Pagina's

woensdag 30 december 2015

OBT 2015, the whole story

na de eerste impressie en het verder landen in mijn systeem, nu een uitgebreider verslag van deze 20e en voor mij 2e OBT.
Sinds september 2011 rijd ik in een Quest, maar tot vorig jaar kwam ik er niet toe mee te doen aan de OBT. 2011 was simpelweg te vroeg, de 2 jaren erna kwam het agendatechnisch niet goed uit.
Vorig jaar was een grote sneeuw en ijsbende, maar toch genoten van de tocht.
Dit jaar wat het geheel anders.........

Ergens net na de zomer verschenen de eerste berichten over OBT 2015, het zou in Twente verreden worden. Om de hoek wederom, maar dan de andere kant op. Vrij vragen voor de kerstdagen moest nog geregeld worden en bleek gelukkig geen probleem.
Voorbereidingen zijn in mijn geval nauwelijks nodig, omdat ik veel fiets en de Q daarom doorgaans goed in orde is. Of toch niet?

Nadat de agenda op ligfiets.net was aangevuld met het item OBT 2015 konden we inschrijven. Omdat we meestal met LOL gezamenlijk proberen te rijden, heb ik ook een aanrijtocht aangekondigd. Daarop kwamen 4 aanmeldingen en een halverwege aansluiter.

Zondag nog de banden goed op druk gezet, blijkt de rechter voorband lek. Ventiel helemaal los van de band gescheurd. verwisselen dus. Verder voldoende drank, fruit en krentenbollen klaargelegd, evenals reservewatts voor de apparatuur en verlichting.
Maandag gaat de wekker wel erg vroeg voor een vakantiedag. Als ik mijn Q uit de schuur wil halen zie ik Paul al aan de overkant. Hij is iets te ver doorgereden en zoekt naar waar ie moet zijn. Zijn Strada verlicht mijn oprit goed! Ik pak mijn Q en dan blijkt weer de rechter voorband leeg te staan. Zeker een te oude band erin gelegd? Ook 's morgens vroeg gaat het verwisselen snel, gelukkig. Inmiddels is Nico er ook. Na de koffie rijden we aan en in gezwinde spoed rijden we door Lochem en Diepenheim, om aan het einde van dat dorp Marc op te pikken. Iets verder komen we Gerrit Jan tegen, die op een andere plek dan ik had verwacht op ons staat te wachten.
Omdat ik de route verder niet ken, want ik kreeg het niet geladen in mijn Osmand app, laat ik anderen voorgaan. Dat gaat uitstekend, uiteraard. We schampen Goor, rijden door Deldenerbroek, Delden, Zenderen en meer van die Twentse plaatsen met mooie namen.
Het is aardig klimmen en dalen tegen het einde van de route. We komen door Ootmarsum en daarvoor moeten we eerst een bult over......
In Lattrop zijn we zeker niet de eersten, er staan al heel wat velomobielen van allerlei soorten en maten klaar. We schrijven in en we krijgen munten voor de koffie en voor de gebakpauze. Even koffie leuten en wat kletsen en dan is het al tijd voor de foto. Daarna is het bekijken wie er welke route gaat rijden. De meesten blijken de korte route te doen en het is dan ook een mooie slinger velomobielen door het Twentse land.
Het is mooi weer en de route is prachtig. Het gaat zo lekker dat we veel te vroeg bij de pauzeplek zijn. In de grote groep rijden heeft wel iets speciaals. Als je achterin rijdt, is het net een intervaltraining, want bij elke bocht schuift het als een harmonica in elkaar. Ik heb daar vandaag minder zin in, dus ik schuif wat op naar voren, waar ik Marc en Arjen, van LOL, tegen kom. Ergens gaat het mis, want er ligt een hoop modder op de weg. Omdraaien dus.
Er worden veel foto's gemaakt, voor door Duitse rijders, zo is aan hun mobielen te zien.
Tegen het einde van de eerste etappe is het wat klimmen. Ik voel een uitdaging, omdat er wat DF's voorin rijden. Kennelijk zijn dat geen goede klimfietsen, want ik passeer hen allemaal ;)

Bij de pauzeplaats is het even wachten en dat is geen enkel probleem. Het weer is mooi, er is een klimtoren voor de kleintjes, picknickbanken in de zon en veel velomobielen te bewonderen, variërend van een met stof bekleedde, wat ouderwets aandoende mobiel, tot de (waarschijnlijk)  eerste Quatrovelo. De laatste met kinderzitje achter de bestuurder.
Ik ben vergeten op te letten hoe het eruit ziet als hij rijdt, maar dat komt vast nog wel, gezien het grote aantal dat is besteld.

