Pagina's

zaterdag 25 april 2015

Velomobiel flash mob in Warnsveld

Vanochtend ging een vreemd gerucht door Warnsveld. Er zouden verschillende velomobielen zijn gesignaleerd rondom de Kerkhofweg, nummer 13.
De buurman van een paar deuren verder kwam, gewapend met zijn hond, poolshoogte nemen.

Wat was er aan de hand? 5 man van Velomobielclub LOL was bij elkaar gekomen in Warnsveld, om in mijn (nu nog) provisorische velomobielgarage een aantal kleine reparaties uit te voeren.
Zo moesten er spaken gespannen worden, een kettingrol verwisseld, bijgeluiden opgespoord en liefst verwijderd. De grootste klus was aan de Strada van Edwin, waar de platen waar de kogelkoppen in vast zitten, verwisseld moesten worden. Daar zaten tot vandaag Quest platen op. Die zijn toch echt anders. Maar, met vereende krachten is ook die klus goed gelukt.





Op twee plaatsen kon droog gewerkt worden en tussen de paar schamele buitjes door werd er ook buiten gewerkt. Het zoeken naar de geluiden in de XS van Wim was nog niet eenvoudig maar met zijn allen kwamen we er toch op dat het in de brug of in het frame moest zitten. heb je het nog gevonden Wim?

Marc is zijn spaken aan het spannen en trekt er daarbij een door de velg. Dat wordt een andere keer een extra klusje: ringen erom heen, zodat de spaak niet meer door de velg kan.
Omdat Edwin het meeste werk heeft, staat hij met zijn Strada in de grote schuur, met goede verlichting en een radio op de achtergrond.
Het lijkt nu nog een kleine werkplaats, maar met wat aanpassingen kan ik deze binnenkort verdubbelen. Niet dat ik ambities heb om een volwaardige velomobielservice te worden, maar mijn LOL vrienden met minder ruimte gelegenheid geven is al prima.

Wim had appelgebak meegenomen, dus een echt LOLwaardige ochtend, met tweemaal koffiepauze.
Al met al een mooie flash mob, die vast nog wel eens navolging zal krijgen.
Mocht je dit lezen en denken: ik wil ook wel eens gebruik maken van die ruimte, laat het weten.

Toen iedereen weg was heb ik even mijn achterwiel gedaan. Gisteren had ik tweemaal een lekke achterband. Een bij vertrek uit Arnhem, de band stond leeg. De tweede toen ik 500 meter op weg was. Een klapband. Dat is wel ff schrikken zeg. Ik begon te slingeren en ik eindigde tegen het trottoir. Geholpen door een toegesnelde automobilist kon ik eruit klimmen. Ik stond helemaal scheef namelijk. En ook nog op de rijweg, niet het fietspad. Vanwege Koningsdag kon ik niet de normale route nemen, alles was al afgezet.
Nu wilde ik weleens weten wat de oorzaak was. Bleek het een scheef zittend velglint te zijn. Van die harde plastic hoge druk linten. Prima lint, maar bij het ventiel moet ie precies goed zitten, blijkt. Daar was het tot tweemaal toe lek. Waarschijnlijk omdat het lint niet goed over het gat zat en de scherpe rand de band sneed.
dat lint goed gelegd en direct Nico gevraagd om nieuw mee te nemen voor vandaag. dat zit er nu overheen, dus dubbel velglint, zoals Peter de Rond al eens adviseerde.

Alles is nu klaar voor mijn weekje fietsen met Edwin, vanaf 3 mei.

dinsdag 21 april 2015

gespot vanuit de ballon

Dit is een in oktober gemaakt filmpje, door mijn dochter, vanuit de luchtballon. Is eens een andere manier van kijken naar een rijdende velomobiel.

zaterdag 18 april 2015

je blijft bezig......

