Vreemde zaken

Vandaag was een ingelaste LOL tocht, wat wij dan een wilde rit noemen. Enige romantiek is LOL niet vreemd.

Dit keer op initiatief van Emiel en ingekopt door Marc, gevolgd door Edwin, Paul, Bas, Nico en ik.

Het zou een rondje over de Posbank worden en dat is dan voor mij een uitdaging om de klimcapaciteiten van een lichtgewicht Strada carbon te testen.

Het begon vanochtend niet goed, de linker voorband stond leeg. Dat is snel gefikst met een Strada, dus ik was ruim op tijd bij het volkshuis, alwaar een groep hardlopers de rust van het verzamelen van ligfietsers flink verstoorde met hun gedrentel voor de deur en tussen onze fietsen.

Na de koffie vertrokken wij en Marc wees me al bij vertrek op een linker voorband die niet heel vol was. Ik dacht nog even dat ik deze niet voldoende had opgepompt, maar ergens iets voorbij Cortenoever heb ik de band toch maar eens goed bekeken. Geen lek gevonden, wel het ventiel goed aangedraaid. Wie weet was dat het euvel.
Wat wel vreemd was, gaat om de sporing. De Strada trok naar rechts, terwijl ik slechts een band heb opgepompt. Nou ja, verder maar weer. Op de eerste klim moest ik Edwin in zijn Strada laten gaan. Dat is vreemd, want normaal blijven we redelijk bij elkaar in de buurt en nu had ik 12 kilo minder bij me.
Na een paar honderd meter toch maar gestopt. Linker voorband slap. Dat is toch meer dan het ventiel, dus maar een andere band erom gelegd.
Nu bleek de sporing ook weer in orde. Vreemde zaak. Net als die binnenband, maar die bleek bij thuiskomst toch een miniem gaatje te hebben.
Tja, lekbestendigheid van de Shredda's is niet heel best blijkt wel weer. Deze banden rijden prima hoor, daar niet van.

Welnu, Edwin kwam poolshoogte nemen en reed weer met me omhoog. Marc kwam ook alweer naar beneden. Bas was boven blijven staan, geef hem eens ongelijk.
Emiel moest carnaval vieren en hij was doorgereden. Nico was al bij de eerste brug die hij kon nemen naar huis gegaan, want hij had andere dingen te doen en Paul houdt niet van klimmen (zegt hij) dus die had voor de eerste helling zij Strada richting Dieren gestuurd.
Wij hebben bij het paviljoen koffie met appelgebak genoten en zijn daarna afgedaald en terug naar huis gereden.

Mooi rijtje Strada's, want de DF heeft dit ook als originele naam ;)

Een prima wilde rit, met wel vreemde zaken. Want waarom spoorde de Strada eerst niet en na de bandenwissel wel?