Na de, overigens prima verzorgde, koffie-en-gebakpauze besluit ik met een vijftal anderen de klimroute te nemen. 55 kilometer. We hebben en ruim de tijd voor, want de snert en oliebollen worden pas om 16 uur geserveerd.
Ook dit is weer een mooie route die grotendeels door Duitsland voert. Bij een rustpauze, omdat ik mijn achterwiel hoorde aanlopen, sluiten er 2 anderen aan, nou ja, ze rijden beide voor ons uit en wij volgen. Het zijn Duitsers, die kennelijk gewend zijn veel op de weg in plaats van het fietspad te rijden. Hun snelheid is net als de onze, dus wij volgen. Lekker makkelijk, hoef je zelf niet te navigeren. Bij elke kruising of rotonde schieten zij van het fietspad de weg op. Geen enkele automobilist klaagt, dus zal het wel gewoon zijn in Duitsland. Je wint er wel tijd mee, want het gaat sneller dan als je op het fietspad blijft.

Veel klimmen is het overigens niet. Ik had me voorbereid op regelmatig schakelen naar het kleine blad voor, maar dat was niet nodig. Hopelijk heeft de titel van de route niet teveel mensen afgeschrikt, want mooi was ie wel, zoals al gezegd. Rond half vier zijn we terug in Lattrop en kunnen we bijkomen en bijkletsen tot de maaltijd wordt geserveerd. Het is een prima accommodatie hiervoor, ook de parkeerplaats is goed om onze velomobielen te stallen.
Na een lekkere snert met oliebollen maaltijd vertrekken we weer richting westen. Er zijn wat meer rijders uit ons deel van het land, zoals Herman en Christiaan, die wel vaker met ons meerijden. Ook Roef rijdt mee en nog een mij onbekende man. Met 11 man rijden we terug.
Marc navigeert het eerste deel. In het donker toch wel lastig. Na Delden slaat hij af en neem ik het roer over. Dat valt nog niet mee, hoewel ik de weg goed ken. Achteraf gezien had ik de batterijen van mijn lampen moeten opladen. Ik rijd niet veel in het donker. Soms een half uur 's morgens en heel af en toe een uur 's avonds. Ik dacht dus dat die batterijen langer meegaan, dan het werkelijk is. Met mijn accupak kan ik nog wel mijn extra lamp tussendoor opladen, tot mijn verlichting bijna niets meer doet. Dan gaat het nog net lang genoeg op de extra lamp. Thuis gelijk aan de laders gelegd!

De rit naar huis duurde helaas langer dan ik had verwacht. Achteraf blijkt dat een van de meerijders teveel van zichzelf had geëist, waardoor de snelheid soms maar net boven de 20 uitkwam. Jammer en vervelend voor deze rijder, uiteraard. Volgende keer beter.

Met een tevreden gevoel duik ik 's avonds in bed, na een lekker pintje te hebben genoten.

En zondag is onze eerste LOL rit van 2016 alweer gepland. het houdt niet op.............

maandag 28 december 2015

eerste impressie 20e OBT

Even wennen, de wekker om 06.30 op mijn vrije maandag, want kerstvakantie. Kwart over zeven staan Paul en Nico voor de deur, dus gauw koffie zetten.
We vertrekken iets na half acht en in Diepenheim pikken we Marc op, even verder in Goor Gert Jan.

In Lattrop is het al een drukte van belang bij de Smid. Alles is goed en strak geregeld. Na de groepsfoto om 11 uur kunnen we van start. Veel deelnemers pakken de makkelijke route, die wel erg makkelijk maar ook mooi is. we zijn erg vroeg bij de pauzeplek en moeten even wachten tot het open gaat. Geen punt, want het is prachtig weer en er zijn veel mooie voertuigen te bewonderen.
De koffie is goed, voor Duitse begrippen en het gebak gaat erin als koek.
Na de pauze neem ik met een 5 tal anderen de klimroute, de lange route. Mooie afwisselende route. Niet veel klimwerk, als je de Veluwe gewend bent. Mag de pret niet drukken.
Terug bij de startplaats is het nog iets te vroeg voor de soep en oliebollen, dus even kletsen met wat deelnemers.
Na de prima soep en dito oliebollen gaan we met 11 man terug, we hebben als LOL kennelijk een reputatie wat betreft routes rijden :)
Wel de bekende afvalrace en valk bij mijn huis gaat de rest, 6 stuks, verder richting Dieren, Arnhem, Nijmegen en Oss.

