Pagina's

vrijdag 26 juli 2013

Rijden in onweer

Nog nooit gedaan, rijden met de Q in onweer. Wat zijn de gevaren, risico's? Een velomobiel is geen kooi van Faraday. Als ik op de open weg rijd, tussen weilanden, hoe groot is dan de kans dat ik toch veilig thuis kom?

Wie heeft er ervaring mee?

5 opmerkingen:

  1. Een carbon Quest is wel degelijk een kooi van Faraday. Een glasvezel versie is dat in veel mindere mate.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wim heeft wel veel vertrouwen in misschien een 1 mm dikte aan carbonmateriaal versus energie in de grootte van :

      - tot 100.000 miljoen volt
      - tot 200.000 ampere
      - tot 30.000 graden celcius
      - tot 60.000 km/seconde

      Ik schat de bescherming van 1 mm carbon tegen zulke cijfers anders in dan Wim hehe...

      Toch maak ik me helemaal geen zorgen in onweer gewoon buiten te werken, dus ook fietsen. Er worden ongeveer 5 mensen per jaar getroffen in Nederland. Ook al kun je concluderen dat dat veel is omdat bijna alle mensen naar binnen vluchten en er niet veel mensen buiten zijn waarvan er dan nog 5 getroffen worden, is dat kans getroffen te worden toch niet erg hoog. Zo'n inslag is ook maar een ~ 2,5 cm breed. ( het effect ervan natuurlijk niet ) zet dat af tegen een kans van 2-3 inslagen per vierkante kilometer als het echt tekeer gaat.

      Als je grond met veel metalen en echt hoge objecten als masten en torens aftrekt van een hogere kans getroffen te worden is de rest volstrekte willekeur....waarschijnlijk is de kans de staatsloterij te winnen hoger...

      Verwijderen
  2. Een auto is gemaakt van metaal dat enkele tienden van een mm dik is. Van auto's is bekend dat zij een goede kooi van Faraday vormen. Carbon, koolstof dus, geleidt nog beter. Het gaat erom dat de bliksem niet inslaat in je lichaam, maar in een voorwerp in je directe omgeving.
    Het is bekend dat de bliksem inslaat in masten van schepen. Mensen die 10 cm van die mast afstaan mankeren niets, terwijl verbindingen van de mast met de kiel smelten.
    Ik ga er voor dat een koolstof velomobiel veel meer veiligheid biedt dan fietsen op een bukker.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik durf geen sluitend antwoord te geven.
      Koolstof of Cabon (merknaam?) is geleidend. Ik weet wel sinds bamboe vishengels vervangen werden voor het nieuwe materiaal Carbon het niet verantwoord geacht werd om te gaan vissen. (Overigens ook niet in de buurt van hoogspannings masten...)
      Over het algemeen worden Carbon racefietsen ook onveilig geacht tijdens onweer.
      Hoe dat nu zit met een carbon velomobiel heb ik mij ook al eens afgevraagd.
      De materiaaldikte lijkt mij idd niet relevant. Een kooi van kippengaas van <1 mm dik is ook bliksem of stralingsafwerend.

      Wat mij meer van belang lijkt hoe komt de inslag binnen en hoe vind hij zijn weg naar de aarde?
      De rijder mag in geen geval kontakt maken met de kooi. Dat lijkt me om te beginnen al vrijwel onmogelijk in een velomobiel. Aluminium is misschien een slecht stroomgeleider, maar een velombiel is te krap om niet ergens iets te raken van de omhulling. Zeker niet in de zouterig en klamvochtige omgeving. (wat weer geleiding bevorderend is)
      Bij een auto is er nog sprake van isolatie middels stoelen en bekleding.
      De inslag mag bij onweer van boven verwacht worden. Bij een auto een dak. Bij een velomobiel zal dan minstens een koolstofvezel kap de rijder moeten beschermen. In de meeste gevallen ook niet voorhanden. Anders kiest lijkt me het hoofd de meest voor de hand liggende plek voor de inslag...niet wenselijk.
      Daarna kan bij een auto de stroom niet of niet makkelijk de aarde invloeien door de dikke rubber banden. Bij een rupskraan, buldozer of tank met stalen rups kan dit wel.....
      Dit is een zwak punt bij een velomobiel als er al sprake is van een kooi van Faraday.
      Bij een inslag in een auto is de energie altijd nog opgeslagen in het voertuig na de inslag. Pas bij uitstappen kan je alsnog een zware stroomschok verwachten zodra je met je voet de grond raakt en tegelijk kontakt maakt met het voertuig. Dus eerst de auto na een inslag zachtjes tegen een metalen paaltje oid laten rijden voor aarding.

      Dus mijn voorlopige conclusie: Ik zou het er niet op wagen.
      Mijn glasvezel Quest al helemaal niet, met de carbon QXS van Marloes nemen we ook maar het zeker voor het onzekere en gaan we schuilen.
      Zaterdag waren we aan de beurt in Ermelo op de terugweg van Dronten. Imposante Shelfwolken over een breed gebied dat zo'n beetje heel Nederland in zijn greep heeft gehad.
      Eerst nog doorgereden totdat het zicht bijna nul was. Toen gaan schuilen onder een boom. Slecht idee.
      Verkast naar een nabijgelegen overhangend struiken/bomen gebied boven het fietspad. Simpelweg de bui afgewacht omdat het niet anders kon. Doorrijden was uitgesloten.
      Men had kennelijk een vooruitziende blik met dit artikel.

      http://www.fietsen.123.nl/entry/14097/bent-u-op-een-fiets-veilig-bij-onweer-absoluut-niet-20-overlevin#.UfTzBClUZ78.twitter

      Verwijderen
  3. Heren, bedankt. Het is me wel duidelijk, ik neem geen risico.

    BeantwoordenVerwijderen