wat nu weer?

Tja, die vraag komt af en toe op als ik na een rit denk te gaan bloggen. Maar ook vandaag weer een en ander meegemaakt in de Quest. Eerst na 2 kilometer een wegafsluiting, even flinstonen, draaien en een alternatief zoeken. Dat is uiteraard geen probleem.
Vlakbij Lochem rij ik een schooljongen achterop, die nogal slingerend over de brede ventweg fietst. Ik bel en denk aan zijn beweging dat hij mij hoort. Dat is dus niet zo, want als ik er bijna voorbij steek, zwenkt ie ineens naar links. Goede remmen heeft die Quest. Van schrik begin ik te vloeken, dat is een onhebbelijkheid van mij. De jongen was al aardig geschrokken en dan zit er ook nog een volwassene in een rare fiets te vloeken. Afijn, ik bied mijn excuses aan, hij ook. Ik vraag of het weer gaat, ja, dus rijden we beide weer verder.
Het gaat van een leien dakje, want ik heb de wind mee. Voor mij de eerste keer fietsen in dit weer in de Quest, want eerder deze week ging het helaas niet doordat ik op verschillende plekken in het land moest zijn. Op de terugweg is het een ander verhaal. Flinke wind tegen, wat het gemiddelde aardig omlaag trekt. Zijwind is toch wel vervelend, zeker met tegenliggers. Een korte frisse bui en het koelt nog flink af ook.
Ik heb als "regenjas" een oude AGU regenjas verknipt. Het achterpand er gewoon uit geknipt, zodat ik een soort regenkleed voor de voorkant heb. dat zit wel lekker, zeker ook als windvanger. Alleen moet ik nu de mouwen nog wat inkorten, want mijn armen werden wel weer te warm.
En zo rommel ik wat aan, tot ik de ideale kledingcombinatie heb.

Ergens vlak bij Goor word ik bijna van de weg gereden door een Toyota. Wat blijkt even later als de chaufeur ver genoeg weg is gestopt om mij duidelijk te maken wat hij wil? Het is de eervorige eigenaar van mijn Quest. De tweede eigenaar, ik ben inmiddels de vierde. Leuk om zoiets mee te maken.