In zo'n onderhoudsarme velomobiel. Nou ja, het zal wel een verband hebben met de vele kilometers die ik ermee maak.
Wat nu weer, hoor ik je denken. Nou ja, gisteren tijdens de sponsortocht voor de Roparun begon er iets flink te tikken. Een geluid alsof de derailleur achter steeds omhoog kwam. In de pauze de Q in de berm, luikje achter open, maar niets te vinden. Nou, doorrijden maar. Uiteindelijk op de terugweg begon het echt te kraken. Nader onderzoek gaf het volgende resultaat:
 Het tandwiel dat in de kettingrol, onder de stoel, zit is gebroken. Hoe ik dat nu weer voor elkaar heb gekregen begrijp ik niet. er komt niet veel kracht op, in mijn beleving, omdat het deel van de ketting dat over die rol gaat op  de terugweg is, om het zo maar te zeggen. De rol is van het merk Terracycle, niet standaard op de Quest. Het is een rol die uit twee ringen bestaat, waarbinnen het tandwiel, dat door o ringen op de juist plek wordt gehouden. Als die ringen slijten wordt de rol flexibel. Dat zal de oorzaak wel zijn. Een vraag op de Whatsapp groep van LOL resulteerde in dat ik nu de rol van Nico erop heb liggen. Hij gebruikt zijn Q een stuk minder dan ik. Kijk, daar wordt ik nu blij van! We hebben wel twee nieuwe rollen besteld, zodat we een reserve hebben.
De rol die er nu in zit en dat is eenzelfde als is besteld, heeft geen O ringen. Gelukkig, ben ik daar ook vanaf.

Na dit klusje was de kogelkop aan de beurt. Die heb ik afgelopen week moeten bestellen, want bij het verwisselen van de voorwielen, ook al door Nico's hulpvaardigheid strak getrokken, bleek dat een moer niet loskwam. Lamme schroefdraad. Kogelkop is binnen, Q ligt toch al op zijn kant en het wiel moet echt verwisseld, hoogteslag. Maar ja, hoe maak je dat nu los? Na ampele overweging er maar zware apparatuur op losgelaten. Een gewone ijzerzaag gaat niet, want het wiel zit erin, dus geen ruimte om te zagen. Dus komt het volgende uit de schuur:


 Een nieuwe ijzerzaag erin, goed mikken tussen kogelkop en moer en zagen maar. Dat gaat verrassend goed. Twee keer zagen en de oude ligt eruit. de nieuwe zit er vlot in:


 Theo van velomobiel.nl had al wel gewaarschuwd dat ik de sporing opnieuw zou moeten nakijken. Nu heb ik de afgelopen 2 bezoeken aan Velomobielservice Twente goed opgelet. Resultaat van dat opletten is een zelfgefabriceerde wielspoormeter:


Dat werkt prima, de sporing is weer OK.

Nu maar hopen dat alle inspanningen van Nico om de wielen goed strak te krijgen resultaat hebben. Want ik heb de Durano plus er weer onder gelegd. Op ons weekje fietsen over twee weken wil ik graag met die banden rijden. Lekker smal dus een kleine draaicirkel. Lekbestendig en bij hogere temperaturen snel genoeg. En door het beetje profiel, de plus zullen we maar zeggen, zijn ze redelijk comfortabel.

Dan nog twee andere dingen gedaan. Vorig jaar had ik veel last van geratel tijdens het fietsen. Nu denk ik, dat zal ook wel aan de Terracycle rol hebben gelegen. Ik kreeg allerlei adviezen, waarvan er 1 het inkorten van de kettingbuis betrof. dat heeft een klein beetje geholpen voor het geluid, maar wat erger werd is dat ik veel last had van het aanraken van de ketting. Zowel met mijn been als met de schoen bij het uitstappen. Altijd vieze rechterschoen, en bij het uittrekken daarvan vieze handen.
Ik heb er geen foto's van genomen, als het werkt volgen die wel.
wat ik gedaan heb is aan het frame een beugel gemaakt en daaraan een stuk pvc buis, overdwars doorgezaagd. Zit op eerste gevoel goed. Morgen maar eens rijden om te ervaren of het echt werkt. Werkt het, dan zal ik er een foto van publiceren. Werkt het niet, dan zal de ketting los moeten en een nieuw stuk buis erop. Ik heb nog wel een paar meter slagvaste buis liggen, dat wat je in de tuin om een grijze elektriciteitskabel gaat.
Tegen het wegglijden van mijn rechtervoet bij het uitstappen had ik al eens eerder antislip geplakt. Dat slijt snel. Nu heb ik er met kit een oud versleten remblokje van een MTB op gekit. Hopelijk zit dat goed vast. 
Anders zal ik iets als wat Belle erin heeft laten monteren moeten bedenken.
Ik moest wel aan A3Manh denken vandaag. Alles wat ik doe kan bij mislukken nog wel door velomobiel.nl worden gered. In Noorwegen moet je wel alles zelf kunnen en doen. Dat probeer ik ook. Met vallen en opstaan.

dinsdag 14 april 2015

verschil moet er zijn.

