Pagina's

woensdag 30 maart 2016

De grote molen

Ook wel getiteld het grote mes. Het grootste voorblad dus.
Afgelopen woensdag, de rit op en neer naar Dronten, heb ik het laatste stuk al op de grote molen gereden. Van De Worp bij Deventer naar de Voorsterklei. Dat zijn mooie wegen om door te karren. Het beviel me goed en daarom heb ik vandaag alles op de grote molen gedaan. Op 1 helling van een viaduct na, op de heenweg vanochtend.
Bij invoeren van mijn ritten op Strava zie ik dat ik een flink hoger gemiddelde heb gereden. Uiteraard is het weer ook beter. Maar vanochtend met tegenwind en 5 * Celsius, heb ik toch boven de 30 gereden. Volgens mij, zo voelt het tenminste, is dat debet aan het grote mes. Peter de Rond heeft er ook al eens iets over gezegd en geschreven, meen ik me te herinneren.
Afijn, vanmiddag de eerste rit van het jaar boven de 34. Met een graad of 11 en veel zijwind een aardige prestatie, al zeg ik het zelf.
De komende ritten zal ik het eens goed monitoren.

woensdag 23 maart 2016

Shoppen in Dronten

Vandaag was ik met Edwin naar Dronten. Beide hadden we wat aan onderhoud te doen. Bovendien kleine verbeteringen laten uitvoeren. De Strada van Edwin lag het langst op de operatietafel. Daar gingen nieuwe veren in en bij die operatie constateerde de arts dat een klem waarmee de trapas vastzit was gebroken. De zevende, kennelijk. Nou ja verder wat kleine euvels.

Bij beide fietsen werd de kettingrol geïnspecteerd. Die in de Strada bleek een Ginkgo te zijn. Duurder en beter. Geen vernieuwing van de O ringen nodig. Bij mijn Quest een ander verhaal. Daarin zit een rol van eenvoudiger snit. De O ringen zijn nog goed, maar tandwiel en buitenkant zijn los van elkaar gekomen. Zit wat speling op. Nog niet vervangen, wel een nieuwe meegenomen, voor het geval dat. Ik heb vorig jaar een keer een gebroken tandwiel van de kettingrol gehad. Dat is niet fijn. Voor je doorhebt dat het dat is.....en toen moest ik nog 70 kilometer rijden. Dat ging wel, want ik had het gebroken tandwiel uit de rol gehaald. Dan fiets je met rol, zonder tandwiel. oordoppen in!

Daarnaast wilde ik een tilbeugel, want mijn Q moet tijdelijk is een aparte opvang. Lijkt wel een asielzoeker :)
Ik heb een hok voor haar gemaakt, waarin ze prima past, maar ik met haar goed van achteren op kunnen tillen om uit die benarde positie te halen.
Bijzonder om te zien hoe Theo dat doet. De kap van de derailleur gaat eraf, net als de achterste kettingbeschermer binnen. dan gaat hij met een arm door het derailleurgat en met de andere binnendoor.
Na eerst gaten geboord te hebben uiteraard.

Ik heb ook nieuwe rubbers voor de veerpoten meegenomen, want  af en toe kleppert het bij pittige hobbels. Die leg ik er binnenkort in, als ik de wielen eruit haar voor een remcontrole. Dat is altijd goed om te doen na een winter waarin, ondanks dat het niet heel koud was, wel veel pekel is gestrooid.

Als laatste heb ik nieuwe pedalen gekocht. Ik rijd nu met SPD SL, racepedalen. Dat doe ik omdat daarbij de druk over je hele voorvoet wordt verdeeld en dan heb ik minder gauw last van pijnlijke voeten.
Maar met raceschoenen is het niet fijn lopen en bovendien slijten de plaatjes dan snel. Bij reguliere woon werkritten is dat geen probleem, want dan loop ik korte stukjes.
Maar binnenkort is mijn jaarlijkse voorjaarsfietsweek, met Edwin. Dan loop ik meer, tijdens pauzes en bij het arriveren bij de overnachtingsadressen.
Dus leg ik er MTB pedalen op, en neem ik mijn oude MTB schoenen, waarop het beter lopen is. In deze week fietsen we dagelijks rond 180 kilometer, maar aangezien het geen wedstrijd is, kan het goed met MTB pedalen. Bovendien heb ik er nu met een breder oppervlak, waarbij de druk wat meer is verdeeld en niet slechts bij de plaatjes te voelen is. Shimano A600, voor de kenners.

