Pagina's

vrijdag 4 mei 2012

verslag DuBeNel

En dan nu een uitgebreider verslag.

Zaterdag 28 april de laatste voorbereidingen getroffen. Wat kan er in een Q mee, wat wil ik meenemen, wat heb ik echt nodig? Dat soort zaken hield mij bezig. Eerst 's morgens de dames naar Schiphol gebracht voor een reisje naar Barcelona. Daarna mijn eigen ding doen. Voedsel en drank kopen. Spullen klaarleggen en nakijken. Inpakken in de Q. Waar leg ik alles? Hoe gaat het dan onderweg?
Zondag 06.30 opgestaan, ontbijten en de laatste spullen inpakken. Wat zit er in de Q?
Tent, slaapzak, matje, kleding (weinig) fietskleding (iets meer), regenkleding, eetspul, reservebanden, reparatiespul, gereedschap, opladers, fototoestel, Garmin Edge, A Solar zonnecel, voedsel voor de eerste dag en ochtend daarop. Behoorlijk zwaar, zo voelt het.
07.10 vertrokken om Marc te ontmoeten om 08.00 uur in Ruurlo. Marc stond al klaar en na een korte ritbespreking zijn we gaan rijden. De eerste kilometers gingen prima. We reden door Zelhem, Doetinchem en Zeddam over 's Heerenberg, via Emmerich naar Kleve. Daar de eerste pauze in een Conditorei. Succes verzekerd met de gebakskeuze!
Na deze pauze door naar Siebengewald. Via bergen naar de Maas en bij Blitterswijk overgestoken. Verder aan de westelijke oever van de Maas gereden. Na Thorn, het witte stadje, de grens over en België in om de Vlaanderenroute te volgen. De wegen zijn er duidelijk wat minder dan in Nederland en de fietspaden mogen eigenlijk die naam niet hebben. Na Lanaken zijn we een camping gaan zoeken, wat niet meeviel. Het werd al laat en de eerste camping had geen plek meer. De tweede gelukkig wel, na 215 kilometer wel prettig te ervaren dat je mag remmen en je tent opzetten. Het blijkt een doorsnee Belgische camping, met veel stacaravan en weinig plek voor een tent. Gegeten op het terras van de camping tussen de aangeschoten, c.q. dronken Belgen. Ook daar was het vakantie!

Na een nachtje lekker slapen de volgende dag etappe 2 gestart. Vooraf wat het idee om Geraardsbergen te halen, weer ongeveer 200 kilometer. Na een aantal kilometers bleek dat een illusie te worden. De reden hiervoor? Hellingen van de Vlaamse Ardennen. Met mijn Q, mijn wattage en een te groot verzet werd het bij elke helling lastiger. En het waren er veel. Het weer was overigens erg goed, boven 20 graden. Veel enthousiaste belgen die kennelijk nog nooit een velomobiel hebben gezien.We zijn erg veel op de foto, film gezet. Auto's die langs reden met een Iphone uit het raam waren geen uitzondering.

Uiteindelijk kwamen we in Halle terecht, na weer met veel moeite campings te hebben gezocht. Op 1 plek was de camping al 10 jaar weg, terwijl 5 minuten ervoor iemand ons de weg er naar toe wees. 162 kilometer gereden. Het was al weer laat en daarom in Halle een hotel genomen. Lekker luxe, de Q´s mochten binnen staan onder een afdak, naast de oude Porche van de eigenaar en tussen oude scooters. Het diner was deze keer bij een Egytische shoarmatent, de enige die na 21.30 nog eten verschafte. Overigens ging de route door een buitenwijk van Brussel, daar waar de very happy few kennelijk wonen, te zien aan de enorme percelen met moderne kastelen erop. Deze dag 187 km gedaan.

Na een heerlijke nacht een een uitstekend verzorgd ontbijt vertrokken richting kust. Nog steeds prima weer, iets koeler, maar dat is juist fijn in een Q. Weer veel hellingen in het begin, het hield maar niet op. Zelfs een onverharde route dwars over een berg, met veel plassen modder en kuilen tussen de stenen, die meer op rotsblokken leken. Dat was de Congoberg. Daarna werden de hellingen wat minder hoog, heel fijn voor de bovenbeenspieren.  Vlak na Ronse werd het vlak en reden we langs de Schelde en kanalen.

Over verder mooie vlakke wegen, die soms erg goed breidbaar waren bereikten we Middelkerke aan de Vlaamse kust. Campings genoeg, maar de eersten die we bezochten wearen lelijke caravanparken. De vierde blijkt gelukkig wel tenten te kunnen  hebben. een aangeschoten gast uit de kantine belt zijn vriendin, die de campingbaas is. Rare combi, die 2, maar goed, we kunnen douchen en slapen. Eerst nog gegeten in een veredelde friettent, waar we de enige gasten zijn. Dat was overigens bij de derde camping, dus de serveerster heeft ons in de Q gezien. dat heeft haar er waarschijnlijk toe gebracht op een enorm beeldscherm tegenover onze tafel Discovery aan te zetten. Dat zullen die mannen in de rare fietsen wel leuk, zal zij gedacht hebben.
De volgende ochtend weer vroeg op pad, zoals elke dag om 7 uur opgestaan en staand bij de tent ontbeten. Het gras is te nat om te zitten en stoelen neem je niet mee in een Q.
De bakker is gelukkig vroeg open, zie mijn vorige bericht. Hij is heel enthousiast, heeft lekkere broodjes en maakt een mooie foto van ons.
We volgen nu de kustroute, zoals deze in Vlaanderen heet. Het is de LF1, die van de Franse noordkust naar Scandinavië loopt. Een mooie route lansg de Noordzee, met af en toe wat obstakels, zoals opgewaaid zand op het fietspad, wat slingeren tot gevolg heeft. Via het Zwin, een mooi natuurgebied op de grens van Vlaanderen en Zeeuws Vlaanderen komen we Nederland weer binnen. Lastige obstakels om andere voertuigen dan bukfietsen tegen te houden zijn niet Q vriendelijk. We tillen ze er dan maar overheen.

