De titel van vandaag? KOU, GBOF, RIS, QRIS

Ja, daar ga je dan met je goede gedrag! Vanochtend reed ik naar Arnhem, koude wind schuin tegen. Denkend aan een blogbericht kwam een van mijn vorige titels voorbij, over koude. Dat kan dus niet nog een keer. Hoeft ook niet, want koude is niet iets om vaak over te schrijven, zo erg is het nu ook weer niet.

ik zit nog in de eerste maand van mijn nieuwe werkplek, dus ook eigenlijk nog de wittebroodsweken van de heen en weer wolf. Oeps, gejat van Annie M.G.
Nou ja, ik bedoel dat het al went, maar soms ook nog wennen is. Dan denk ik, nu komt die bocht, nee dus, nog even niet. Gelukkig, moet ik blijven opletten.

Komt de tweede titeloptie voorbij. Great ball of fire, vrij naar een van onze rock & roll legendes, Jerry l.l. Zit dat deuntje ook weer in het hoofd.
Nou, zie de foto:

Ik kom uit De Steeg en buig vlak voor Rheden af en ga via het industrieterrein lekker omlaag en onder de snelweg door naar de IJssel. Via een slingerend fietspad ga ik langs de snelweg en draai naar links, zuidoost en kom dan pas echt bij het water. Net op dat moment piept de zon boven de horizon. Great ball of fire, dus.
Is toch heerlijk zo je dag te beginnen? Dan kan ik alles aan. 
Nu buig ik een beetje meer westwaarts en heb profijt van de wind. Dat is zichtbaar als ik mijn rit op Strava bekijk: 2 x een PR op de dijken, terwijl ik niet het idee had zo snel te gaan.

Bij de baas de Q weer in zijn warme hokje gezet en aan het werk.

Tegen half vijf vertrek ik weer naar huis. De route door Arnhem is niet fijn, grote stukken slecht fietspad en stoplichten die lang op rood staan voor fietsers. Op de dijken gaat het weer goed en daarna op de fietspaden door de dorpen ook. Ergens in De steeg wordt ik door een racefietser ingehaald, een slanke rijder in een groen pak. Op de Middachterallee blijf ik kort achter hem, boven de 40/u. Dat moet een flinke jongen zijn, in januari al zo snel. Voor Ellecom kan ik hem voorbij en zie ik hem slinken in de spiegel.

Net voor de IJsselbrug komt ie ineens, in het schemerdonker, in mijn spiegel en naast me. Gaat lekker zo he, zegt ie. Ik ken die man! Wie is dat toch?
Komt de volgende titel in me op: eerste RIS 2014. Even later: Eerste PRIS in januari: prominenten racefiets inhaal syndroom. Hoezo?  Die racer is een ex-prof, die clinics geeft in de buurt, veelal op de Posbank. Zijn naam? Dat is even zoeken op de harde schijf in mijn hoofd. Thuis bij de afwas, na een heerlijke door mijn dochter van 13 gemaakte maaltijd, komt ie naar boven: Henk Lubberding! Ik heb Henk gerist, en hij mij geqist.

Nog even gezocht of ie op Strava zit, nee dus. Door hem te volgen heb ik wel een vette PR op de Middachterallee, waar ik normaal rond 35 rijd.