Pagina's

vrijdag 6 juli 2012

genieten

Ik kan niet nalaten dit bericht te schrijven met in mijn achterhoofd de blogpost van Theo, hardlopers zijn doodlopers, en dan vooral de reacties daarop. En die van Paul over gevaarlijke situaties.

Ik probeer te genieten van mijn ritten. Grotendeels lukt me dat, soms even wat minder. Maar ach, die momenten horen er ook bij.
Ik besef dat ik veel geluk heb mijn mijn woonwerkroute door een relatief rustig deel van Nederland. Op sommige stukken ontmoet ik scholieren, meestal als tegenliggers en die zwaaien altijd enthousiast. Dat heft de ergernis die het meisje dat ik wil inhalen en die met een koptelefoon op, armen op het stuur, op haar I pod nieuwe nummers opzoekt en mij daardoor niet hoort, weer grotendeels op.
Nu het zomer is kom ik wel vaker racefietsers tegen die zich onhebbelijk gedragen. Vandaag nog 1 die voorlangs gaat en mij geen voorrang geeft, een oudere dame in verwarring bijna van haar fiets rijdt. Of bejaarden op E-bikes breed rijdend over het fietspad, kennelijk hardhorend, of een groep solexrijders, duidelijk al beneveld, die denken dat de wereld er voor hen is. Of die moeder in haar veel te grote stadstractor, die meer oog heeft voor haar kapsel in de spiegel dan voor een feloranje Quest die haar tegemoet komt. Goede remmen heeft die Quest!
Het zijn doorgaans enkelingen, die wel veel ergernis kunnen opwekken.

Ook ik houd van een goede pr. Pas nog 35,1 gemiddeld gereden. De volgende rit was maar 31, omdat ik dat geen twee keer in de week kan, zo pieken. Beide ritten zijn om van te genieten, zowel hard racen, maar wel verantwoord, als rustig pedaleren en van de omgeving genieten.

Tja en dan die verzekering. Daar kom je bij een filosofische gedachtenwisseling over de solidaire samenleving waarin wij leven en waarin helaas uitwassen zijn. De roekeloze automobilist kost ook meer, maar krijgt vervolgens een hoger eigen risico. Kan dat ook bij de velomobielverzekering? Of bij de zorgverzekeraar, waar je als gezond levend mens even veel betaalt als een alcoholistische veelvraat, die een pakje zware shag per dag rookt.

Kortom het is een bepaald slag mens, met een wat asociale instelling, die zichzelf erg belangrijk vindt. Die rijdt auto, racefiets, scootmobiel en ja, soms ook ligfiets.

Erger je minder, geniet meer, verbaas je over van alles, maar laat niet alles binnen komen.

5 opmerkingen:

  1. Tja de steen des aanstoots was geloof ik meer het begaan van overtredingen om geen snelheid te hoeven minderen en niet zozeer de gereden snelheid op zich.

    En daar kan ik het ook niet anders dan mee eens zijn, alhoewel ik om andere redenen weleens door rood rijdt ( onbereikbare drukknopjes, steentjes en andere rotzooi naast het drukknop paaltje )

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ondanks de vele woorden die ik gebruik, blijkt het telkens weer lastig precies dat over te brengen wat ik wil duidelijk maken.
    In de regel geeft ieder daar toch zijn eigen draai aan. Het zij zo.
    Zoals S098 goed heeft begrepen doelde ik niet op het hardrijden zelf. Misschien zelfs niet eens de overtredingen.
    Meer onze positie als ligfietser in het verkeer? Hoe stellen wij ons op? Hoe draag je het ligfietsen naar buiten door je rijgedrag?

    Mijn inspiratie kwam na op verschillende blogs gelezen te hebben over ongevallen en hoe die tot stand kwamen. (roei)Wim had vraagtekens geplaatst bij een blog over het publiekelijk toegeven dat negeren van verkeerslichten legitiem is in zijn geval. Het bespaart enorm veel tijd. Dat ging mij te ver. Hier moest ik op reageren.
    Vooral omdat hij kort daarvoor nog een ongeval had gehad met zijn Quest. De overtredingen deed hij met een gewone fiets.

    Dat diverse ligfietsers mijn schrijven zelfs op zichzelf projecteerde verbaasde mij hogelijk.
    Wie de schoen past trekt hem aan, maar dat was niet mijn opzet. Al helemaal niet persoonlijk gericht.
    Ik wilde alleen maar een spiegel voorhouden.
    Zoals wij vanuit onze snelle fiets naar het verkeer kijken staat soms verre van, of haaks op hoe onze omgeving ons ziet en ervaart.
    Het is goed daar ook mee rekening te houden.
    Het kan n.l. de ligfiets P.R. heel makkelijk onherstelbaar beschadigen.
    Van de daken brullen dat het negeren of naar de hand zetten van verkeersregels legitiem is om hoge snelheden en pr-en te breken, draagt niet bij aan een positief ligfiets imago.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Even voor de volledigheid: Ik ben dus degene die vraagtekens heeft gezet bij de tekst van een blog. Ik ben dus NIET degene die verkeerslichten negeert.

      Wim -de roetsende

      Verwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hee Casper,
    die alcoholistische veelvraat met dat pakkie zware per dag is ook eerder de pijp uit en kost dan niks meer terwijl iemand die gezond geleefd heeft, misschien wel 40 jaar langer een beroep doet op alle voorzieningen. Die amateursporters die iedere keer een paar dagen niet kunnen werken vanwege de blessures, of in het gips moeten, wat moeten we daar dan mee? Die worden misschien ook nog wel honderd. Waar leggen we de grens? Roken, zuipen of bewust risico's lopen van bijvoorbeeld voetballen of skieen? Ik sport dagelijks maar hou ook van lekker eten, een biertje, soms een sigaar, kortom ik geniet van alle mogelijkheden. Moet ik nou meer betalen?

    groeten

    BeantwoordenVerwijderen