Fijne dag, lekker gefietst.

zaterdag 19 december 2015

The holy grail......

Ik voel me soms als het team van Monty Python in de film "the holy grail" Officiele titel is wat langer overigens. In search for.........
Hoezo, denk je? Nou, ik ben al tijden op zoek naar de ideale voorband voor mijn Quest. Mensen die mijn bandenberichten vaker lezen, weten dat, wellicht tot ergernis of verveling :(

Mijn eerste Quest was voorzien van twee verschillende banden, tegen het einde van hun werkzame leven. Daar gingen snel nieuwe Kojaks onder, in de winter verruild voor marathon plus, de verouderde, langzame versie. De tweede winter bleven de Kojaks er gewoon onder.
Tijdens mijn eerste bezoek aan de Spezi kreeg ik twee mooie nieuwe Durano plussen. Dat was omdat ik op de heenweg ongeveer 10 lekke banden had met versleten Kojaks.  Die Durano's heb ik, helaas, onder de Q laten liggen toen ik deze inruilde voor mijn huidige. Daar lagen Kojaks op.
De volgende winter kocht ik weer Durano's. Helaas tot drie keer toe moeten omruilen, omdat geen enkele band goed rond was.
Ondertussen had ik voor de zomerse ritten ook een voorraadje F lites aangeschaft via ligfiets.net.
Omdat F lites erg breed zijn en ik goede reviews las over de Shredda, heb ik er 2 van laten komen, de draadversie, want ik heb een hekel aan vouw. Helaas zijn deze beide ook absoluut niet rond.
Gelukkig doet velomobiel.nl nooit moeilijk als je iets wil teruggeven......
Tussendoor had ik vorig jaar op CV bij een kraam op de markt twee Conti GP gekocht voor een zacht prijsje. Helaas kwam bij een ervan een klein scheurtje in de wang. Bij een druk van 8 bar is dat niet handig. Bovendien was het een oudere versie.
Gisteren zijn er twee nieuwe Conti GP's afgeleverd, de nieuwe versie. Die liggen er nu om.

Heel wat bandengedoe voor 4 jaar en 3 maanden Quest rijden. Het gaat wel over 50.000 kilometer...

Maar wat zijn mijn rijervaringen?
Wel, lange tijd heb ik de Kojaks als mijn favoriete band beschouwd. Lekker snel, weinig lek en ze gaan lang mee. Qua breedte zijn ze ook goed. Alleen bij lagere temperaturen worden ze traag.
Marathon plus oude versie kunnen gratis worden afgehaald.....
De Durano plus is mij ook uitstekend bevallen, maar ik heb er geen winterervaringen mee. Wel goede grip in de bochten, beter dan de Kojak. Waren ze maar rond.......
De Conti GP zijn uitstekend bevallen. Deze reed ik ook altijd op mijn racefiets. jammer van dat wangetje....
De F lite? Niet te evenaren qua snelheid en rijgenot, ook in de winter. Maar, ze zijn met 50 mm te breed. De slijtage op de wangen gaat sneller dan op het loopvlak. 
Shredda's? Niet kunnen proberen. De website van Schwalbe geeft aan dat er weinig verschil is tussen draad en vouw versie, maar praktijkervaringen zijn kennelijk anders, want de vouwversie  schijnt anders te zijn dan de draad: sneller en slijtvaster. Vreemde info op de site dus....

Maar, de holy grail? Ik heb deze dus nog niet gevonden en vervolg mijn reis. Maandag met de nieuwe Conti's erop. Heerlijk smal, 28 mm, dus de rotondes zal ik makkelijker kunnen nemen. Maar zijn ze snel?


woensdag 16 december 2015

Zomerklaar

Zo, nu de vorst is geweken, we hebben een weekje gehad met wat gesputter rond het vriespunt, is de zomer weer in aantocht.
Hier en daar is al bloesem gesignaleerd. De hazelaars lopen uit. Mijn kippen beginnen weer met leggen.