Altijd leuk om in Dronten te zijn en tijdens de reparatie met de mannen te praten. Over ontwikkelingen, ervaringen etc. Wat zit daar veel know how. Zo kregen we de raad om de stormstrip toch vooral op de voorkant geheel naar beneden door te trekken. Met een ruime uitleg over aerodynamica, waar ik na drie zinnen de draad al kwijt was, lichtte Theo het toe.
Toen ik thuiskwam, vroeg Marlene tot mijn verbazing of ik een nieuwe fiets ging kopen. Nou, ik antwoordde dat, als ik tot mijn pensioen op mijn huidige werkplek kan blijven werken, ik er een nieuwe twee keer uithaal, door mijn woonwerk vergoeding.
Maar goed, de Q bevalt nog prima tot nu toe. Mocht er ooit een nieuwe komen, dan denk ik nu aan een Strada, carbon uiteraard. Mijn snelheden zijn niet zo hoog dat die een Quest vergen. Zeker geen DF. Heel misschien een Quatro, maar die zal zich nog moeten bewijzen.

Verder was het een mooie dag om te fietsen. Heen licht wind tegen en terug licht wind mee. Dat is lekkerder dan andersom. Bovendien af en toe een lekker zonnetje. het leek wel Lente!

vrijdag 18 maart 2016

Menu

Nee, geen dieet en ik ben ook niet allergisch. Door de blogpost van Belle was ik al op het spoor van de vitaminepillen gezet en dat werkt, kan ik na een paar weken wel constateren.
Ik had er last van dat als ik meerdere dagen achter elkaar fietste, dat mijn bovenbenen stram en stijf waren. Nu is dat al veel  minder. Vandaag bijvoorbeeld heb ik voor de derde achtereenvolgende dag mijn woon-werk rit gequest. En de laatste terugrit ging gewoon met 30 gemiddeld. Normaal laat ik er een dag tussen zitten.
Nu eet ik normaal gesproken al behoorlijk gezond. Weinig vlees, nauwelijks snoepen en niet of nauwelijks aan de chips. Wel op onze LOL zondag gebak, uiteraard.
Verder elke dag verse groente.
De laatste weken eet ik elke dag 2 eieren. Dat komt mede doordat we 12 kippen hebben die er samen 10 per dag leggen. Al jaren geleden heb ik eens iets gelezen over het aanvullen van eiwitten bij duursport en dat dit met eieren heel goed kan. Met al die eieren een mooi moment om te testen. Bij de afstanden die rijd, ruim 40 enkele reis en in straf tempo, is het verbruik van eiwit behoorlijk en dat is moeilijk aan te vullen met een normaal menu.
Verder eet ik dagelijks noten en fruit.
Bij de warme maaltijd beperkt rijst, pasta of aardappels. Allemaal koolhydraten waarvan we er minder nodig hebben dan we denken.
Door fruit, noten en eieren te eten, heb ik minder brood bij me.

Het lijkt te werken. Ik voel me fitter, ben sneller hersteld na een rit, ook als ik intervaltraining doe en ik heb veel minder last van stijfheid.

Nu zijn er allemaal eetgoeroes die van alles promoten en de ene trend is nog niet voorbij of de andere is al begonnen. Ik ben meer van de praktijk en uitproberen wat lekker is en wat effect heeft.

