaien om het leuker te maken.
Bij de Afsluitdijk draaien we dusdanig dat we de wind schuin mee hebben. Bijkomen dus, want iedereen vond het stuk Enkhuizen zwaar, saai of een van beide.

Na de dijk, waar behoorlijk wat bukkers stoempend ons tegemoet kwamen, nemen we deze keer pauze in Zurich. Bij een vrij ruim opgezet wegrestaurant met jaren 70 inrichting en dito menukaart hebben we lekker genoten van uitsmijters en kroketten.
Nu komt het betere werk, wind mee, voornamelijk en iets beter weer, lees droger. Het eerste deel Friesland gaat regelmatig langs doorgaande wegen. Kennelijk is het lastig voor de Friezen om, in dit deel van de provincie, vrijliggende fietspaden aan te leggen. het zal wel aan het vele water, meren en sloten, liggen. Met enige regelmaat hebben we een gedwongen pauze, omdat de brug open gaat voor boten.
Verder zuidelijk wordt het mooier qua landschap en fietspaden. De kop van Overijssel spant echter de kroon. Heerlijke slingerende fietspaden door een prachtig open landschap.

Rond half zes, meen ik me te herinneren, komen we aan bij Nazca in Nijeveen, alwaar we bijzonder hartelijk worden ontvangen met koffie, gebak en uiteraard een goed gesprek over ligfietsen.
Hier vindt de overhandiging van de estafettekrans plaats. Overigens is het goed voor de organisator van deze estafette om te weten dat LOL uit Zutphen komt, niet uit Zwolle. Helaas voor de liggers uit die omgeving ligt het daar op zijn gat. Zwols plat, is Zwols gat geworden.

We komen met moeite weg bij Nazca, maar we gaan toch verder. Ergens moet nog de traditionele snack genuttigd worden. Deze keer geen uitgebreide maaltijd, dat kost teveel tijd.
Na nog meer mooie slingerwegen komen we in Wijhe een snackbar tegen. Net als vorig jaar de LOL rit van september is het feest in Wijhe. Zo als het gaat in dit soort dorpen is een groot deel van de mannelijke bevolking in dusdanige staat dat zij denken zomaar in onze fietsen te mogen kijken, met de handen dan wel te verstaan en niet met de ogen. een flinke brul lost het wel weer op.

FF snacken en dan begint de afvalrace. Arjen is in Deventer thuis en haakt als eerste af, op hetzelfde punt gevolgd door Edwin en Peter. Zij horen en zien niet dat ik nog even blijf staan om een batterij te verwisselen, wat in het donker mislukt. Gelukkig heeft Marc het wel door en een minuut later en crossen we samen door nachtelijk Deventer. Net buiten Deventer, bij Epse, scheiden ook onze wegen en via Gorssel en Eefde bereik ik rond 22.30 Warnsveld.

Het bekende "moe, maar voldaan" gevoel komt over mij en na een douche en een pintje, kruip ik in bed.

En, wat doe ik nu na zo'n tocht? Niet veel meer dan wat ik aan het begin heb geschreven, hoewel ik voel aankomen dat ik na de lunch even mijn ogen sluit..............

woensdag 2 september 2015

Voorbereidingen RIJStafette

Als ik dat zo schrijf, die titel, dan lijkt het me dat we als maaltijd een RIJStafel gaan doen:)

Maar zonder dollen, de voorbereidingen zijn in volle gang. De route is bekend, de deelnemers ook evenals de startplek.
Voor een tocht van + 350 kilometer moet wel de Q nog een inspectie ondergaan. Zijn de banden nog goed, niet teveel versleten, goed op spanning? Heb ik voldoende materiaal bij me voor als er zich pech voor doet?
Nou ja, dat kan nooit veel zijn natuurlijk bij een onderhoudsarme fiets als de Q.
dan weer als altijd de worsteling om voldoende en zeker ook niet teveel voedsel en drank mee te nemen. Nee, Paul, dit keer geen jellybeans.

Het weer lijkt minder goed, zoals het er nu naar uitziet, aanstaande zaterdag. Nou ja, daar zijn onze fietsen voor gemaakt, zullen we maar zeggen. Als altijd dan weer: hoe houd ik mijn hoorapparaten droog. Door de zit/lig, wat achterover, loopt het vanzelf langs de rand van de waterdichte pet naar binnen. Dus maar eens kijken of ik de nekrol anders kan vastmaken, zodat ik meer voorover zit met mijn hoofd.

Ach, het zal enerzijds wel meevallen en anderzijds toch wel goed komen!

Dan eens een hele andere overweging, die op zich niets met deze tocht te maken heeft. Ik merk vaker dat mijn snelheid minder wordt. Toch wil ik het nog jaren volhouden om per Q naar mijn werk te gaan, liefst tot aan mijn pensioen. Dat is nog 10 jaar. De enkele reis afstand is 37 of 41 kilometer, afhankelijk van de route die ik neem. In de zomer is het natuurlijk makkelijker rijden dan in de winter. Een winterfiets dan maar?
Uiteraard lees ik ook de berichten van Jan Goddemaer. En dan denk ik wel eens, wanneer maak ik de overstap naar elektrisch ondersteund rijden? Er komt vast een moment dat ik vooral voor het optrekken en voor hellingen ondersteuning wil. Maar hoe? Een Orca? Een motor inbouwen in mijn Q? Een open trike met ondersteuning? Gisteren kwam mij een speed pedelec voorbij, met een noodgang. maar ja, rechtop fietsen vind ik geen optie.
Gelukkig is het nog lang geen urgent probleem, dus zal ik de komende jaren eens op mijn gemak alle mogelijkheden onderzoeken en vooral gebruikerservaringen doornemen.