aandrijving weer in orde

Vandaag met 3 fietsmaten van LOL naar Dronten gereden. Ik had last van de aandrijving van de Q, liep allemaal niet lekker, veel bijgeluiden en stram schakelen. Na een aankondiging op Twitter en via dit blog, reageerden Lorenz, Marc en Nico. Tja, hoeveel redenen heb je nodig om een dagje te gaan velomobielen?
Afgesproken dat we om 8 uur zouden vertrekken, wat prima is gelukt. Bij de oude IJselbrug in Zutphen afgesproken.  Ik had een track op mijn Garmin gezet, voor de eerste keer en zo zijn we er naar toe gereden. Via andere wegen dan gebruikelijk en meer kilometers dan vooraf verwacht, maar wel een hele mooie route over Veluwe, komen we om 11.20 uur in Dronten. Even wachten tot een andere klant, die een XS probeerde, klaar was. Daarna mijn Q op tafel. Al snel blijkt wat er aan de hand is: kooi achter bij de derailleur zit niet goed op zijn plek en niet goed vast. Voorderailleur zit 2 cm te hoog en de crank 4 cm te ver naar voren. Bovendien is de ketting te kort. Een uurtje werk om alles in orde te krijgen. Een testritje leert dat het goed is.
Nog 2 Kojaks mee en ik ben weer klaar.
Onderweg schakelt het toch niet goed. Wat er is? De bescherming van de achterderailleur zit los en drukt tegen de derailleur, die daardoor niet verder dan 4 wil schakelen. Daar moet thuis maar nieuw klittenband op. Even alles ver achterin geschoven en het werkt weer.
Het rijden gaat nu goed, veel minder herrie en soepel schakelen. Mijn benen moeten wennen aan de nieuwe positie van het crankstel, kortere uitslag. Met de wwv rit van gisteren in de benen begin ik dat wel te voelen.
Uiteindelijk 159 km gereden. Ik lees net op Google+ dat Marc er 225 op heeft zitten. Bikkel.

Overigens ging de wwv rit gisteren gesmeerd. Op de heenweg 32,5 gemiddeld en terug 31,8.
Hug my pedals 'n scratch my balls, zoals ik twitterde, oftewel: van een leien dakje. Dochter van 11 vindt het maar raar om zo te twitteren. Wait till you grow up!

Veel bekijks onderweg, zoals gebruikelijk. Deze keer in Epe, bij de Posthoorn, meen ik me te herinneren. Waar zit de motor, is een geijkte vraag. Zit ie er niet in? Oh, wel leuk zeg.
Komt overigens niet in de top 3 (zie aparte column)van beste appeltaart: beetje te vochtig, net alsof ie is ingevroren geweest en al iets te lang wacht op een consument.
Op de heenweg ook een zeer geinteresseerd wat ouder stel ontmoet tijdens de plaspauze van Nico. Mevrouw wil en mag even in de RastaMango van Lorenz. Zie filmpje op Google+, Velove.

Alles bij elkaar een mooie dag, goed weer, goed gezelschap, goed geholpen bij Velomobiel.