Mijn menu bevalt me tot nu toe goed en heeft hopelijk langdurig effect.

vrijdag 11 maart 2016

HIT en MTR

Tja, ik zal er geen afkolijst bij doen hoor, ;)

In de laatste Ligfiets& staat een mooi uitgebreid artikel van Kees van Malssen, met als titel "train gericht, meet je hartslag"
Een mooie manier om gecontroleerd en op een welhaast wetenschappelijke manier aan je conditie te werken.

Een minder gecontroleerde en wetenschappelijke manier, is HIT. Hoog intensieve training. Dat is erop gebaseerd dat je door in je rit een aantal stukken in te bouwen, waarin je extra hard gaat. Met hoge intensiteit. Ook wel te vertalen als intervaltraining. Ik verdeel dat in twee soorten interval, kort en lang.
Kort betekent relatief korte stukken in het hoogst mogelijke tempo. 500 meter tot 1 kilometer lengte. En dan weer een kilometer of 4 a 5 tot rust komen. Dat een keer of 5 per rit. Vergelijkbaar met wat Kees W noemt. Je bent binnen de kortste keren buiten adem.
Lang betekent een stuk van een kilometer of drie, ook zo hoog mogelijk, maar dan wetende dat je het drie kilometer moet kunnen volhouden. Kees zal dit D3 noemen. Je kan niet praten tijdens deze stukken, maar je raakt niet geheel buiten adem. Uitrijden duurt wat langer.
Vervolgens doe ik ritten op hoog duurtempo, de hele rit lang, D2 volgens Kees, vermoed ik.
Dit soort trainingen verhoogt je basissnelheid en je duurvermogen.
Wim Schermer heeft er ook al eens over geschreven.

MTR is een afkorting van Met Terughoudendheid Rijden, oftewel, in termen van Kees, herstel. waarom ik het zo noem, is omdat ik merk dat het lastig is dat soort ritten vol te houden. Voor je het weet, zit je weer op een te hoge snelheid, omdat je toch die e-biker wilde inhalen, of een RISje wilde doen, dan wel na de afdaling van het viaduct lekker dat tempo ben blijven volhouden.
Nee, zeg ik dan tegen mezelf, je zou het rustig aan doen. Ben Terughoudend met de uitdagingen die op de loer liggen.

Nu heb ik ook tijden met een hartslagmeter gereden, zowel op de racefiets als in de Q. Prima te doen hoor, maar na wat gedoe met batterijen ben ik er voor mijn woon-werk ritten mee gestopt. Mocht ik nog eens een drieuurs gaan rijden, dan zal ik de meter weer gebruiken, want het is een prima middel.

Wel merkte ik dat mijn hartslag nooit zo hoog is gekomen in de Q rijdend, als wanneer ik op de racefiets zat. De tabel met zones die Kees heeft toegevoegd, is voor mij niet te doen. Ik zou er zeker 20 bpm van af moeten halen.Dat geldt wellicht voor meer velonauten.

vrijdag 4 maart 2016

welke pudding, of het verband tussen, banden, pillen en kappen

Wat helpt een velomobilist de winter door? Nou ja, stug doorfietsen is op zich al gezond genoeg, toch? Maar wat als?

Welnu, de meeste lezers weten inmiddels wel waar de klepel hangt als ik weer eens een rare titel boven een stukkie zet. Het gaat weer over banden. Tja, wat kan een mens bezig houden?
Maar, het gaat niet alleen over banden. Enige weken geleden las ik op het blog van Belle
over vitaminetekort. Dat kwam me bekend voor, dus ik naar de drogist om ook een potje te halen. wel ff goed kijken wat voor mij van toepassing zou zijn. Het is multivitamine geworden, waarbij het van vitamine D 100% van de adh bevat.
Nu is het geen wonderpil, dus na een paar weken slikken kan ik er wellicht iets van zeggen. Ik voel me fitter. Wat ik normaal heb als ik twee dagen achtereen een woonwerkrit maak, dat ik de tweede dag stijve (boven)benen heb. Vooral pijnlijke spieren. Nu niet meer.

