Tja, ik zal er geen afkolijst bij doen hoor, ;)
In de laatste Ligfiets& staat een mooi uitgebreid artikel van Kees van Malssen, met als titel "train gericht, meet je hartslag"
Een mooie manier om gecontroleerd en op een welhaast wetenschappelijke manier aan je conditie te werken.
Een minder gecontroleerde en wetenschappelijke manier, is HIT. Hoog intensieve training. Dat is erop gebaseerd dat je door in je rit een aantal stukken in te bouwen, waarin je extra hard gaat. Met hoge intensiteit. Ook wel te vertalen als intervaltraining. Ik verdeel dat in twee soorten interval, kort en lang.
Kort betekent relatief korte stukken in het hoogst mogelijke tempo. 500 meter tot 1 kilometer lengte. En dan weer een kilometer of 4 a 5 tot rust komen. Dat een keer of 5 per rit. Vergelijkbaar met wat Kees W noemt. Je bent binnen de kortste keren buiten adem.
Lang betekent een stuk van een kilometer of drie, ook zo hoog mogelijk, maar dan wetende dat je het drie kilometer moet kunnen volhouden. Kees zal dit D3 noemen. Je kan niet praten tijdens deze stukken, maar je raakt niet geheel buiten adem. Uitrijden duurt wat langer.
Vervolgens doe ik ritten op hoog duurtempo, de hele rit lang, D2 volgens Kees, vermoed ik.
Dit soort trainingen verhoogt je basissnelheid en je duurvermogen.
Wim Schermer heeft er ook al eens over geschreven.
MTR is een afkorting van Met Terughoudendheid Rijden, oftewel, in termen van Kees, herstel. waarom ik het zo noem, is omdat ik merk dat het lastig is dat soort ritten vol te houden. Voor je het weet, zit je weer op een te hoge snelheid, omdat je toch die e-biker wilde inhalen, of een RISje wilde doen, dan wel na de afdaling van het viaduct lekker dat tempo ben blijven volhouden.
Nee, zeg ik dan tegen mezelf, je zou het rustig aan doen. Ben Terughoudend met de uitdagingen die op de loer liggen.
Nu heb ik ook tijden met een hartslagmeter gereden, zowel op de racefiets als in de Q. Prima te doen hoor, maar na wat gedoe met batterijen ben ik er voor mijn woon-werk ritten mee gestopt. Mocht ik nog eens een drieuurs gaan rijden, dan zal ik de meter weer gebruiken, want het is een prima middel.
Wel merkte ik dat mijn hartslag nooit zo hoog is gekomen in de Q rijdend, als wanneer ik op de racefiets zat. De tabel met zones die Kees heeft toegevoegd, is voor mij niet te doen. Ik zou er zeker 20 bpm van af moeten halen.Dat geldt wellicht voor meer velonauten.
Mijn ervaring is ook dat bij ligfietsen de hartslag lager is. Bij schaatsen en skeeleren vliegt de hartslag omhoog ook als ik het voor mijn gevoel rustig aan doe. Mijn HIT is zo nu en dan de trap nemen naar de 17e verdieping van mijn appartement.
BeantwoordenVerwijderenDat is een flink appartement :)
VerwijderenMaar, zonder gekheid, dat is ook een goede training.
Ik mis nog OLF (= oude l#llen fietsen) in de opsomming. Ik doe mijn best om daarmee te beginnen, dwing mezelf om af en toe een plaatje te schieten onderweg maar meestal schiet ik door naar HIT. ;-)
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je zo met mijn artikel aan de slag bent gegaan :)
BeantwoordenVerwijderenHet tabelletje wat ik gaf is een voorbeeld. Door je eigen max HR, rust HR en omslagpunt (AND) te bepalen kun je je eigen zones vinden.
In veel sport-berichten wordt genoemd dat de max HR en AND per sport verschillend zijn. Voor mij zelf geldt dat ik zwemmend een stuk lager uitkom dan hardlopend of fietsend. En om op die max HR te komen is hardlopend makkelijker dan fietsend.
Omdat een ligfiets zo comfortabel is, is het lastiger om naar je maximale hartslag te gaan. Maar dat lukt (bij mij) wel degelijk om bij dezelfde max uit te komen. Ook de AND ligt zeer vergelijkbaar. Maar dat de hartslag lager ligt is een kwestie van je hersenen meer opdrachten tot inspanning te laten geven. Probeer eens met een velomobiel een heuvel op te Rissen! Ik verzeker je dat je dan een heeeeel hoge hartslag gaat krijgen!