Zaterdag heb ik de nieuwe stijve veren erin gedaan. Zondag een testritje gemaakt en dat voelde al goed. Vandaag de woon-werk route gedaan. Nou, dat ging prima. Ja, het weer werkt ook mee natuurlijk, maar vanochtend was het nog maar 3 graden en vergelijkbaar met ritten de afgelopen weken. Het verschil is goed merkbaar. Ik accelereer makkelijker, zit rustiger in de fiets.
Het is wel wat Spartaanser, zoals Peter al voorspelde, maar erg veel hinder heb ik er niet van.
Nu wist ik al van der tijd van het mountainbiken dat vering energie opslurpt. Ik zette bij een klim de vering altijd vast, toen nog op de vork, nu kan het volgens mij al vanaf boven op het stuur.
Maar dat het zo'n verschil zou zijn in de Q had ik niet verwacht.

Ook de wielen zijn wat beter, nadat eerst Peter en daarna Nico hun kunsten erop hebben losgelaten. Ze draaien lekker rond en er zit geen slag meer in. Toch heb ik vandaag nieuwe wielen besteld, want de opstaande rand van de velg is niet meer helemaal gelijk bij beide wielen. Als je ze zonder band erop ronddraait, is dat goed te zien. dan centreert een buitenband ook niet echt goed meer. Met een F lite op 3 bar merk je er niet veel van, maar als er een 28 mm bandje op zit wel degelijk. En ook met de F lite op 5,5 bar overigens.
Nou ja, velgen vernieuwen na 5 jaar is geen schande, dat mag. Er gaan behoorlijk wat krachten op die velgen, dus slijtage is vanzelfsprekend.
Nu komen er van die mooie zwarte!
Bij het wisselen van de wielen blijkt dat een van de kogelkoppen een lamme draad heeft. Daarvoor ook maar een nieuwe besteld. Dan zal ik ook iets moeten verzinnen om de uitlijning weer in orde te maken. Maar eens wat rondneuzen op de verschillende blogs wat er allemaal te vinden is. Peter heeft een zelfgemaakte en die heb ik inmiddels twee keer mogen zien. namaken moet lukken :)

Zo leer ik langzamerhand alles zelf te doen aan mijn Q. Dat voelt prima.

zaterdag 11 april 2015

Vering en ontsteking

Onlangs berichtte ik over nogal veel beweging in de Q. Bleek een los boutje te zijn. Nadien bleef het gevoel van instabiliteit door teveel beweging. Een van de tips was het monteren van stijvere veren voorin. Daarop heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik stijve veren besteld bij velomobiel.nl. Deze hebben enige weken liggen acclimatiseren, maar vandaag moesten ze er toch aan geloven. ik wilde de remmen toch nog eens schuren, want de piep was nog niet echt weg.

