Klimmen met de Toxy

Nu imiddels al genoeg kilometers met de Toxy gereden om me er comfortabel op te voelen. Dus wordt het tijd voor wat ik graag doe, klimmen. Gelukkig woon ik op redelijke afstand van de Posbank, zodat ik daar naar genoegen kan rijden. 

De Toxy heeft een enorm voorblad van 60 tanden. Of ik ermee omhoog zou komen wist ik vooraf niet.Ik heb niet gekeken wat het grootste blad van de cassette is, maar dat zal 28 of 32 zijn vermoed ik. Nou, dat is nogal een verzet!

De route ernaartoe is voldoende lang om warm te draaien en bij Laag Soeren draai ik de Schaapsallee op. Die begint rustig met 1 of twee % stijging, dat gaat prima. Allengs wordt het steiler, tot ik aan 7 % zit volgens Garmin. Terugschakelen dus. Dat gaat niet goed, het wil niet draaien in het kleinse verzet. Ik vermoed dan nog een slechte afstelling van de dreailleur, maar dat blijkt bij thuiskomst iets ander, waarover zo meer. Het blijft ook niet goed in de tweede versnelling lopen, dus maar naar drie, soms even twee. Met een snelheid van rond 10 kom ik die 7 % wel op. Erg lage cadans, dat weer wel. Maar wonderwel lukt het met een zo zwaar verzet te klimmen. Ik denk door de voorwielaandrijving, je trekt jezelf omhoog in plaats van duwen. Bovendien is de fiets maar 13 kilo en je kan erg veel kracht zetten vanuit je rug in de stoel. Het lukt, ik kom boven met niet eens zo"n heel hoge hartslag.

Thuis maar even opgehangen aan het stuur, zodat ik de derailleur eens goed kan afstellen. Dat is nodig, maar helpt niet om goed in het kleinste verzet te kunnen. Wat blijkt? De ketting is te kort en trekt de derailleur zo strak dat de ketting er niet goed meer door wil. Nu heb ik altijd van alles in de schuur liggen, dus ook stukken ketting. Een stuk is te kort, met een tweede stuk erbij ook nog, dan de derde ook maar. Het zijn wel verschillende kettingen, maar alledrie voor 9 speed. Even goed onde de loupe genomen en mijn inschatting is dat ze wel compatibel zijn. Op lengte gemaakt en goed zijwaartse kracht erop bij de overgang van de ene naar de andere. Om te checken of ze goed vastzitten. Dat zit goed. 

Na het eten de proef op de som. Even flink optrekken, een paar keer,  om kracht op de ketting te zetten. Kijken of ie het houdt. Voorlopig wel. Misschien wat onorthodox, drie stukken ketting van verschillende soort, maar met een pons kan je dat goed aan elkaar krijgen. De ketting loopt ook nog eens veel beter dan de oude. Dat terwijl de fiets door de vorige eigenaar niet veel gebruikt is. 

CU

Toxy time en meer

 Het was weer eens tijd voor ee ritje met de Toxy, te lang geleden (: Nu het nog volop zomer is kan dat erg goed. Ik begin steeds meer aan deze fantastische fiets te wennen. Dat is te zien aan de snelheid waarmee ik nu durf te rijden. 

Het wennen is vooral het aerostuur, elke beweging met een van mn armen geeft beweging aan het stuur. Het stuurt erg direct, dus een slinger over de weg heb ik zo gemaakt. ook de bidon pakken en drinken was spannend, maar gaat beter. Heb vandaag boven de 30 per uur gereden en dat gaat goed. In principe erg stabiele fiets, dus ligt het gewoonweg aan het wennen door vaker te rijden. Zie hier mn ritje:

 Vorige week veel kilometers gemaakt. Eerst van zondag tot en met woensdag een kampeertrip met de ICE sprint. Heerlijke fiets om vol bepakt mee te toeren. 

Van huis uit met een omweg over Emmerich naar Groesbeek geredenen op een mooie natuurcamping gestaan. De volgende dag overgestoken naar Cuijk om van daar af de Maasroute te fietsen, je raadt het al, langs de Maas de hele dag. Mooie route, maar wel veel tussen struikgewas, waardoor weining zicht, ook al door de lage zit natuurlijk.En als het dan eens meer open was, ging het tussen de hoge maisvelden door. Nederland is echt een maisland. Gekampeerd op weer een natuurcaming, deze keer Nederhemert zuid. Op zich mooie camping, maar wel veel en luidruchtig spelende kinderen. En een wat minder mooi plekje als alleen reizende fietser. 

