Le Grand Tour du Printemps

Wat in de vooraankondiging de Mega LOL tocht had, is gisteren verreden onder de titelnaam van dit stukje. Nou ja, Printemps, dat was het vandaag, gisteren leek het een paar uur meer op herfst, dan op lente. Maar, mega was het, dus de naam Grand Tour was zeker terecht.

Rond 6 uur in de ochtend werd er verzameld op de gebruikelijk plek in Zutphen. Waar normaal gesproken op een zondagse LOL rit al menige stadsbewoner en/of toerist in de stad te vinden is, was het om 6 uur uitgestorven. Dat si maar goed ook misschien, want we worden wel vaker voor gek versleten en als je dan ook nog vertelt dat je om 6 uur verzamelt voor een rit van 300 kilometer, gaan ze vertwijfeld kijken en achter de oren krabben. Maar goed, dus. ook maar goed dat ze dan niet weten dat er ook zijn die qua aanrijroute eerst 35 of 70 kilometer rijden en dus ver over de 300 gaan.

Onze routemaker, Arjen, heeft weer een mooie tocht samengesteld. We rijden Zutphen uit om via Lochem naar Ootmarsum te rijden, via Diepenheim, Deldenerbroek, Reutem, Zenderen en meer plaatsen met van die mooie namen. Bij Ootmarsum moet er wat geklommen worden. Daarnaast begint bij menigeen de koffieverslaving op te spelen. Dus rijd ik van de achterhoede naar voren om dat aan onze wegkapitein te melden.
het wordt een pauze in het Duitse Uelsen, bij een bakker, waar ontbeten kan worden. Prima plekje en uitstekende timing, want het begint net door te regenen. We doen het dus op ons gemak, die pauze.

Na de pauze crossen we nog een stuk door glooiende Duits landschap, in lichte regen, om bij Schoonebeek Drenthe binnen te rijden. Het is inmiddels droog, maar nog niet erg warm. Noordenwind, koud, als je al wat nat bent, is niet fijn. Uiteindelijk gaat de zon wel schijnen, gelukkig.
Dat betekent dat we lekker buiten kunnen lunchen, in Borger.We hebben dan al een mooi stukje Drenthe gehad, door plaatsen met namen als Erica, Bargeres, Het Haantje, Ees. We rijden soms over wat kale vlakten waar vooral geboerd wordt. Veel landbouw.
Maar we komen ook door prachtige natuur, heide, bos, waterpartijen. Als ik zeg Dwingelderveld, dan weet de kenner genoeg. Tussen Dieverbrug en Havelte is het niet minder mooi, zeker met een lekker zonnetje en de wind in de rug.

Via verschillende Horsten, (Stap, Lank, Punt) komen we in Dalfsen, daar waar men weet wat fietsers als voeding nodig hebben: schnitzels en kipsaté, met friet en (alcoholvrij) bier.
Het weer liet nog net toe dat we buiten aten. 

Na Dalfsen was het een mooie slingertocht via Raalte en Deventer naar huis, voor mij lekker dichtbij in Warnsveld. Peter moest nog even, naar Bunschoten. Marc nog naar Neede. De rest wat dichterbij.

Het was een mooie rit in een goed tempo. Tempobeul Peter reed regelmatig voorop te stampen, Gelukkig hadden we Paul, die weet wat temporiseren is! Daarom kwamen we niet geheel uitgeput thuis.
Slechts twee lekke banden, met Kojaks. Dat werd getwitterd, met als reactie van CornDolly dat Kojaks en Flites geweerd moeten worden bij groepsritten.

Verder leek het of iedereen winegums bij zich had, hoe zou dat nu toch komen? De eer voor de winegums moet wel naar de juiste man die het heeft geïntroduceerd: Lorenz had een paar jaar geleden al een zak van dat spul bij zich
Qua eten ervaar ik dat ik steeds minder eet onderweg. Zou het kunnen dat ik steeds efficiënter met energie omga? Voorheen zakken met broodjes ei en krentenbollen, nu heb ik slechts 3 krentenbollen op, 4 boterhammen met in totaal 2 gebakken eieren erop, 1 fruitreepje, wat gedroogd fruit en een stuk mueslibrood.
Wel 3 liter vocht.

Heerlijke dag, mannen, bedankt. Helaas 1 domper bij thuiskomst: ik heb de 300 net niet gehaald. Daarom kijk ik nu al uit naar de megatocht in september!