Pagina's

dinsdag 23 augustus 2016

het gaat weer eens over........

Banden, dus. Nu zal menigeen afhaken, geen probleem:)

In mijn vorige bericht vertelde ik over de afstelling van de remmen en het schoonmaken ervan. Tevens heb ik de remkabel gesteld. Iets te strak, bleek vandaag, want ik kon de handrem niet goed vastzetten. ietsje losser dus maar dan.

Oh ja, de banden. Bij dezelfde klus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik een paar oude Kojaks eronder gelegd. Voorheen mijn favoriete band, tot ik bij het eerste bezoek aan Germersheim wegens verregaande slijtage van de destijds eronder liggende Kojaks een paar Durano plus banden cadeau kreeg van Schwalbe. Toen is het gedonder begonnen, want die Durano's bevielen goed. Tot ik mijn oude Q 147 inruilde en vergat die Durano's eronderuit te halen. Afijn, om een lang verhaal korter te maken: ik heb naast de Kojaks en Durano's ook nog F lites en Conti GP's en weer Durano's gebruikt.
Tot ik begin dit jaar Marathon Greenguards nam. Prima banden, lekker comfortabel en lekbestendig. Goede rolweerstand, oftewel laag!

Waarom dan toch weer die Kojaks eronder? Om weer eens te ervaren hoe deze rijden. Nou, prima hoor, zolang je op glad asfalt blijft. Mijn oude route naar Almelo had veel asfalt en weinig stukken met keien of split.
Nu is dat anders, juist veel van die vervelende stukken en daar houdt Kojak niet van. Dan wordt ie trager.

Vanavond dus maar weer omgewisseld.

donderdag 18 augustus 2016

van dat soort klusjes

Het is vakantie, nog een paar dagen. Dan is het bij mij altijd tijd voor onderhoudsklusjes die ik normaal gesproken uitstel, tot het bijna te laat is.
Nu waren de remmen aan de beurt. De hendel blijft al een tijdje wat hangen en mijn remlicht blijft dan branden. Eerder heb ik dat eens aan de hand gehad bij mij vorige Quest. Voor het eerst destijds en dan is het gissen wat er aan de hand is. Nu, na bijna vijf jaar questen, weet ik het wel. Wielen eraf, remmen schoonmaken en smeren en de boel weer terugzetten.
Een hele klus, omdat die boutjes van de kogelkoppen er niet makkelijk af gaan. Zuinig als ik soms kan zijn, heb ik geen ratel met sleutel 10 om het makkelijk te doen. Voor die enkele keer dat het moet, geef ik geen geld uit. Dan maar wat langer pielen.
Vooral de rechterrem is vies. Daar zat het kapje dan ook niet meer op de middelste bout, zodat er makkelijk vuil in gaat. Zeker rechts gaat dat , want de rechterkant van de weg is nu eenmaal vuiler en vaak natter. Gelukkig had ik nog en reservekapje, maar dat zit niet strak. Dus de secondenlijm erbij gepakt om goed vast te zetten.
Met een oude tandenborstel haal ik het vuile eraf, wat olie op de draaiende delen en op de as, zoals het in het handboek van velomobiel.nl staat. Dan alles weer terug, er blijkt wat veel speling op de kabel te zitten. Straks maar even aanspannen, als alles is gedaan. Links gaat veel sneller, want veel minder vuil. Daar zat dan ook dat kapje op.
Als ie weer recht staat, stel ik de remmen. De remhendel komt makkelijk weer terug, dus die operatie is geslaagd.
Morgen een proefritje maken om de kijken of beide remmen gelijk gaan.

zondag 7 augustus 2016

een bonte stoet

Paul schreef er al over, de LOL rit van vandaag. Het is niet te doen om de kwaliteit van zijn verhaal te evenaren. Dat is dan ook vooral niet de bedoeling. ;)

Vanochtend rond half tien verzamelde zich een aantal ligfietsers in het historische centrum van Zutphen.  Met als doel.....tja, wat is het doel eigenlijk? Niet om te gaan racen, niet om zoveel mogelijk kilometers te maken. Maar wat dan? Misschien een soort van Achterhoekse ligfietspromotie? Nou ja, bedoeling of niet, dat laatste is altijd wel een soort van bijvangst.
In ieder geval hebben we weer veel LOL gehad.

Kijk maar eens naar de deelnemende fietsen: hoge liggers (2 x M5), lage ligger ( ook M5), midracer ( ?Gaucho), roeifietsen (2x), Milan, Strada, en ja, ook een paar Questen.

Vooral op plekken waar we noodgedwongen moeten stoppen hebben we veel bekijks. Zoals bij onze vaste koffiestop, met appelgebak. Deze keer bij Kasteel Hackfort, tegenwoordig van Natuurmonumenten. Of bij het pontje tussen Bronckhorst en Brummen. Of pedalerend (peddelend voor de roeifietsers) door Brockhorst.
Ook door de bossen en langs de velden verrassen we menig wandelaar en ruiter.
Maar ja, of zij door ons te zien rijden ooit zelf een ligfiets aanschaffen is maar zeer de vraag.

De route was veelzijdig. Langs de nieuwste Zutphense haven, nog zonder boten; langs een oude haven, was de bedoeling.....maar daar konden we helaas niet door. Door het bos, waar Paul wat modder hapte. Langs de velden, waar we helaas door het hoge mais niet veel van de omgeving konden zien.
Tja, mais, voor de veestapel........
Verder langs het water, Veengoot, Berkel en IJssel. Over het pontje, over de dijken. En toen was het alweer voorbij.
Op zijn LOL's ging er na de oversteek met de pont telkens een deel van de groep af, soms aangekondigd, soms zomaar ineens.

Tot de volgende LOL.