Dan die kappen, er zijn veel soorten van. Ik heb de deelbare kap van WimS. Prima ding, ik gebruik het gelukkig weinig. Deze week wel 2 keer, wegens de slechte weersomstandigheden. Vandaag een rit van werk naar huis door een nattesneeuwbui. Wat brengt mij die kap? Nou ja, punt 1 is dat ik mijn hoorapparaten droog houd, een groot voordeel. Punt twee is dat ik niet de koude wind op mijn hoofd krijg. Ik heb snel last van mijn holtes, met mijn gehoorproblemen samen levert dat geen fijne siutaties op. Met kap? Geen last!

Dan die banden. Wel, ook hiervan veel soorten en maten, ook voor winterse omstandigheden. Ik schreef in mijn vorige bericht dat ik de F lites er weer onder had. Inderdaad, had. Na 2 ritten bleek er een snee in een van de banden, waardoor het verband weg was en de binnenband naar buiten wilde. Gelukkig heb ik bij F lites er altijd Antiplatt in, dat hield nu de binnenband binnen.
Maar goed, in de container die band. En ook de reserve, die bleek hetzelfde euvel te hebben. Nu heb ik nog een AAF, (arme alleenstaande F lite). Wie deze wil, roept u maar....

De M+ er weer onder vond ik geen optie, temeer daar ik twee gloednieuwe Greenguards had liggen. Die liggen er nu onder.
Wat een rijgenot! net zo snel als de F lite, maar beter op splitwegen. En, wat ik prettig vind, behoorlijk antilek, dus ik rij met een zeker gevoel rond.

Dus, weer eens een pudding gegeten en de nasmaak bevalt mij goed.


dinsdag 1 maart 2016

Pudding

Ondanks dat ik een schuur heb van 70 m2, heb ik afgelopen weekend een fietsenhok moeten maken voor mijn Q, eigenlijk een onderkomen voor de Q, klinkt beter dan hok, toch?

Wat is het geval? Een andere schuur wordt vervangen en op de plek waar mijn Q altijd staat, moet zwaar en kostbaar gereedschap komen staan, de komende weken. En ja, wij hebben veel schuurruimte straks. Ach, op een terrein van 2400 m2 kan dat prima. Het wordt een mooie ouderwetse kapschuur, waarin fietsenhok, tuingereedschap ruimte, kippenhok, carport en aan de achterkant een overdekte zitruimte, met zicht op de tuin. Wel open, die zitruimte.

Maar goed, een onderkomen gemaakt, dus. Gelijk maar de kans waargenomen om de Q even na te lopen, oppervlakkig. Een van de dingen is dat ik mijn winterbanden, de M+, heb vervangen door F lite, jawel.
Het was prachtig weer, de vogels zongen luid en de zon scheen op mijn bolletje. Je raadt het al, ik kreeg de lente in mijn kop, niet de kolder........
Dus, de Q mocht deels zomerklaar. Natuurlijk had ik met een scheef oog wel gezien dat er nog wat winters gedoe zou kunnen komen, maar ik kon het niet tegenhouden......

En dan die pudding. Nou je, we weten het: the proof of the pudding is in the driving of my Q. In plaats van een lentedag, was het vanochtend de koudste ochtend van het prille jaar. De "barre" winter van 2015/2016 heeft niet veel ijs en sneeuw opgeleverd, maar met de lente op de kalender komt het toch. En ik op zomerbanden het erf af. -6 gaf de thermometer aan. Desondanks, of juist dankzij, heb ik een mooi gemiddelde kunnen rijden. Ruim boven wat er met de M+ mogelijk is, maar dat wisten we allemaal al, toch? Toch heb ik 2 maanden met plezier en een gerust hart, want geen enkele kans op lekrijden, rondgereden.
Eigenlijk een soort krachttraining, op M+ rijden, want ik wilde natuurlijk wel redelijk snel.
Ach, wie weet betaalt zich dat nu uit.