Dus, wat kan je dan beter doen dan je velomobiel zomerklaar maken? De winterbanden gaan de opslag in. De wielen worden gepoetst, want de pekel moet er weer af. Het maxischerm gaat gepoetst de kast en en het minivizier gaat er weer op.
De winterschoenen worden weer omgeruild met de zomerschoenen.
Ook qua kleding gaat er een wisseling plaatsvinden. De mouwloze hemdjes komen weer boven op de stapel.

Qua agendaplanning moet er wel wat gedaan worden, enigszins revolutionair wellicht. De jaarlijkse oliebollentocht mag die naam eigenlijk niet meer dragen. Wie lust er nu een oliebol als het 15* boven nul is? Gezien de lenteachtige temperaturen vermoed ik dat we een vroege bloesemtocht kunnen rijden. Hopelijk is er rond Lattrop een aantal boomgaarden...

Wat betreft de versnaperingen zal het neer gaan komen op kersenvlaai, of diverse soorten ijscoupes.

maandag 14 december 2015

en het werkt!

De schoongemaakte en geoliede ketting loopt heerlijk soepel. Echt duidelijk merkbaar. Vooral bij de lastiger stukken op mijn route. Licht vals plat en een paar viaducten. ik merk dan goed dat het veel soepeler draait dan daarvoor. Heerlijk. Een aanrader dus.
Voor menigeen zal dit een obligate oplossing zijn, de mensen die hun voertuig goed en uitgebreid onderhouden. Toch zullen er ook velen zijn die ervan uitgaan dat dit niet echt nodig is, omdat de ketting nagenoeg volledig ingepakt is.
Vergis je echter niet in alle vuil dat door de voetengaten binnenkomt. Een licht vochtige, want ingevette ketting, neemt dat vuil makkelijk op. Veel klein vuil kan dan ophopen, ook in de kettingbuizen. Die maak ik doorgaans eenmaal per jaar schoon door een touwtje om de ketting te binden en een paar maal door de buizen te trekken. Echt bizar wat er uit kan komen. De eerste keer dat ik dat bij mijn huidige fiets deed, kwamen er stukjes rem dan wel versnellingskabel uit. van die stukjes van een paar centimeter, die eraf komen als je de kabel afknipt.

zaterdag 12 december 2015

De Ketting

Vaak een ondergeschoven kindje in de velomobiel, de ketting. Deze is toch voor het grootste deel ingepakt? Daar komt toch geen vuil bij? Nou nee, niet zoveel als bij een open (lig) fiets met derailleur.
Maar toch, onderhoud is nodig, met regelmaat zelfs. Schoonmaken en weer invetten. Dan gaat deze de beloofde 50.000 kilometer wel mee. Bovendien kan je tijdens deze onderhoudsbeurt de ketting op oneffenheden controleren. Oneffenheden die een breuk kunnen veroorzaken. Dat wil je nooit, maar zeker niet in de winter.

Vandaag was mijn ketting aan de beurt. Mede omdat ik het gevoel had dat deze minder goed liep, minder soepel is geworden. Afgelopen zomer heb ik op de markt bij CV een smeermiddel gekocht van het merk Sinner.
Het spul hielp goed om het geratel van de ketting tot bijna nul te reduceren. Liep ook lekker. Maar de laatste weken leek het nogal plakkerig geworden. Als ik de ketting aanraakte voelde ik dat ook. Tijdens het rijden leek het alsof het meer moeite kostte om de trappers rond te krijgen. Ik merkte dat als ik stopte met trappen, mijn snelheid maar langzaam verminderde, dus ligt het minder goed rijden aan iets anders dan de rolweerstand van de banden, bijvoorbeeld.

Daarom eerst maar eens de ketting door een bad van terpentine gedaan, om al het vuil en smeer los te weken. Even laten inwerken en dan droog maken. Vervolgens insmeren met een ander middel. Echte olie. Die in de winter ook soepel blijft lopen. Hopelijk helpt het. Hieronder beide versies.