In Breskens de boot naar Vlissingen genomen en daar verder via de Zeeuwse eilanden naar Goeree Overflakkee, waar we in Stellendam een boerencamping nemen. Het heeft dan al flink geregend onderweg en we hebben een lastig stuk door de duinen over een slingerend betonplaten fietspad moeten nemen. Dat is het lastige van LF routes, die zijn niet ontworpen voor velomobielen en snel rijden.  Na 170 kilometer is het weer voldoende voor vandaag.
We gaan, hoe kan het ook anders tijdens deze reis, weer in een veredelde friettent dineren. Overigens goed eten, daar niet van. Tijdens het eten wordt het almaar erger met het weer, tot uiteindelijk een flinke onweersbui. We menen in een rustig moment naar de camping terug te kunnen, maar we zijn nog niet buiten of het begint enorm te gieten. We worden flink nat.


Toch goed geslapen en weer vroeg op. Ontbijt in de blokhut vasn de camping, dat is het voordeel van boerencampings, goede voorzieningen voor weinig geld. Omdat werkelijk alles nat is, besluiten we niet nog een overnachting te doen, maar deze dag naar huis te rijden. Marc heeft nog een route van vorig jaar in zijn Nexus staan en zo rijden we naar het Oosten. Droog weer, niet warm, niet koud en relatief mooie wegen. Via randje Rotterdam door de Betuwe over Arnhem naar Drempt, waar onze wegen scheiden. na 195 kilometer kom ik weer thuis, waar de meisjes verbaasd zijn dat ik al terug ben. En nu die natte zooi maar droog zien te krijgen.
Marc heeft de stats al op Google geplaatst.
Een paar toevoegingen. Een fantastische ervaring door samen te rijden en elkaar beter te leren kennen. Door enorm enthousiasme van mensen die we tegen komen. Door lekker uit te waaien, letterlijk en figuurlijk.
En de techniek? Na 7000 kilometer zijn de Kojaks nog niet versleten. De Big Apple is een heerlijke achterband. Rijden met een volle Q is op hellingen geen pretje. Afdalen was voor mij vervelend, omdat mijn Q begon te sjimmiën bij snelheden hoger dan 28 km/u.
Dat laatste kan volgens Velomobiel van alles zijn, wat te maken heeft met spelling. Ik dacht dat het de vering was, die niet goed meer werkte. Bij het bekijken daarvan blijkt, doordat ik twee spaken vasthoud, dat er 1 gebroken is. Bij inspectie van de wielen zijn het er drie, 2 links, 1 rechts. Mag ik toch het door mij gevreesde wieluitnemen gaan doen. Veel werk, niet moeilijk, maar erg onlogisch. Dat moet beter kunnen. De neiging om als volgende vm maar een Mango of Strada te nemen komt bij me op tijden het werken.1 bout krijg ik moeilijk los en die blijkt in schroefdraad vast te zitten i.p.v. met een moer aan de andere kant.Die wilde ik eruit trekken, maar dat lukte maar niet. Bijna de plaat waar die in vastzit ontwricht.
Maar goed, de nieuwe spaken zitten erin, de wielen lijken redelijk te draaien, zonder slag erin. Zondag bij de Holtergerbrit van LOL maar eens testen.

6 opmerkingen:

  1. Dag Casper
    Pracht ervaring lijkt mij. Ff nieuwsgierig Hoe groot en zwaar was de tent, evt slaapzak en mat?

    hgr Peter

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Peter,

      Tent 3.6 kilo. Met slaapzak, mat etc denk ik ruim 5. Alles bij elkaar ruim 10 kilo.

      Verwijderen
    2. Wow! Dat is ongeveer het gewicht van mijn totale kampeeruitrusting! (excl. reserve onderdelen en gereedschap voor zo'n tocht)
      Tent 1,7 kg, slaapspullen totaal 1 kg, keuken totaal 1 kg. Komt nog bij 2 kg voor water en droog (reserve)voedsel. Kleding heb ik aan. De rest kan je eigenlijk allemaal missen.....:-)

      Maar ja, ik heb de reputatie een aluminium werkplaats fietspomp mee te zeulen de bergen in......en die wordt met de jaren steeds zwaarder in de beleving van sommige.Haha!

      Verwijderen
  2. Goed om te zien dat de vm ook gebruikt kan worden voor een internationale fietsvakantie. Ik zie het mezelf nog niet doen (die heuvels ) maar wel heel leuk om te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Boeiend verhaal Casper. En vooral leuk dat je zoveel enthousiaste reacties onderweg hebt ontvangen. En 927km in 5 dagen is een mooie oefening voor de Euro Tour 2013.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die afdalingen zullen je wel dun door de broek gegaan zijn. Bij het lezen kwamen weer gevoelens bij mij boven van mijn Zweden avontuur in 2010. Wobbelende wielen is niet prettig in een afdeling. Alle 3x26 inch wielen waren verrot bij mij, incl de velgen. Brr. Doodsangsten!
    En ook toen veel te zwaar (25 kg) maar vooral verkeerd beladen.(alles ver achterin)

    Die duinpaden van de LF1 komen me ook bekend voor. Vorig jaar met Mango54 gereden. (rondje Nederland) Idd niet erg velomobiel vriendelijk. Moet je ze eens een keer fietsen op een mooie zonnige zondag.....

    BeantwoordenVerwijderen