eerste impressie Spezitour

We hebben als velomobielers soms maar weinig nodig als reden om een stukje te gaan rijden. Dit keer was dat voor Marc en mij de Spezi in Germersheim. Een uitgebreide beurs met als onderwerp speciale fietsen. Wel, die stonden er volop, in allerlei soorten en maten. Velomobielen, open ligfietsen, trikes, fietsen voor gehandicapten, vouwfietsen etc. 3 hallen vol en een grote buitenplaats, bovendien een testparcours.

Donderdag 25 april om 7 uur hebben we afgesproken bij Ruurlo. We willen in 2 dagen zo dicht mogelijk bij Germersheim komen. De eerste dag rijden we naar Remagen, 220 kilometer. Nog redelijk vlak, dus goed te doen. Hoewel het in de steden van het Roergebied wel lastig rijden is. We hebben een track geleend van Werner uit Oostenrijk, die regelmatig naar Nederland fietst. Deze track voert recht door die steden, Moers, Krefeld, Keulen en nog wat meer. Veel stoplichten, dus lijkt het wel een intervaltraining. Soms is het lastig de track te volgen en moeten we draaien en keren. Navigator Marc vindt altijd weer de weg!

De tweede dag willen we ook ongeveer dezelfde afstand doen, maar dat lukt niet. Het weer wordt minder, regen en koud. Bovendien, net als de eerste dag 2 lekke banden, waarover straks meer.

We bereiken na 200 kilometer Guntersblum. Dan lijkt het nog maar 40 kilometer, uitgaande van de track, maar Marc ziet op zijn navi dat het meer is. Uiteindelijk blijkt het 475 kilometer te zijn.

De derde dag, eerste beursdag, rijden we Germersheim na een wederom regenachtige ochtend, rond 11 uur binnen. Een paar uur rondkijken, mensen spreken, waaronder trackleverancier Werner en we gaan weer op weg. Nu weten we dat het lang is, dus doortrappen. Lastig met koud en regenachtig weer zo blijkt. na 65 kilometer nemen we een hotel in Osthofen.
De volgende dag is het beter weer, in ieder geval droog. Dat rijdt een stuk makkelijker, dus we maken goede vorderingen. We nemen dezelfde overnachtingsplek als de eerste nacht. Dat is een pension in Remagen, met een aardige uitbater, die bij ons ontbijt extra broodjes levert voor onderweg.

29 april, de laatste dag dat Bea zich koningin mag noemen, rijden we in mooi weer terug. Het vordert goed, we rijden een andere route door de steden, wat meer kilometers is, maar nagenoeg zonder stoplichten, zodat het goed doorrijden is.
Rond 20 uur zijn we weer thuis. De terugweg is 485, totaal 960.

Statistieken? 6 lekke Kojaks, omdat ik slechte banden heb uitgekozen, kennelijk meer versleten dan ik dacht, zeker door de Duitse wegen, die een stuk minder comfortabel zijn dan de onze. Voordeel: op de beurs heb ik van Schwalbe 2 Durano plus meegekregen, nog niet op de markt, maar dat zal niet lang meer duren. Beursscoop volgens Wim. Geen lekke band over 485 kilometer en heerlijk rijden. Dat komt door de plus, denk ik. Een licht profiel, waardoor ze minder hard denderen dan de Kojaks. Moet wel een smallere binnenband in, die voor mijn Kojaks passen maar net.
1 kettingbreuk (Marc) wat lastig te repareren is onderweg.
1 lekke F-lite.
Goede overnachtingen en lekker eten, dat kunnen de Duisters wel.
Vriendelijke automobilisten en slechts af en toe een vervelende wandelaar die vindt dat we langzamer moeten.

Nog een keer doen? Vast wel, maar ik houd van afwisseling, dus de volgende meerdaagse gaat ergens anders heen. Een keer noordwaarts lijkt me wel wat. Zutphen-Hamburg?

Foto's volgen.