De linkerkant eerst, want met de kabel van de computer is dat de lastigste. De kogelkoppen losmaken is altijd een tijdrovend karwei, waarbij geduld de bekende schone zaak is. Hoewel je er wel vieze handen van krijgt, deze klus. Dan de kabels zover los, dat het wiel eraf kan. Dat gaat voorspoedig. vervolgens de veer eruit, wat lastiger is, omdat er maar een klein stukje kunststof uitsteekt om aan te trekken. Overigens verbaas ik me ook nu weer over de hele kleine schroefjes waarmee het geborgd is in de vork.
Na enig gewurm komt de veer eruit. Het is een standaard veer, blauw met rood. De stijve gaat erin en de boel kan weer dicht. Niet vergeten te schuren en alles goed terug op de juiste plek.
Dan rechts, wat makkelijker gaat met een kabel minder en na oefening op links. Hier schiet wel het ene kleine borgschroefje weg en ik kan het niet meer vinden. Dan maar er zelf een maken. Een klein schroefje in de bankschroef en op de juiste lengte zagen. Zo gepiept en het past nog ook.
Hier gaat ook alles weer terug en de Q kan weer op drie wielen. Even inveren om verschil te voelen. Nou, dat is merkbaar. Ook al vooraf door het inveren van de 2 soorten naast elkaar te doen. Die stijve is bijna niet in te drukken en de standaard veer wel degelijk.Morgen maar eens testen op de weg.
Bij het nemen van bochten heb ik vaak het idee dat ik sneller zou kunnen. De Q veert namelijk behoorlijk, waardoor ik bang ben uit de bocht te gaan. dat zal nu verbeterd zijn.

Een ontsteking zit toch niet in een Q, denk je? Dat klopt, wel in mijn schouder sinds gisteren. aanstaande vrijdag rijden we vanuit mijn werk een sponsortocht en daarvoor ben ik eens op de racefiets gegaan gisteren. Door al dat gedender wat je gewrichten moeten opvangen, kreeg ik langzamerhand pijn in mijn rechterschouder. Op de terugweg werd het erger en vannacht en vandaag was het op zijn hoogtepunt. Slijmbeurs, jawel en dat kan wel even duren. Dat wordt dus voorzichtig aan doen en de sponsortocht in de Q maken.

vrijdag 3 april 2015

Verrassend

De uitslag van mijn achterbandentest is redelijk verrassend, vind ik zelf. ik heb met elke band twee ww ritten vastgelegd. Weer, temperatuur, wind opgeschreven. Op 1 dag na zijn de weersomstandigheden redelijk gelijk.
Ik vergelijk daarnaast snelheid, hartslag en wattage. Dat laatste volgens wat Strava ervan vindt en dat is natuurlijk niet bijzonder.
Overigens heb ik zeker niet de pretentie een wetenschappelijke test te hebben gedaan. het is vooral rijervaring en praktijktest i.t.t. laboratorium testen als bijvoorbeeld Wim Schermer doet. Deze zijn uiteraard waardevol.

Vervolgens vergelijk ik van elke band de langzaamste en de snelste rit. Beide zijn met de Continental Speedking gemaakt. De langzaamste was echter op een dag met windkracht 5 tegen. De snelste rit is 3 % sneller dan met de andere banden.
Verder is het verschil in snelheid, hartslag, geleverde kracht minimaal.

Maakt het dan geen enkel verschil? Jazeker wel. De Kojak bijvoorbeeld rijdt aardig snel, maar is een harde band, de minst comfortabele van de vier. De Allmotion rijdt comfortabel, maar zoemt erg. De Continental Top Contact rijdt goed in slecht weer.
De fijnst rijdende band, in mijn beleving, is de Continental Speedking. Het is de lichtste band, minder dan de helft van het gewicht van de anderen. Misschien dat dit het verschil verklaart. Deze accelereert het snelst van allemaal.
De band heeft een breed loopvlak en dat geeft een stabiel effect. Deze band voelt erg fijn in bochten, in tegenstelling tot de harde Kojak, die wat stuitert en "wegloopt" Allmotion en Top Contact zijn middenmoters op dit gebied.
Geen nadelen van de Speedking? jawel hoor, het is een dunne band en daardoor gevoelig voor lekkage. Ik rijd dan ook met Antiplatt erin.

Conclusie? Voor je snelheid maakt het weinig verschil welke van de vier banden je kiest. Voor het rijgevoel wel en dat is natuurlijk erg persoonlijk.
Ik kies voor de Speedking, maar zuinig als ik ben, zal ik ook de andere banden oprijden. Vooral in de herfst en winter zal ik de Allmotion en Top Contact gebruiken. De Kojak mag er deze zomer nog wel een tijdje onder liggen. Als ik dan toe ben aan het kopen van een nieuwe, dan.........

Voorbanden lijken veel meer invloed te hebben. Hoewel, ik ben uiteraard wel benieuwd naar ervaringen van anderen, met de verschillende achterbanden.