Schreef ik in mijn Algemene Beschouwingen nog dat ik geen dag ziek was geweest in een jaar Questen, sindsdien is het wat kwakkelen.
Na RIJS 2012 heb ik 2 dagen niet gereden om bij te komen. Ik liep wat te snotteren, maar alla, dat mocht geen naam hebben. Die week 2 x gereden, woonwerk. Ging redelijk, maar geen toptijden, dat hoeft ook niet. Bovendien zou dat vreemd zij na een rit van 345 kilometer het weekend ervoor.
Op vrijdag een afspraak bij de tandarts. Wortel van een al eerder gefixte kies moest eruit. Te weinig ondergrond voor een kroon, dus een implantaat in de kaak, waar later een kroon op kan. Laat die wortel nu heel dicht bij de kaakholte zitten, waar ik altijd last van heb bij verkoudheid! Dat werd dus pijnstillers slikken.
Afgelopen donderdag leek het weer in orde. Een week niet gereden, rust gehad. Dus maar weer met Q naar het werk. En vrijdag natuurlijk ook, want ik houd vast aan 2 x per week wwv met. Lekker eigenwijs, soms.
Dat viel dus tegen gisteren bij het opstaan. Normaal merk ik de avond zelf niet dat ik teveel van mijn lichaam heb gevraagd. De volgende dag vaak wel. Naar de markt op de bukker voelde ik het al: kloppen van mijn hartslag in mijn kaak, drukkende kaakholte op het implantaat. Ontstoken, dus. Hup, aan de diclofenac. Vandaag voelt het gelukkig, na een lange nachtrust, al wat beter.
Komende week maar rustig aan doen en de NS een keer extra sponsoren.
En ik maar opletten of onze velomobielwegen elkaar ergens kruisen op onze wwv-routes, sinds ik ook af en toe naar een opdracht rijd in Almelo (Dollegoor, da's noordwest). Komende weken zal dat ook zo zijn (ma-di-do), dus je bent alvast gewaarschuwd ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar eerst maar eens herstellen van je ontsteking; beterschap dus!
Beterschap Casper.
BeantwoordenVerwijderen