Maandag zal ik weten of het heeft geholpen........

zondag 6 december 2015

Uitwaaien met LOL, maar wie gaat er nu naar OBT

Om eens flink uit te waaien  gaan de meeste Nederlanders naar het strand. Wij van LOL denken er anders over. We gaan gewoon op de dag van het NK tegenwindfietsen ook een stuk tegen de wind in fietsen. Lekker uitwaaien dus, althans op de heenweg. Want, jawel Wim, we zijn tegen de wind in van start gegaan.
De reden daarvoor is dat er 2 Arnhemmers en 2 Nijmegenaren bij waren. Nou ja, Arnhem.....waar Bert precies vandaan komt is mij niet bekend. Hij kwam via Arnhem met Frank mee. Uit Nijmegen waren er Roef en Johan. Verder uit Deventer waren Arjen, Pieter Jan en Bas van de partij. Uit het verre Neede kwam Marc, uit Apeldoorn Edwin. Uit Dieren Paul en uit Zutphen Nico en Henk. Zelf reed ik vanuit mijn woonplaats Warnsveld naar de start in Zutphen. Een echte interregionale club inmiddels.
Nieuwe deelnemer is Henk Brekelmans, die sinds kort in Zutphen woont en naar eigen zeggen vaker zal meerijden. Welkom, Henk!

Vanwege de zuidelijke deelnemers en de zuidwestelijke wind, hebben we deels hetzelfde gereden als vorige maand, eerst naar ons favoriete koffietentje in Doesburg, via de mooie route langs de IJssel. Vandaar via Giesbeek en Lathum naar de brug over de A12. Daar zijn Johan en Roef afgeslagen naar Nijmegen, via de pont bij Doornenburg.
We waren de brug net over of Frank en Bert verlieten de groep.
Over de dijk aan de andere kant van de IJssel vervolgde onze uitgedunde groep haar weg over dijken en smalle wegen. Bij Dieren namen we afscheid van Paul en Edwin, bij Zutphen van de rest en Marc en ik reden het laatste stukje samen, tot de overkant van de IJssel, waar Marc afsloeg naar Vorden en ik naar Warnsveld.

Het was winderig op de heenweg, zodanig dat de snelheid niet hoog was. 2 van de heren waren zo stoer om op de open ligger te komen. Dan vang je wat meer dan met een carbon, dan wel glasvezel omhulsel. En toch is het ook erg mooi rijden met dit weer. Dat geeft extra dimensie aan een tocht. Zeker als je de bochtige route aan de oostkant van de IJssel neemt. Dan varieert het wel aardig.
En, niet te vergeten, als je op de Waag in Doesburg afkoerst, heb je in ieder geval iets heel moois om naar toe te leven. Tegenwind of niet!

Natuurlijk wordt er naar hartenlust over ligfietsen gesproken. En deze keer over deelname aan de OBT. Vooralsnog gaat een flink deel van ons, maar nog niet iedereen is ingeschreven. Men wacht het weer een beetje af. Na vorig jaar geen gekke gedachte. Maar goed, ik heb ingeschreven, het moet raar lopen wil ik niet gaan........

zaterdag 5 december 2015

vrijdag pechdag, of hoe reinig ik mijn wielkasten

Tja, vorige week vrijdag een langzame leegloper, lekke band dus. Vandaag weer. waarom niet op de andere dagen?
Ik rijd vanochtend vol goede moed weg, want het is net droog geworden en het lijkt een mooie dag te worden om een stukje te fietsen. Wel tegenwind, schuin van links. Mijn snelheid zakt gedurende de rit. De Q trekt wat naar rechts. Tegenwind en het feit dat het mijn derde wwv rit is deze week, denk ik dan nog. Tot ergens in een bocht het wel heel anders gaat voelen. Het stuurt niet lekker. Oh, nee he! Ja hoor, toch wel. Weer lek rechts. Even bijpompen en ik haal nog net mijn Q garage op het werk zonder op de velg te rijden.
na het douchen en werk opstarten ga ik eens de band verwisselen. Kijken wat dat lek nu veroorzaakt, want dat stukje glas van vorige week kan het niet meer zijn. Bovendien heb ik weleens getest en er gaat erg weinig door een laag antiplatt heen.
De binnenband eruit en flink oppompen. Het lek komt vrij snel in zicht. Tevens zie ik dat er een wat rare vorm omheen zit. Daarom haal ik de antiplatt uit de buitenband. ja hoor, ik zie duidelijk de vorm van waar het lint overlapt en waar ik het met ducktape aan elkaar heb gezet. Die tape slijt, kennelijk door het fietsen. dan wordt het waarschijnlijk langzaam de binnenband in gedrukt. Zo lijkt het in ieder geval als ik het lek en de afdruk op de binnenband vergelijk.

Nou ja, nieuwe erin en pompen maar. Tot ineens ergens de buitenband van de velg glipt en de binnenband ontploft.
Hierdoor komt er veel zand en modder los. Jammer van de band, maar de wielkast is schoon!