Pagina's

donderdag 14 september 2017

Zou het.....?

Bijna een week niet gefietst. Agenda liet het niet toe en gisteren vond ik de storm te heftig. Achteraf had ik best kunnen fietsen.

Vandaag dus wel in de Strada gestapt. Gisteren de bandjes weer op de juiste spanning gezet, iets wat ik eenmaal per maand doe. Maar vanochtend stond de achterband slap. Toch zit er een Michelin Protek max in. Bovendien heb ik geen meter gefietst. Ra ra ........

Gauw een andere erin en rijden maar. Tegenwind, kracht 4, soms 5. En toch kom ik met gemiddeld 30 per uur aan in Arnhem. Zou het kunnen, wat professionele wielrenners overcompensatie noemen? Flink trainen en dan een korte periode niets doen en aansluitend flink presteren? Het lijkt erop, anders kan ik het niet verklaren.

Terugweg met wind mee ging ook lekker, hoewel in de regen het beter opletten is. Dus de winst van wind mee was te verwaarlozen.

Thuisgekomen eerst gedoucht, want lekker nat geregend. Daarna even naar de Michelin gekeken. Niets vreemds te zien, dus even pompen. Gebeurt ook niets, dus maar in de hoek gehangen om te kijken of ie op spanning blijft. Wat het dan geweest kan zijn? Zou het kunnen dat ik het ventiel niet goed heb dichtgedraaid? Zou het kunnen dat de band dan langzaam leegloopt?

zondag 3 september 2017

RIJS en LOL

Gisteren wel de RIJS gereden, maar vandaag niet bij LOL. Hoe zit dat?

Welnu, Arjen heeft een hele mooie route gemaakt en op verzoek van onze gast Jelle reden we deze keer linksom, oftewel tegen de klok in. Nu ga ik niet graag tegen de klok in, omdat we met de tijd mee moeten, maar dat is een ander onderwerp.

De route is qua afstand vergelijkbaar met andere jaren, maar doordat we andersom reden, heb ik wel significant meer kilometers gereden. Raadselachtig? Nee hoor. Normaal gesproken rijd ik niet de hele ronde, omdat ik bij Deventer afsla naar Warnsveld en niet meer langs start kom, dus geen 200 euro.
De route was daarbij iets anders, zodat ik wel via Deventer, onze startplaats, terug moest.

Nou ja, niet getreurd, maar onderweg hadden we het nog wel over deelname aan de LOL rit van vandaag, 3 september. Edwin en Marc waren hiervoor al ingeschreven, voordat de RIJS 2017 was vastgelegd. Nou, dat deden ze er dan toch gewoon achteraan? Toch?
Niet dus, en ik ook niet, hoewel ik onderweg twijfelde. Maar ik was pas tegen 23 uur thuis en kan niet direct slapen na een rit van 371 kilometer. Ik dacht nog, als ik op tijd, uit mezelf, wakker wordt, dan ga ik misschien wel even koffie drinken bij het Volkshuis, onze vaste verzamelplek voor LOL.
Dat ging dus mooi niet door, want ik werd te laat wakker.
En nu net deze keer zijn er weer nieuwe gasten, van 2 wist ik het van een andere niet. Nou ja, wie weet zien we hen vaker.

Dan over RIJS. Standaard komen we overigens door het plaatsje Rijs, in Friesland. Riis, voor intimi.
De dag begon grijs en mistig, zeker op de stukken langs de IJssel. Langzaam brak de zon door de mist. Andersom rijden is wel grappig, omdat we op heel andere tijden door de plaatsen rijden dan normaal. Zwolle bijvoorbeeld, daar reden we doorgaans in het donker door.
Het blijft mooi om het ochtendgloren actief mee te maken, vanuit je luie stoel in je velomobiel.

Ergens in de buurt van Ossenzijl kwamen we Paul en Anja tegen, zij waren hun nieuwe rechtopfietsen aan het uitproberen. Mooie machientjes met prachtige uitrusting. Wij wisten uiteraard via social media dat deze ontmoeting plaats zou vinden. Toch moest ik van een afstand een paar keer goed kijken. Zijn ze het? Je kent hen liggend, niet rechtop.

Kort daarna de eerste echte stop, met koffie, bij Jelle in het Friese Scherpenzeel. Mooie tijd, 09.30 en precies zoals afgesproken. De koffie staat al klaar in een enorme tank, dus volop genieten.
Het lijkt wel alsof cafeïne werkt als doping, want na de koffie rijd ik een stuk soepeler. Of het moet aan de koek gelegen hebben, smaakte behoorlijk Fries.

Door Friesland slingerend op weg naar de Afsluitdijk. Ik heb het niet geteld, maar we hebben aardig wat dijken gehad. IJsseldijken, diverse varianten, Afsluit, Houtrib, Knar en dan nog een aantal in Noord Holland.
Soms is het leuk, op dijken, soms is het saai. De Afsluitdijk is van de laatste categorie, want je ziet niet veel anders dan langsrazend autoverkeer. Rivierdijken zijn dan toch een stuk prettiger, omdat je veel meer uitzicht hebt. Gelukkig hebben we die ook gehad.

Na een zoektocht in Harderwijk voor een snackbar ( de dichtstbijzijnde volgens maps was achter de inmiddels gesloten poorten van het Dolfinarium) kwamen we bij "de Mac" terecht. Nou ja, je kan niet alles hebben, toch?

Vervolgens het laatste stuk in schemer en uiteindelijk donker, over de Veluwe naar Deventer terug. Ook dat heeft wel wat, het donker in rijden.

Wat hadden we wel? Een mooie tocht, geen spatje regen, wel veel zon, goed gezelschap en een mooie route.

En natuurlijk de statiefoto:


Mannen, bedankt.

en de mannen zijn: Arjen, Edwin, Jelle en Marc.

En, oh ja, behalve een ketting eraf bij een van ons verder geen pech, lekke band of wat dan ook.

En, oh ja, ergens eind augustus heb ik ongemerkt mijn 10.000e kilometer van dit jaar gereden, zag ik bij het bijwerken van Strava.