De volgende dag overgestoken naar de Waal, om het Rijnfietspad te doen, dan wel de Waalvariant. Mooier dan de Maasroute, veel opener en daardoor veel vergezichten. Met Oostendwind wel de hele dag wind tegen......Einde van de middag op een mooie kleine camping bij Aerdt terechtgekomen. Geen natuurcamping, maar qua opzet zou het er best een kunnen zijn. En ruime binnenruimte voor slecht weer, kookgelegenheid binnen voor fietsers en verkoop biologische producten. En een mooi klein trekkersveld met picknicktafels. De vierde dag verder langs Rijn en IJssel naar huis.

Een paar dagen rust en op zaterdag de Langste LOL gereden, met de Alpha 7. Het jaarlijkse evenement van onze plaatselijke ligfietsclub. Ooit begonnen als RIJS, rondje IJsselmeer, maar vanwege sluiting van het fietspad over de afsluitdijk is dat niet meer mogelijk. Dit keer was het 290 kilometer voor mij. Zie hier onder de route.

 

 

Tja, en dan stond gisteren de Top end force me aan te kijken met een blik van " wanneer mag ik weer eens naar buiten?" Dus even een uurtje de armen hun werk laten doen.

Toch weer terug

 Tja, er gebeurt op MeWe niets voor wat betreft ligfietsen. En facebook heb ik echt vaarwel gezegd. Google gebruik ik niet als zoekmachine, wel voor YouTube. Dus dan kan ik ook blogger blijven gebruiken. Heb ik in ieder geval nog een beetje contact met andere ligfietsen.

Heb ik iets te melden? Ja, altijd wel wat. Na jarenlang allerlei verschillende fietsen gehad te hebben, begin ik nu een beetje in de richting van een stabiele renstal te komen.

Eerst de open liggers. Ooit begonnen met een Zephyr, in 2001. Vanwege verandering van werk die weer verkocht. Jaren later, 2011, weer een oud ongedefinieerd model gekocht om weer eens te kijken hoe het zou bevallen. Goed dus. Weer een Zephyr aangeschaft, maar inmiddels vond ik het wat verouderd. 

Vanwege woon-werkverkeer afstand van ruim 50 kilometer enkele reis werd het een velomobiel, 20 inch Quest. Dat beviel goed, maar open rijden trok toch ook wel. Nou ja, ik zal hier niet elke aan en verkoop benomen, want dan wordt het een heeeeeeeel lang verhaal. Wat zoal in de schuur heeft gestaan aan open liggers: hurricane, taifun, m5 midracer, m5 city cruiser, raptobike, performer, toxy, greenmachine

Trikes: catrike, ice sprint, VTX, HP scorpion, HP gekko

Velomobielen: Quest 20 inch, Quest 26 inch, DF, Strada, Quatrevelo, Alpha 7.

Nu het zich stabiliseert kan ik zeggen dat de Alpha 7 een blijver is. Met mijn postuur is dat een prima passende fiets. Ook nog eens makkelijk in onderhoud. Qua trike is het nu een ouder, maar uitstond onderhouden model Ice sprint 2 fs. Open ligger is als stadsfiets de Greenmachine. Deze heb ik geprobeerd als vakantiefiets, maar daarvoor vond ik het niet fijn. Als sportieve fiets is het de Toxy ZR. Heerlijke fiets met aero stuur. 

En dan staat er ook nog een handboek. Na een tijdje uitgeprobeerd te hebben op een Varna, heb ik een modernere en beter rijdende Top end force 2.

Nu ik al even met pensioen ben, wordt elke fiets wel wekelijks gebruikt. De handboek heb ik om m’n bovenlichaam te trainen. Als ik alleen ligfiets, heb ik vast wel sterke benen, maar er is meer. Ik merk ook dat het helpt om het ligfietsen beter te doen, omdat je daarbij ook je buikspieren gebruikt. Die train ik dan met handbiken.

tot ziens op MeWe

 Dag,

 

vanwege in mijn ogen ongeoorloofde steun aan de nazi's in Amerika, verlaat ik Google, dus ook Blogger. Ik ben, voor de geinteresseerden, te vinden op MeWe. Gewoon onder mijn eigen naam. 

