Daar ben ik weer

Na maanden maar weer eens een bericht. Niet dat er weinig gebeurd is in tussentijd, maar het ontbrak me enerzijds aan tijd en anderzijds aan zin. Maar nu de dagen korter worden komt ook de tijd weer meer vrij.Ik las er al ergens over, in de herfst komen de berichten over winterklaar maken en dergelijke. Welnu, daar gaat dit bericht ook deels over.

Maar eerste een wat over de afgelopen maanden. Naast de, sinds december sterk ingekorte, woonwerk ritjes, natuurlijk de maandelijkse LOL. En af en toe MT.  CV heb ik overgeslagen, past niet in mijn agenda.
In augustus ben ik, samen met Marlene,per trein naar Berlijn gereden. Na 1,5 dag rondkijken, wat veel te kort is, zijn we met de trikes teruggereden, over de R1. Aanvankelijk dachten 10 fietsdagen te kunnen doen en dan twee rustdagen. Dat werd anders.
We hebben elke dag gefietst. Dat kwam omdat het steeds warmer werd en daardoor zwaarder om te fietsen. Bovendien is het wegdek in voormalig Oost Duitsland niet fijn. En de R1 pakt heel veel kleine wegen, wat erg mooi is, maar dan dus slechte wegen. Kasseien, grof split van basalt, zandwegen, dat soort dingen.
Wel een erg mooie rit, zeker door de Harz. Maar daar werd het extra zwaar, omdat naast de hittegolf van augustus, waar we midden in zaten, ook geklommen moest worden.

Een paar dagen na thuiskomst, heb ik samen met Arjen de jaarlijkse lange LOL gereden. Via Duitsland naar Limburg, door Brabant weer Gelderland in. Ook erg warm nog. Opvallend dat in Brabant de wegen aanmerkelijk slechter zijn, tenminste in het deel waar wij reden.
Helaas waren er niet meer deelnemers. We hebben deze tocht wel sneller gereden dan eerdere lange tochten. Met twee is een pauze korter, je hebt sneller besloten wat te doen en bij stoplichten en voorrangswegen ben je er sneller over.

Nu de donkere dagen komen, rijd ik elke ochtend in het donker weg. Veel kilometers maak ik niet, 11 enkele reis. Deze gaan wel over rustige landwegen, grotendeels. Daarom extra koplampen gemonteerd, om goed zichtbaar te zijn, maar ook om goed te zien. Bij tegenliggende auto's, met slecht afgestelde lampen, word ik dusdanig verblind dat ik de berm niet meer goed zie. Daarom de rechterlamp van de twee extra lampen wat meer naar de zijkant gericht.
Het zijn Spanninga Thor 1100 lampen. Veel licht, laag getseld om verblinden tegenliggers te voorkomen.
Qua banden heb ik een paar dagen met Go Cycles gereden, maar toch maar weer de Kojaks terug erop gedaan gisteren.
Deze rijden een stuk strakker, bochten gaan beter. Ik heb de indruk dat de Go Cycles wat meer kleven, ook al heb ik ze op 5 bar. Onder de Strada vond ik ze wel weer erg fijn.

Nu liggen ze te wachten tot ze onder de ICE Sprint kunnen, maar dat duurt nog wel even, want daar liggen net nieuwe onder. En erg veel Trike rijden wordt het komende maanden vast niet.

Voor slecht weer gebruik ik de racekap, met Pinlock vizier. Deze kap heeft de vorige eigenaar van de Quest, Wim R, voorbereid en ik heb hem afgewerkt. Een zelfbouw dus, met mallen die Wim eerder heeft gebruikt. Licht materiaal, doorschijnend, wat het bij zonlicht wel warm maakt. Ik denk nog na over een donkerder coating, maar dat mag niet veel wegen natuurlijk.
Foto ervan volgt nog wel.

Ik heb me voorgenomen elke week een wat langere tocht te maken, ook in de winter. Leuk, maar ook goed op conditie blijven vind ik belangrijk.
Aanstaande zondag LOL, de week erna op zaterdag MT.
En verder zien we wel weer.