Pagina's

maandag 12 november 2012

winteraanpassingen

Leuk om te lezen op diverse blogs dat er allerlei aanpassingen worden gedaan om de velomobiel (wellicht ook andere ligfietsen?) winterklaar te maken. De tuin moet er ook altijd aan geloven en als je de reclames ziet ook de auto. Maar laten wij ons maar beperken tot het duurzame vervoermiddel, de ligfiets.

Zo ben ik ook bezig de laatste dagen om de 147 van mij aan te passen. In plaats van de F-lite, die er inmiddels 4000 kilometer op heeft zitten, ligt er de vertrouwde en comfortabele Big Apple achter op. Lekbestendiger dan een half versleten F-lite. En bovendien zoemt ie heerlijk tijdens het rijden. Dat doet me denken aan de tijd dat ik nog aan mountainbiken deed en dan met die noppenbanden over asfalt. Die hadden ook van die mooie namen Wonderdawg.

Het tweede is de trapgaten, daar heb ik lycra over gespannen. Een flink uur doorwerken en klaar. Lycra op ducktape genaaid en die ducktape met ducktape, hoe verrassend, op de body geplakt.
Lekker warme voeten had ik vanochtend!

Het minivizier was flink bekrast, dus daar heb ik een nieuwe voor gemaakt. 3 centimeter breder, zodat ik minder wind in mijn gezicht krijg. Het beslaat nog wel, dus een minideflector moet daar uitkomst voor gaan bieden. Ideeën daarvoor zijn voldoende op andere blogs te lezen.

Mijn Ekoi helm voldoet op zich prima, maar het vizier daarvan blijft niet goed in de helm zitten. Dus de blog van Paul van Roekel eens doorgespit op zoek naar zijn post over een zelfgemaakt vizier. Dat heb ik nagemaakt en op een oude MTB helm gemaakt. Iets te groot, bleek vanochtend, want er was qua zicht wat overlapping tussen vizier van helm en minivizier op de body. 3 centimeter afgeknipt en nu past ie.

Het blijft overigens lastig rijden in het donker. Ik heb een gele bril om verblinding te voorkomen en een goede Philips extra koplamp om zelf de berm nog te kunnen zien. Toch voelt het onprettiger dan ik zou willen en mijn snelheid heeft eronder te lijden. Misschien went het na een paar ritten.....

Dan moet ik als laatste de Kojaks vervangen op de voorwielen. Ik dacht eerst, dat doe ik voorlopig niet, want lek rijden doen ze nauwelijks. Kennelijk was die gedachte de goden ongunstig gezind, want vandaag twee lekken bij de rechterband. Vervelend, maar die Kojaks zijn wel snel verwisseld!
Toch deze week de Marathon plus erop, want in een regenbui de boel verwisselen is geen pretje.

Voor de bandenkeuzefanatici: de Big Apple is een heerlijk comfortabele band, die qua rolweerstand weinig onder doet voor F-lite of Kojak. Gaat erg lang mee. De Kojaks hebben mijn voorkeur nog steeds op de voorwielen. Lekker snel en tot vandaag erg lekbestendig. Bovendien duurzaam, +/_  10.000 kilometer mee te rijden en dat voor 20 euro!

Naschrift na het plakken van de lekke band: Beide binnenbanden bleken aan de binnenzijde lek. Dus niet doordat de Kojak is doorgeprikt, maar waarschijnlijk is het velglint niet meer goed. Volgende klus, dus. Je blijft bezig met een velomobiel..........

1 opmerking:

  1. Grappig die term winterklaar maken.
    Werd vroeger nooit gebruikt. In de tuinwereld is die term in de wereld geholpen door Koot en Bie. http://www.youtube.com/watch?v=CWq02hVZ0hs
    Winter- en zomerviolen en Winterijs. Allemaal verzonnen termen.

    Kojak is voor een gewone winter een uitstekende band waar je heel lang mee kan doorrijden. Zeker voor de voorkant. Alleen met ijs en sneeuw is het uitkijken, maar dat moet je toch al.
    De Big Apple loopt nog verrassend licht, maar is erg zwaar in gewicht. Dat merk je met optrekken als je er weer een lichtere band achter hebt.
    Maar Marathons zijn nog zwaarder door de antilek laag.

    Vergelijkbaar met de BA is de Supreme en Marathon racer, waarvan de laatste het lichtste is. En de eerste de meeste grip op gladde ondergrond.
    Hou de site van Wim Schermer in de gaten. Er komen nieuwe meetgegevens aan.

    BeantwoordenVerwijderen