Tref ik je daar?

Alweer een andere

 Verandering van spijs doet eten. Na drie questen, twee strada’s, een df en een A7 staat er nu een QV in de stal.

Dat zit zo, ik heb in de 50 jaar dat ik fiets nog nooit de ideale fiets gehad. Altijd was er wel wat dat niet goed beviel. Nou ja, niet goed, met een racefiets kan je moeilijk het bos in, met een atb is het op de weg niet ideaal. Destijds een hybride was van beide niet voldoende.

Nu ik al jaren ligfiets is er dus ook al veel gepasseerd hier. M’n voorlaatste is de Alpha 7, zoals in eerdere posts vermeld. Fijne fiets, licht en snel. Maar steeds moeilijker uitstappen. Zal met de leeftijd te maken hebben. Dus al bijna een jaar aan het oriënteren, ik ga niet over 1 nacht ijs. Snoek l geprobeerd, te ruim. Tuna geprobeerd, te weinig verbetering tov de Alpha. De Buelk en Milan vind ik niet mooi.

Bij LOL en MT rijden relatief veel QV’s rond en bij navraag is iedereen voluit tevreden. Staat er ineens een te koop bij vm.nl Bijna nieuw en volop opties. Testrit gedaan na er met de Alpha heen gereden te hebben. Dus niet optimaal fris. Korte rit gemaakt en met m’n Polar de data opgenomen. Weinig verschil met de Alpha, hoewel waarschijnlijk bij langere ritten het hogere gewicht wel zal gaan meespelen. Knoop doorgehakt en gekocht.  De week erna de fiets opgehaald en naar huis gereden. Mn langzaamste rit vanaf Dronten ooit gereden. T zal toch geen miskoop zijn geweest? Inspectie van voorbanden geeft lage druk. Dat zal het zijn geweest. De dagen erna wat meer gereden, zitpositie wat aangepast. Na het fietsen geven andere spieren dan normaal presentie met stijfheid. Tja, elke fiets zit anders dus dat lijkt verklaarbaar. Winterritten zijn wellicht ook niet ideaal om te vergelijken, want het weer wisselt van net boven nul naar 8 graden gisteren.

Over het algemeen tevreden, hoewel een stemmetje nog wel fluistert of het wel de juiste beslissing was. De Alpha is verkocht, maar staat nog hier vanwege vakantie van de koper. Kan nog steeds terug dus……

Voordelen van de QV zijn bekend, maar toch even genoemd: ruime in en uitstap, met winterkap, vizier en minivizier comfortabel in de kou en wind, wendbaar door vier wielen en kleine draaicirkel, snel bochtenwerk, ruimte om veel mee te nemen (nadeel is dan overgewicht)

Wat nog te verbeteren, aan te passen? Kap rammelt op klinkerwegen, dus tochtstrip in de gleuf plakken. Crank iets dichterbij zetten. Luchtvering minder hard zetten voor comfort op klinkerwegen; ik ben niet zwaar dus deze hoeft niet keihard. 

Lekker fietsweer

 Vandaag was het echt heerlijk fietsweer. Beetje wind uit het zuiden dus die richting in gegaan. Bekende stukken uiteraard, stukje van de Varsselring, een motorcircuit op de openbare weg. Staat er een actiebord tot behoud van het circuit. Nou, dat hoeft voor mij nu ook weer niet. Na Zelhem rijd ik iets anders het dorp uit, zodat ik toch weer nieuwe wegen rijd. Altijd leuk, soms wel opletten dat het niet met een flauwe bocht weer terug gaat. Dat kan hier zomaar, in de Achterhoek.

Onderweg m’n eerste lekke band van het jaar, hebben we dat ook weer gehad. Ik schat dat deze banden er nu zo’n 10.000 km onder liggen. Bij inspectie wel veel minieme steentjes in het loopvlak, dus thuis direct maar twee nieuwe besteld bij Ymte. Continental speed, inmiddels mijn favoriet. 

Door maar weer na het verwisselen. Via randje Doetinchem naar Hummelo, daar buitenom richting Toldijk en via Baak en Wichmond weer thuisgekomen. Inmiddels 579 kilometer gereden dit jaar. Lekker genieten van niet meer werken en rijden als het kan. 

Tot de volgende.